ေန ့ေတြ ကုန္လြန္လြယ္..ခဏေလးလိုဘဲ
အႏွစ္ (၁၂ ) ႏွစ္..မေန ့ကလို
ရင္ခုန္တဲ့ မဂၤလာဦးည..
က်မ မ်က္ႏွာ ရွက္ေသြးျမ..
ေမာင္ရယ္..သတိရေနဆဲ…
ႏွလံုးသားက ေမတၱာ..
နားလည္..စာနာ.
ၾကင္နာတဲ့ဂရုဏာ..
ေ၀မွ်ခံစား..
ေႏြ အခါလည္း..ပူအတူတူ..
မိုးစိုေတာ့လည္း..ရႊဲအတူတူ
ေဆာင္းျပန္ေတာ့လည္း ေအးအတူတူ..
မညူစူတဲ့က်မ..မဒၵီကရွံဳးလိမ့္မယ္..
ေမာင့္ အေပၚခ်စ္တဲ့အခ်စ္..
ရိုးေျမက်မဲ့ သစၥာ..
ယံုၾကည္ဖို ့ႏွဳတ္နဲ့ မေျပာပါဘူး..
လက္ေတြ ့နဲ့သက္ေသျပတယ္။
ယံုၾကည္မယ္လား..ေမာင္။
သားတေယာက္နဲ့ ခ်စ္ေသာလင္အတြက္..
က်မ ဘ၀တခုလံုးေပးခဲ့တယ္။
ေမာင္ရယ္..လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္..
က်မ၏ ေမတၱာ..
အျပည့္စံုဆံုးျဖည့္ ေမာင့္ အေပၚမွာ
မသဒၶါ (၁၀။ ၂၀။ ၂၀၀၉)
ေမာင္ငယ္ဒီေရ..ညီမေလးမီးငယ္နဲ ့..သားသားေလးအတြက္
ႏွစ္ (၁၂ ) ျပည့္ မဂၤလာမွသည္…ရာသက္တိုင္ သို ့..
Tuesday, October 20, 2009
ေမာင္..အားငယ္ရင္ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္..က်မအေနာက္မွာရွိတယ္..
ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ တာ၀ရ၏ “အနိုင္” မင္းပိုင္ဆိုင္ျပီ..ေရာ့
မ..
ေမာင္ စိတ္ကူးယဥ္သြားတယ္..
သက္တန္ ့ခံုးရဲ့ အေရာင္မ်ား..
ေတာက္ပရႊန္းလက္ လွပခဲ့
အမွန္ေတာ့ ဒါဟာ.လွည့္စားမွဳ..
တဒဂၤ ေငးေမာမိခဲ့တာ..
ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။
မ
နားမလည္လို ့မဟုတ္ဘူး..
အခ်ိန္ၾကာတဲ့အခါ.လူသဘာ၀
ဆန္းသစ္တာကို ရစ္မူး.
ေမာင္ ရူးခဲ့တာ..
စိမ္း စားက်က္သစ္ရွာမိတာ…
မ
၀န္ခံပါတယ္..
မမွားဘူးသူ..ဘယ္သူမရွိ..
အမွားသိမွ အမွန္ရွိတယ္…
အဆိုးရွိ မွ အေကာင္းသိတယ္။
ႏွိဳင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္မွ..
ေမတၱာဆိုတဲ့အရာသိတယ္…
ခြင့္လႊတ္ပါ..
ေတာင္ပန္စမ္းပ်ံသန္းတဲ့ ဌက္..
အေတာင္က်ိဳးပ်က္ခဲ့တာ..သိခဲ့ျပီ..
အသိုက္ျမံဳ၏ ေႏြးေထြးမွဳ..
မွားပါသည္..
ေတာင္းပန္ပါသည္…
ဌက္မိုက္၏ အိမ္အျပန္လမ္း..
သိုက္ျမံဳေလးရယ္..ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဴဆိုပါ။
မသဒၶါ။ ( ၁၀။ ၂၀။ ၂၀၀၉)
သမီး ငယ္…မမွားဘူးသူ ဘ၀မွာ မရွိပါဘူး
အမွားသိ ျပန္လာသူကို..ေမတၱာနဲ့ ဖြင့္ လက္ကမ္းၾကိဳလိုက္ပါ။
ခြင့္လႊတ္ေသာ ေမတၱာသည္သာ ေအာင္နိုင္ျခင္း..
ရင္နွင့္ အမွ်…၀မ္းေျမာက္ပါေလာ့…
ဒီပြဲ မွာ သမီး နိုင္ပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)
