ဒီပ်ားရည္တစ္စက္
ဒါးသြားၿမိၿမက္ၿမက္ေပၚ
အႏ ၱရာယ္ရွိ..သိ.
သို ့ေသာ္..ၿမည္းခ်င္၏။
ပင္လယ္္ဆားေရ
ေသာက္ေလ.ငတ္မေၿပ.
ခါးငန္ညိညိ..သိ.
သို ့ေသာ္..ေသာက္ခ်င္ဘိ။
ငါးမ်ွားခ်ိတ္ေပၚကအစာ
ၿမွဴဆြယ္ စားလွည့္ လာ
အတြင္းမွာ..ခ်ိတ္ကရွိ.။
သို ့ေသာ္..စားခ်င္မိ။
ဟန္ၿပတဲ့ဲ..ကေဒါင္းကေလး
ေက်ာ့ကြင္းေတာင္..ညိွဳ ့ေယာင္ေဆာင္
အသံေပး.. ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္
သို ့ေသာ္..ၿငိ၀င္ခ်င္။
အခ်စ္ဆိုတာၿမွံဳးတစ္ခု..
ခ်ိဳၿမိန္ၿခင္း ရဲ့ အဆံုး..အခါးသီးဆံုးရွိ၏။
အခ်စ္နဲ့မ်က္လံုး…အမုန္းမ်က္ေစာင္းရွိ၏။
အၾကင္နာေတြသုန္း..နာက်ည္းအမုန္းရွိ၏။
အလွအပအလယ္….ပရိယာယ္မ်ားၾကြယ္၏။
ေရအလ်ွင္ထင္ေသာ္ၿငား..တံလ်ွပ္ၿပင္အတိ။
ၿမွားထားအစာရဲ့ေပၚ.အဆိပ္ရည္တို ဖံုး၏။
ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္..
ေနာင္ၿဖစ္ခါမွ ေနာင္ခါေစ်း..
ခုရွိတဲ့အခ်ိန္ကေလး..ေသြးေအးမသြားခင္..
ခ်စ္..ခ်စ္..ခ်စ္..လိုက္ခ်င္..
ခါးသီးမဲ့ မနက္ၿဖန္ မ်ားစြာအတြက္..
ခ်ိဳၿမိန္မဲ့..တမနက္ခင္း..
အသည္းဘဲ..ရင္းရ ရင္းရ.
ဘ၀ဘဲ.ရင္းရ..ရင္းရ..
ေနာက္က်မွ ခ်ံဳးမဲခ်ဘဲ..ငိုရ..ငိုရ..
က်မေလ….ဒိီအမိုက္မ.သာဘဲ…
ေမာင္ကဲ့ရဲ့ဆိုခ်င္လည္း..ဆိုရက္ေတာ့ ေစ။
မသဒၶါ (၈။၂၀။၂၀၀၇)..
Monday, August 20, 2007
ခ်ိဳၿမိန္ဒုကၡ
Saturday, August 18, 2007
အသံမဲ့..အခ်စ္စကားမ်ား…
ရွဳး….ေၿပာစရာမလိုဘူး…
မင္းရင္ထဲကခ်စ္ၿခင္း..နားလည္သိေန…
ရွဳး….ေမးစရာမလိုဘူး…
ကိုယ္ရဲ့ခ်စ္ၿခင္း..ေရာ့..မင္းခံစားေစ…
ရွဳး….ေပးစရာမလိုဘူး…
မင္းအပါးရွိရင္…ဘ၀အတြက္ၿပီးၿပည့္စံုေစ…
ရွဳး….ႏွိဳင္းစရာမလိုဘူး…
နွိဳင္းတုမဲ့ခ်စ္္ၿခင္း..ဒို ့စိတ္ရင္တြင္းအတူ…
ရွဳး….တုိင္းစရာမလိုဘူး…
ညီမ်ွတဲ့ခ်စ္ထုထည္..ဒို့ကိုယ္စီ..ရွိေန…
မ်က္လံုးေလးမွိတ္ရံု..တကဲ့ရင္သိမ့္ခုန္..
ခ်စ္သမ်ွလြမ္းစာသီ..ကာရံေတးညီညီ..
မေၿပာလည္းသိေန..အၾကင္နာ..ကိုယ္စီ
မေမးလည္းသိေန..ဘယ္ေလာက္ထိလြမ္းတယ္..
စိတ္ၿပဴတင္းေပါက္မ်က္လြွာ..မင္းမ်က္နွာေပၚလာ..
ေတြးမိလိုက္ရင္..တကယ္..မင္းကအနားမွာ.
သံစဥ္မဲ့ေစ..မေၿပာဘဲသ္ိေန..
ဆဌမအာရံု..မင္းနဲ့..ဒို ့အနာဂတ္ရိပ္ပံု..
ရွဳး….တိတ္တိတ္ကေလးေန.
ရွဳး….ဆိတ္ဆိတ္ကေလးေန..
လာေလ..နားေထာင္လွဲ ့..ဒီရင္ခုန္သံ.
ဒါ ဒို ့အတြက္ေတာ့..အေၿဖ..
မသဒၶါ (၈။၁၈။၂၀၀၇)..
Wednesday, August 15, 2007
မုန္တိုင္းလြန္..ေသာ္..
ဒိီ.မိုးဥတုမုန္တိုင္းရာသီ
ပင္လယ္ဆီ..ဗဟိုၿပဳ
အဆင့္(၅)မုန္တိုင္းတစ္ခု.
ဦးတည္ၿပဳလာေန..က်မေနတဲ့ေၿမ.
တနယ္ေၿမၿခားေနရဆဲလူ..
သိပ္စိတ္ပူတတ္တဲ့ခ်စ္သူ..
သူလာေရးခက္ခက္
နာရီမၿပတ္..ဖုန္းဆက္.
က်မတို ့အတြက္..ရတက္ၿဖာတပူပူ..
အၿပင္ဖက္ဆီ..ယိမ္းကေနသည့္အုန္းပင္တန္း
ေၾကာက္ဖက္ဖြယ္..ေသမင္းတမာန္.ေလၿပင္းၾကမ္းၾကမ္း..
မိုင္..၁၀၀ေက်ာ္တဲ့အရွိန္နဲ့ေၿခာက္.
တဆတ္ဆတ္..တုန္ခါေနတဲ့.ၿပဴတင္းေပါက္
ခု..မုန္တိုင္း ေရာက္လာၿပီ..
လြင့္ေၾကြ..မိုးေပါက္..ဇီးသီးကင္းေလာက္
မွဳန္မဲရွစ္ခြင္..၀ႆာန္တိမ္ၿပင္..
ေအးစိမ့္ အိမ္တြင္း.
ေၾကာက္ရြံ ့ၿခင္းနဲ့က်မ..သူ့ ့ကိုသတိရလုိက္တာ။
သူသာ..အနားမွာ..ရွိရင္ေကာင္းမွာ။
သဘာ၀ရဲ့ေဘးရန္..အခ်ိန္မေရြးေသနိုင္တဲ့ ဘ၀.
က်မနဲ ့သူ အခ်ိန္ေတြဆြဲ..မေရြးရဲေသးတဲ့အနာဂတ္..
အသက္ၾကီးလာေတာင္..ႏွစ္သက္ရာရာမေရြးနိုင္ေသး
ဖခင္ေကာင္းနဲ ့ မိခင္ေကာင္း.
အင္း.နံမည္ေလးေတာ့ခပ္ေကာင္းေကာင္း
အသည္းထဲမွာ..အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ရာဇ၀င္ေၾကာင္း..
အခ်စ္..ေနရာက လစ္ဟာေနခဲ့ဇာတ္ေၾကာင္း..
လြမ္းဒ႑ာရီအေဟာင္း..မ်ားစြာ.ရင္ထဲမွာ.
သူခ်စ္တာကို..က်မယံု..
ဖူးစာဆိုတာ..ရွိရင္..ကိုယ္တို ့ဆံု.
အၾကင္နာၿခံဳ..ဘ၀နွစ္ခု လံုကံု..
တူတူေနမယ္..တေန့ေန ့ယံု။
အၿပင္ကမုန္တိုင္း..
ဒို ့ႏွစ္ေယာက္ဘ၀မွာလည္းမုန္တိုင္း
ၾကမၼာရိုင္းေနဆဲခဏ..
အားေပးၾကမယ္..သူနဲ့ ့က်မ..
အေပးအယူမ်ွ.. မုန္တိုင္းၾကားမွ ေန့ရက္ေတြ..
ဘယ္ဆီေ၀းေ၀း..အနီးကေလး ကိုယ္နဲ ့သူ..
ဘ၀ၿခင္းဖလွယ္မဲ့သူ..နားလည္ၿပီး.ၾကင္နာမဲ့သူ
သူဘယ္သူၿဖစ္ၿဖစ္..က်မက.ခ်စ္
က်မဘယ္ပံုၿဖစ္ၿဖစ္..သူ သံေယာဇဥ္ၿဖစ္..
အားေပးကူညီလက္တြဲ..မုန္တိုင္းထဲမွာရဲရဲ..
မၾကာခင္..
မုန္တိုင္းကေက်ာ္ၿဖတ္..ေလၿပင္းလည္းရပ္ေတာ့မယ္..
ေနၿခည္..ၿမဴးတူး..ေလေၿပညွင္းနဲ့မနက္ခင္း
ေကာင္းၿခင္းမ်ားစြာ..အေရာက္ၿပန္လာမဲ့ အခ်ိန္..
ေမွ်ာ္တလင့္လင့္..ေစာင့္ေနဆဲ
အားမငယ္နဲ့ မုန္တိုင္းထဲကခ်စ္သူ..
ၾကင္နာစြာ..က်မလက္ကမ္းမယ္..ယူ..
ၾကည္စင္ေရာင္ၿခည္..၀င့္၀င့္
က်မတို ့ေန ့သစ္.အေပ်ာ္လမ္း
ေမ်ွာ္မွန္း စို ့ ေမာင္နဲ ့အတူတူ
မသဒၶါ (၈။၁၅။၂၀၀၇)..
Tuesday, August 14, 2007
အေၾကြပန္းမို ့..ကိုယ္..အားနာ.
မေကာက္လာပါနဲ ့
ေနပါေစ
ေတာ္ၾကာဆို..ပြင့္ခ်ပ္ေတြ..ႏြမ္းလွ်.အလွၿပယ္။
မနမ္းလာပါနဲ့
ေနပါေစ
ေတာ္ၾကာဆို..သင္းရနံ ့ေတြ.လြင့္စင္ေပ်ာက္ကြယ္။
မသိမ္းထားပါနဲ့..
ေနပါေစ
ေတာ္ၾကာဆို..ေၿခာက္ေသြ ့အက်ည္းတန္။
မၿမတ္နိူးပါနဲ့..
ေနပါေစ..
မင္းအတြက္ဆို..ပန္းဖူးေတြ..အဆင္သင့္ပြင့္ေန။
ေၿမၿပင္ထက္ ကနၳာရလမ္း
ႏြမ္းလ်လ်..ပန္းတပြင့္..အေၾကြ
ခ်စ္သူကို မနမ္းေစ့ခ်င္ေပ.
ပင္ၿမင့္စံ.အလွပန္း..
ေလ်ာ္သင့္ရာ..ထိုက္တန္
မင္းရင္ခြင္၌ပန္..။
ေနေရာင္ၾကဲၾကဲ..
ႏြမ္းယဲ့ယဲ့..ဒီေၾကြပန္းတပြင့္
ေမာင္..နမ္းရန္ မသင့္..
ေၿမ၌..ၾကဲေစ..
စြန္ ့ပစ္ခဲ ့ေတာ့ေလ..။
မသဒၶါ (၈။၁၄။၂၀၀၇)..
Sunday, August 12, 2007
ဆုေတာင္း..မွားခဲ့ၿပီ။
ကိုယ္ခ်စ္ရသူက..အေ၀းမွာ..
ခ်စ္သူနဲ့ေကြကြင္းရဘ၀.မီးထက္မကခံစားၿပီး
ေရြွပင္လယ္ကလည္းဆီး..
ဘယ္လိုမွနီးလို ့မၿဖစ္နိုင္တဲ့ဘ၀..
ေနာင္ဘ၀က်မွအတူတူေနဖို့အေရး..
ကုိယ့္..ဆုေတာင္းကေလး.
ကိုယ့္ကားေရွ့တည့္တည့္..
ၾကီးမားတဲ့ကုန္တင္ကားက ရုတ္တခ်ည္းေပၚလာ..
ကိုယ္မ်က္စိၿပာ..ခႏၶာ..ေလထဲလြင့္စင္..
ဆုေတာင္းေတာ့ၿပည့္ၿပီထင္..
အခု..ရုပ္မဲ့..နာမ္နဲ့ကုိယ္..
လိပ္ၿပာလိုလြင့္၀ဲ..ခ်စ္ရသူအပါးအၿမဲ..
ေနခြင့္လည္းရၿပီ.
ၾကိဳလွဲ ့ပါေတာ့..ခ်စ္သူ ့ရင္ခြင္ဆီ.။
ခ်စ္သူက ကိုယ္ရွိေနတာ မသိ..
ကုိယ့္ကုိလည္းမမွတ္မိ..နာမ္အတိနဲ့ကိုယ္..
သူသြားရာတေကာက္ေကာက္လိုက္.
ဘာဘဲလုပ္လုပ္သူ ့အနား..
စကားေတာ့.ေၿပာမရနိ္ုင္
ဆက္သြယ္ေရးခက္ခက္..
သူမသိ္သား..ပ်က္ကြက္..
အပ်က္အပ်က္..ႏွာေခါင္းေသြးကထြက္..
သူက..ရက္စက္ၿပီ.။
က်မေရွ ့တည့္တည့္..
သူ ့ခ်စ္သူအသစ္ရဲ့ နွဳတ္ခမ္းကိုနမ္း..
ေဒါသလွြမ္းတဲ့က်မ..ဘယ္လိုစိတ္ေကာက္ၿပရမလဲ..
ကိုယ္ထင္ၿပလို့မတတ္တဲ့ က်မ..
ဆုေတာင္းေတာ့ မွားခဲ့ရပါေပါ့..
နာမ္တခုနဲ့ဘ၀..ခုငရဲမွာက်..
လူသားနဲ့၀ိညာဥ္..ေပါင္းဆံုရန္မၿဖစ္..
ခ်စ္သူဆီကခြြါေၿပး..
ခုေတာ့..ဆုေတာင္းလြဲ ကိုယ္ဘ၀ေလး..
ငရဲထဲမွာ…ဆူ..
ငရဲထဲမွာ…ပူ..
ငရဲထဲက…လူ..
မသဒၶါ (၈။၁၂။၂၀၀၇)
အၿမည္းေပးတဲ့..အခ်စ္..
စာအုပ္အဖံုးကိုဘဲ..ၾကည့္..
အတြင္းကစာကိုၿမည္းမၾကည့္က..
ဘယ္္ေလာက္ရွိမလဲ..စာေပရသ.
မင္း..မသိရ နိုင္.။
ဘ၀ဆိုတာ..တန္ဖိုးရွိရွိ..
မင္းအသိစိတ္က္ို..မင္းပိုင္ေအာင္ထား..
လြတ္လပ္ေရးရင္ခြင္..ထဲကဌက္.
ေ၀ဟင္ထက္..တက္မလား..
ပင္လယ္ထဲကပုဇြန္ဆိတ္..
သမုဒ္ၿပင္နက္ထဲလက္ပစ္ကူးမလား..
ၿမိဳးၿမိဳးၿမက္ၿမက္..ဘ၀ရဲ့ပ်ားရည္တစ္စက္..
မက္မက္ေမာေမာ..ခံစားၾကည့္ရေအာင္..
လိမ္ညာကင္းတဲ့ အခ်စ္မ်ား
အေမွာင္ဖံုးတိမ္တိုက္ၾကား..ပုန္းကြယ္မထားနဲ ့
ေလွာင္ခ်ိဳင့္တံခါးတို ့ပိတ္..ငိုေၾကြးတိတ္ဆိတ္မေနနဲ ့
ေဆြးေၿမ့ေနတဲ့နွလံုးသား
သံေခ်းတက္.ေဟာင္းႏြမ္းဆဲအခ်စ္မ်ား..
အေတြးသစ္အစၿပဳ..ေသြးသစ္နဲ့ဘ၀တခု..
တစ္ကေန .အခု ၿပန္စၾကရေအာင္။
မနက္ၿဖန္ရဲ့..နဂါးေငြ ့တန္း..
ၾကယ္တံခြန္လမ္းေတြမွာ..
ေၾကာက္တတ္ရင္..ဒီမွာ..ဒို ့လက္
မင္းဆုတ္ကိုင္တက္ေစ..
ဘ၀ရဲ့..ခ်ိဳၿမိန္တဲ့သစ္သီး..
ေအဒင္မွာ..အခုထိ္ရွိေနဆဲ..
မင္းသြားရဲဖို့ဘဲ..လိုအပ္တယ္
မသဒၶါ (၈။၁၂။၂၀၀၇)..
Saturday, August 11, 2007
က်မကုိသာ.ဒီအတိုင္းထားရစ္ခဲ့..
ဘယ္ေတာ့မွ မၿဖစ္နိုင္ဘူး
သိေနတယ္…
ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္းတခုသာ..ရင္မွာရွိရာ..
ဘယ္ေတာ့မွ မနီးနိုင္ဘူး
သိေနတယ္…
အကြာအေ၀းဟာ..ရင္မွာေ၀းစြာ
ဘယ္ေတာ့မွ သူမခ်စ္နိုင္ဘူး
သိေနတယ္…
ေပးဆပ္ၿခင္းသာ..ရင္တြင္းကလက္ေဆာင္..
ေပးလိုက္တယ္. ကိုယ့္အခ်စ္ေတြ .သူယူသြားတယ္..
သိေနတယ္..
မၾကာခင္ ေမ့သြားမွာ။
ေရးလိုက္တယ္. ကိုယ့္အလြမ္းေတြ .သူရီလိမ့္မယ္..
သိေနတယ္..
ကုိယ္ေတြ ့မွ..သူသိမွာ။
သူခ်စ္တာ.ယံုၾကည္မိတယ္..
သိေနတယ္..
သူငယ္ခ်င္းထက္.တစက္မွမပို။
အေပးနဲ့ အယူ..
ေမတၱာဆိုတာ.. ေမတၱာနဲ့ခ်ဴ..
တံခါးေပါက္ပိတ္ရင္..၀င္လာေရးမလြယ္ကူ
ကိုယ့္အခ်စ္က..ေရဆန္..
အထက္အခဲတို ့မဟူ..ၿဖတ္ေက်ာ္၀ံ့သူ..
သူ ့အခ်စ္က ေရစုန္..
လြယ္ကူစြာ..စီးဆင္း..ဒို ့အတူေပါင္းယူ..
မညီမွ်ရင္..အခ်စ္စစ္၌ပင္..ေပါင္းစည္းဖို ့မလြယ္ကူ
ေၿခလွမ္းေတြ..မေရြ ့ရဲရင္..
ဘ၀မွာ..ေၿပာင္းလဲေရး မၿဖစ္နိ္ူင္..
ထားရစ္ခဲ့ေလ..
ရာဇ၀င္ထဲမွာ..က်မအခ်စ္ေတြ..
ကဗ်ည္းတင္..သက္ေသ..
မသဒၶါ (၈။၁၂။၂၀၀၇)
Friday, August 10, 2007
ဒို့နွစ္ေယာက္..ဘာေၾကာင့္မ်ားခ်စ္..
သူကတိုးတိုးေမးတယ္..
ဘာေၾကာင့္မ်ားက်မသူ ့ကုိ ခ်စ္တယ္..
ဒီအေၿဖေပးဖို ့မလြယ္..စိတ္ခ်ာခ်ာလည္..
ေၿဖခက္တယ္..က်မလည္းသိခ်င္တယ္..
ၾကင္နာတတ္တာကအစ..
နားလည္တတ္တာကအလည္..
က်မကိုဂရုစိုက္တယ္..
ေနွာက္ယွက္မဲ့လူေတြၾကား..
သူကက်မရဲ့ ရုပ္ရွင္မင္းသား
ရုပ္ကေလးအသင့္အတင့္..
ၿငင္းခ်င့္စရာကို..မသင့္
ေယာက်္ားပီပီတည္ၾကည္..
အားကိုးခ်င္ေလာက္ပါသည္။
ခိုင္ၾကည္တဲ့နွလံုးသား..
တိုင္းၿပည့္ခ်စ္တဲ့သား
က်မကေလးစားတာ..
ဒါေတြကနိဒါန္း..ၿဖစ္နိူင္ေခ်မွန္းေၿပာၿပတာ
ယထာဘူတက်စြာ..
အမွန္တကယ္က
အခ်စ္ဆိုတာ..ၿပစရာရုပ္၀တၱဳမရွိ.
ဘာအေရာင္.ဘာအေသြး..ဘာေလးနဲ ့တူ မတူ
ဘာအနံ ့..ဘာအရသာ..ခ်ိဳ..ခါးရယ္..မ ဟူ
လူသား တို ့ခ်စ္ၿခင္း..ေစ်း၀ယ္ၿခင္းမဟုတ္
ၾကင္နာစြာခံစား…ဂရုဏာ မ်ားရဲ့ရသ..
ယုယစြာ..စံစား..ေမတၱာမ်ားရဲ့ ရသ..
အေပးအယူ အညီအမွ်ထား..နားလည္ၿခင္းမ်ား
တၿပားေပးလို ့..တၿပားဖိုးရ..တြက္ခ်က္လို ့မရ
ငါဒါေပးလို ့..ဒါၿပန္ယူ..အတၱကူလို ့မရ။
နူးညံ့တဲ့..ခ်စ္ၿခင္း..နားလည္ၿခင္းရဲ့အစ
စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာ..ယံုၾကည္ၿခင္းနဲ ့ စ
ရုပ္ရည္..အသက္..ဘာအခ်က္မွမလို..
အခ်စ္..၀င္လာရင္..အခ်စ္နဲ ့ၾကိဳ..
မႏွစ္သက္ရင္..ပြင့္လင္းစြာဆို..
ရိုးသားစြာ..နွလံုးသားအလိုကို ဖြင့္ဆို
ဘ၀ အသစ္ကို ထပ္တစ္ၿပန္ ရဲ၀ံ့ စြာစ ..
စစ္မွန္တဲ့ အခ်စ္ကုိ..လိုခ်င္ က.
စစ္မွန္တဲ့ အခ်စ္နဲ ထပ္..မွဘဲ.ရမယ္..
ဒါကိုလည္း.ေမာင္..နားလည္။
မသဒၶါ (၈။၁၁။၂၀၀၇).....
Thursday, August 9, 2007
ေမာင္..ေနမေကာင္းတဲ့ ..အခ်ိန္ဆို
ခေလးေလးလို..သူလာခ်ြဲ..
ေမာင္..ေနမေကာင္းဘူးတဲ့ကြယ္..
ေနပူစပ္ခါးသြား…အပူရွပ္သြားသလား..
ႏွင္းေတာထဲၾကား…အေအးမ်ားပတ္သလား..
တုပ္ေကြးအခ်ိန္ကို..မေလးမစား..
ကဲ..အခုေတာ့..သူဖ်ားၿပီ.။
အစားက်ဂ်ိီးကမ်ား..
ဆရာ၀န္ဆီလည္းသူမသြား..
ေခါင္းကလည္း.သံမဏိထက္မာ..
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ေဆး၀ယ္ေသာက္..
ရြွတ္ရြွတ္ေနာက္ေနာက္နဲ ့ေမာင္..
သိပ္..စိတ္ပူတတ္တဲ့က်မ..
ဒုကၡၿဖစ္ေနရ..
ေ၀းေနၾကတဲ့တခဏ။
ေဆးမေသာက္ခင္..အစာစား
ကားမေမာင္းနိုင္ရင္..အလုပ္မသြားနဲ ့
ညညေစာေစာအိပ္..ေမာင္..
အင္တာနက္ေပၚတက္..
ေကာင္မေလးေတြခ်ိတ္မေနနဲ ့.
သူ.ေခါင္းကိုက္ေနရဲ့..ဆိုၿပီး။
အနားမွာသာ..အတူေန.
မ်က္နွာမငယ္ေစရပါဘူး
ေခ်ြးစိုတဲ့ သူ ့အက်ၤ ီကိုလဲေပး
ေဆးအစါ..အခ်ိန္တန္ေၾကြး..
ေခါင္းကိုက္ရင္နွိပ္ေပးမွာေပ့ါ.
ခ်စ္တာကုိး.ေနာ့.။
အခုေတာ့ တနယ္စိီေ၀း
စိတ္ေလးနဲ ့ဘဲၿပဳစု..
ဖံုးေလးေခၚ အၾကင္နာစကားစု..
ေမာင္ကို ၿပဳစုရတယ္..
သူ..ေနမေကာင္းတဲ့..အခါ..
မလာနိုင္..ခရီးကေ၀း
က်မ ကို.နားလည္ေပးမလား…ေမာင္။
မသဒၶါ (၈။၁၀။၂၀၀၇)
ဘာေတြ..ေမာင္သင္ေပးမလဲ..က်မကို..
ေမတၱာ၀ါဒ
ၿဗဟၼာဇိုရ္တရားအစ လိုက္နာက်င့္ၾကံဖို ့ရာက
ရွင္ဗုဒၶဆီက သင္ၾကားခဲ့တယ္ ။
လိမၼာယဥ္ေက်းဖို့ရာ..
လူ ့က်င့္၀တ္ေတြြလိုက္နာဖို ့ရာ..ဘာေတြက်င့္ၾကံ
ဘဘုန္းၾကီးက..သြြန္သင္မွာၾကားထားတယ္။
စည္းကမ္းနဲ ့ ကလနား
ဘ၀မွာ..ဘယ္လိုေနသြားဖို ့
ဖိုးဖိုးက..မွာၾကားခဲ့ထားတယ္။
ဘ၀ကိုအမွန္ၿမင္..
အဆိုးဆံုးေတြကိုရင္ဆိုင္္ရဲဖို့ ့
ေဖေဖက..လမ္းညြန္ေပးခဲ့တယ္။
မိန္းကေလးပီပီသသ
အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းတတ္ဖို ့က
ေမေမက..လက္ကုန္သင္ၿပခဲ့့တယ္။
သိပၸမခ်န္
အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ အသက္ေမြးပညာတတ္တေယာက္
ဆရာမ်ားက ပ်ိဳးေထာင္္ထားခဲ့တယ္။
အလိမၼာ.ဥာဏ္ပညာထက္ဖို ့
ဇြဲသတၱိမာန္..စိတ္တက္ၾကြေစဖို ့
စာအုပ္စာေပက အေထာက္ကူၿပဳ ခဲ့တယ္ ။
သက္ၾကီးစကား..သက္ငယ္ၾကား
တဆင့္ တဆင့္အၿမင့္ လူေနမွဳ
လူ ့အဖြဲ့အစည္းကသင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။
ခ်စ္ရသူတေယာက္ရယ္..
ကိုယ္္လည္းေလ..
ခင္ပြန္း..ခ်စ္အိမ္သား
အထင္ၾကီးေလးစားပါတယ္။
ဘ၀ရဲ ့ေအာင္ၿမင္မွဳ လွိဳ ့၀ွက္ခ်က္မ်ား
ရွာေဖြ အတူတူ တြဲ
ေပ်ာ္ရြင္ဘြယ္..အနာဂတ္ထဲ
ဘယ္လိုခ်စ္ၾကင္နာ.နားလည္တတ္ေစေရး
က်မကို..သင္ၾကားေပးနိုင္မလား..ေမာင္.။.
မသဒၶါ (၈။၉။၂၀၀၇).....
Wednesday, August 8, 2007
ဖုံးၿပန္ဆက္မယ္.ေၿပာၿပီးေတာ့.ဘာမွန္းလဲမသိဘူး
ဒီမွာ..ဘာလုပ္လုပ္..စိတ္ကိုမေၿဖာင့္.
စိတ္က..သူ ့ဖံုးၿမည္ေတာ့မလား..စိုးတေနွာင့္ေနွာင့္..
ေရခ်ိဳးလည္း.ေရခ်ိဴးခန္းထဲမွာဖံုးေစာင့္
စာဖတ္လည္း..နား၀စြင့္. အာရံုေနွာက္..
တီဗြီ ထဲကဖံုးသံၾကား..ကိုယ့္ဖံုးလား..ေၿပးလို့ေကာက္
ထမင္းစားလည္း..မေၿဖာင့္.
အေတြးမ်ားလည္း..ခပ္ေနာက္ေနာက္.
သူမ်ားေလ..ကိုယ့္ကို စိတ္မ်ားေကာက္..
တညေနလံုး..ဖံုး ေစာင့္
သန္းေခါင္သာစုတ္စုတ္..သူ ့ဖံုးသံက..မတုန္မလွဳပ္..
သူငယ္ခ်င္းေတြဖံုးေခၚေတာင္..အလုပ္မ်ားလို ့ဆိုၿပီး..ေအာ္ထုတ္
သူ ့အတြက္ ကိုယ္ဖံုးလိုင္း..အၿမဲအားေအာင္လို ့
အိပ္ခ်ိန္ေက်ာ္သြားလည္း..ဖံုးက တိတ္ဆိတ္မလွဳပ္
အင္း..သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား…ရွက္လို ့မ်ား..သူမေခၚအား
အေကာင္းဖက္ေတြး..ကိုယ့္ဖာသာ အေၿဖထုတ္..
က်ြဲၿမီးတိုစိတ္ကေလး..က..ေခါင္းေထာင္ထထ..
ရန္မ်ား.လာလုပ္..
သူဘာမ်ား..ၿဖစ္သလည္း
ေတြးမိတိုင္း..ကိုယ္ေလ..ပူပန္းရုပ္..
အိပ္တာေတာင္..စိတ္ကသိပ္မေၿဖာင့္..
စိုးေနွာင့္ဗ်ာေပြ..သူဆီဘဲစိတ္ေရာက္..
မေခၚနိုင္ဘဲ..ေနာက္တခါ..ဂတိေပးတာမ်ိဳး..
မုန္းတယ္တအား..ကိုယ္ေလသပိတ္ေမွာက္..
ေနာက္တခါ..ဖံုးမေခၚနဲ ့..မေၿပာခ်င္ဘူး..
မာမာထန္ထန္ေလး..သူ့ ့ကို..ေဟာက္..
ဒုတ္ေကာက္လာခဲ့..ေကာင္ကေလး
လာေခ်ာ့မလား..ဒီမွာေလ..က်မစိတ္ေကာက္.။
မသဒၶါ (၈။၉။၂၀၀၇).....
သူဘဲေလ..အခ်ိန္ၿပည့္ အနားမွာ..
မ်က္လံုး.. စံုမိွတ္
အိပ္ဖို ့ၾကိဳးစားလည္း
ၿမင္လွ ြာရိပ္ထဲ
သူ မွသူဘဲ ..ေနရာယူ။
နားအစံု..ပိတ္..
တိတ္ဆိတ္ဖို ့ၾကိဳးစားလည္း
ေသာတရံုထဲ
သူ မွသူဘဲ.. ေနရာယူူ။
ရင္တံခါးပိတ္
ပုန္းေရွာင္လိုက္ဖို ့ၾကိဳးစားလည္း
အာရံုငါးပါးထဲ
သူ မွသူဘဲ ..ေနရာယူူ။
ရုးသြပ္ေတြေ၀
အခ်စ္ဆိပ္သင့္
ေနရာမရ
အေၿဖရွာမရ
မေရရာတာက..သူ
မေသခ်ာတာက..သူ
ႏွင္ၿပန္..နွင္လည္း
ညိစြဲ ရင္ခြင္..ဆူးအသြင္..နစ္
တမ္းတရသူ
သိပ္လြမ္းခဲ့ရသူ...
နွလံုးသားထဲက ..ဒီလူ
အေတြးမ်ားထဲက ..ဒီလူ..
အိမ္မက္ထဲက ..ဒီလူ
က်မ..ခ်စ္ရတဲ့လူ
သူ..မွဘဲ..သူ
မသဒၶါ (၈။၈။၂၀၀၇).....
မင္းရွိဘူး...ဒီရင္မွာရူးေန..
ေယာင္ခ်ာခ်ာတေယာက္ထဲ
ခ်စ္သူနဲ့ေ၀းတဲ့ည
အိပ္မရ..စားမေပ်ာ္
အေတြးထဲ..ဆို ့နင့္နင့္
အမွတ္တရရၿဖစ္
စာနာမိၿပီ
ကိႏၷရာေတြ..ေခ်ာင္းၿခားတဲ့တညဆီ.။
အလုပ္မ်ားေနမလား.
သူထမင္းစားေနမလား
ဘာမ်ား..ညာမ်ား
အေတြးကစား..ေနမထိထိုင္္မရဘူး
ဒီက.. အခ်စ္ရူးေန။
မယံုလို ့ေတာ့မဟုတ္ဘူးေမာင္
မိန္းမဆိုတာေတာ့
နဂိုကဗီဇ..သ၀န္တိုမိၾက
ခ်စ္တာကို..ရွင္ရယ္
နားလည္မလား
တၿခံဳကြယ္..တမယ္ေမ့
ၿခံၿပင္ၿမက္ကပိုစိမ္းသေယာင္ေယာင္ သေဘာေခြ ့
အသစ္ေတြ ့.တတ္တဲ့ေယာက်္ား
ေမာင့္ ကိုမ်ား..မထင္ထားေပမဲ့
ေမာင္အေ၀းသြားတဲ့အခ်ိန္
ဒီမွာေလ..
ေနထိပန္းေလးလို..
ႏြမ္းခဲ့ရအၾကိမ္ၾကိမ္.
မသဒၶါ (၈။၈။၂၀၀၇)
ဘုရင္မပါတဲ့..စစ္တုရင္ပြဲ
ဒို ့ဟာေလ..
စစ္တုရင္ပြဲထဲက..ဘုရင္မ..
အသံုးမက်တဲ့..ဘုရင္ဧကရာဇ္ ကို..အသက္ေပး..
ကာကြယ္ဖို ့လက္မေနွးတဲ့..မေဟသီ..
သစၥာရွိတဲ့..ေဒ၀ီ..
ထက္ၿမက္တဲ့…ဧကရီစစ္သည္..
သံခ်ပ္ကာ၀တ္..စစ္ဘုရင္
ဒါးကို၀င့္..အလံကိုလြွင့္ကာလွမ္း..
တလွမ္း..ခ်င္းသာေရြ ့..
မပိုင္တဲ့ရုပ္ေသးဘုရင္
ရန္သူကိုအငုတ္မေခ်ြနိုင္ခ်င္
ထက္ၿမက္တဲ့မိဘုရား..ဒို ့..
ေဒါက္လိုက္ပဲပို ့ပို ့
အလ်ွားလိုက္ဘဲေၿပးေၿပး..
အနီးမွာလည္းစားနိုင္
အေ၀းသုိ ့လည္းသြားနိုင္
ၾကိဳက္သလို ကစားနိုင္
ခ်စ္ၾကင္သူမင္းၾကီး ထံေတာ္ပါး..
အသက္နဲ ့ခႏၶာ စေတးထား..
အခ်စ္၀ိ္ဥာဥ္ကို..ေပးထား.
အနီးနား..ခစား…
ေ၀းစစ္ေၿမၿပင္သို ့စစ္တိုက္သြား
ဘက္စံုရတဲ့..ထိပ္ထား..
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ရဲ့..မိန္းမသား..
မွီခိုစားဖို ့..ေယာက်္ားကိုမလို..
ကိုယ္ကခ်စ္ရမဲ့..ေယာက်္ား..
ကိုယ့္အေပၚ..စစ္မွန္ခ်စ္မဲ့ေယာက်္ားသာလိုအပ္.
လြတ္လပ္ၿခင္းနဲ ့..အၿမင္ရွင္းမွဳ..
တူညိီနားလည္..လုပ္ပိုင္ခြင့္ဘဲလိုတယ္..
သာမွ..စားမဲ့ေယာက်္ား
မ်က္နွာမ်ားမဲ့ဲ့..ေယာက်္ား..
သစၥာမထားမဲ့ ေယာက်္ား
ေဖါက္ၿပန္မွားမဲ့..ေယာက်္ား.
ဒို ့မ်ားမလို..ကန္ေတာ့ဆြမ္းဘဲဆိုမယ္..
ခုေခတ္အတြက္..စစ္တုရင္ကစားနည္းအသစ္..
မသဒၶါ တီထြင္ၿဖစ္ရင္..
တကြက္ထည္းသာေၿပးမဲ့..မင္းၾကီး.
မိဘုရားကာကြယ္မွ..ေဘးရွင္းမဲ့မင္းၾကီး..
ကိုယ္လြတ္ေရွာင္..သားရဲေဘာေၾကာင္တဲ့မင္းၾကီး
မလိုဘူး..ရွင္းထုတ္..
ဘုရင္မပါမဲ့..စစ္တုရင္နည္းသစ္..ထြင္
ဘုရင္မတေယာက္ထဲဘဲ..တိုက္ပြဲ၀င္ခ်င္တယ္။..
မသဒၶါ
( ေကာင္မေလးေတြကအားေပးမေပးမသိပါ။. မသဒၶါ ေခါင္သူၾကီးလုပ္ေနတာကို ေကာင္ကေလးေတြက ေတာ့ဆဲမွာေသခ်ာတယ္..မမေၾကာက္ေၾကာက္)
Sunday, August 5, 2007
ေမာင္ရင္..လာရင္..တံခါး..ပိတ္.ဂ်ိတ္
လူ ့ဘ၀သက္တမ္းဘဲ.တ၀က္ေခါက္ရိုး
က်ိဳးဘဲက်ိဳးေနၿပီ..
အခ်စ္ နဲ ့အမုန္း..
အၿပံဳး နဲ ့ ဗ်ာပါဒ
သမရိုးက်ေတြ..
ဆယ္ေက်ာ္သက္အခ်စ္..ရူးရူးမိုက္မိုက္ ခ်စ္..
နွစ္ဆယ္ေက်ာ္္အခ်စ္..သင့္ေတာ္တာေရြး ခ်စ္..
သံုးဆယ္ေက်ာ္အခ်စ္..ၿပည့္စံုမဲ့သူေတြး ခ်စ္..
ေလး.ငါးဆယ္ေက်ာ္အခ်စ္..ေမတၱာရွိ ုမဲ့သူကိုေတြး ခ်င့္
ဘယ္လိုဘဲခ်စ္ခ်စ္..ပိုခ်စ္သူသာခံစားရဆံုး
အခ်စ္ရွံဳးလို ့ ..ဘ၀ၿပဳန္းခဲ့ဘူးတဲ့သူ
ခါးသက္သက္.ႏွလံုးသား..
ေဆြးေၿမ့ေၾကကြဲ.ႏွလံုးသား
ေၾကာက္ရြံ ့တုန္လွဳပ္.နွလံုးသား..
ဦးေဏွာက္က.ေတြးစဥ္းစားမိတိုင္း
အခ်စ္ကိုမ၀င္ေစခ်င္..တံတိုင္းေတြပိုင္း
အနားမလာေစ့ခ်င္္..သံကြန္ၿခာေတြ၀ိုင္း
လာေသာဧည့္သည္ကို..အၿပံဳးနဲ ညင္းပယ္
မ၀င္လာပါနဲ့..ကိုရင္ရယ္..
ေၾကာက္တတ္သူ..ဒီရင္မွာ..
ပုဇြန္ဆီကေလး..ဆိတ္ဆိတ္..
ေမာင္ရင္လာတဲ့အခါ..တံခါးလွမ္းပိတ္..
ဂ်ိတ္..
မသဒၶါ (၈။၆။၂၀၀၇)
ပင္ဒိုရာရဲ့..ေသတၱာထဲက..ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္း။
ဇာတ္သိမ္း.ေကာင္းမေကာင္းေတာ့..မသိ..
ဇာတ္အစ..ကေတာ့..နြမ္းရိရိနဲ့ စတယ္..
အခ်စ္ ဇာတ္လမ္း.ဟုတ္မဟုတ္.မသိ..
အလြမ္းဇာတ္မို ့..ငိုဖို့သာၿပင္ေခ်။
ခ်စ္ခြင့္ ရွိမရွိ..မေသခ်ာ..
လြမ္းခြင့္ကေတာ့..အရင္လာ..
ေပ်ာ္ရြွင္ခြင့္က..ကန့္လန္ ့ကာေနာက္ပုန္းေနဆဲ..
ငိုေၾကြးခြင့္က..ပြဲထြက္အစေလးတင္..
ၾကင္နာခြင့္က..ရင္ထဲမွာ..တပံုတမ..
နာၾကင္ခြင့္က တီးလံုးနဲ့..က.
စိတ္ကူးယဥ္ ခဏ.ခ်စ္ကမ ၻာအစ..
နိုးထမိမွ..အိမ္မက္..သိရ။
ေစတနာရွိသမွ်..ေ၀ၿဖာ..ခ်စ္ၿပ
နားလည္မွဳ က..လက္ေတြ ့မရ။
ေမတၱာ.ကံုလံု..လံုၿခံဳ သူ ့ဘ၀..
ဥေပကၡာက..ဆုလာဘ္အၿဖစ္ရ။
အေတြးေတြထဲ..တကဲ့အနီးေလး..
လက္ေတြ ့ဘ၀ ကေမ်ွာ္ေလေလေ၀း..
လိုတာမရ..ရတာက်..မလို..
ေလာကဓံက..ထုကာေထာင္း..
အခ်စ္ဆိုတာ..ပံုစံခြက္ထဲေလာင္းေတာင္
တူညီဖို့အေၾကာင္းက..တစက္.မရွိ..
သိထားသည့္နိဂံုး..ခ်စ္ရသူဘဲအရွံဳး..
ဘယ္လိုဘဲ .အမွန္ကိုိသိသိ
ဘယ္လိုဘဲ .ၿဖစ္နိုင္ေခ်ရွိရွိ..
ရင္ထဲမွာ.အခုတိုင္.တစံုတခု..ရွိ
ေနာက္ဆံုးက်န္သည့္..
ပင္ဒိုရာရဲ့..ေသတၱာထဲက.
ဒီ..ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္းကေလး..ေသးမွ်င္မွ်င္..
မသဒၶါ (၈။၆။၂၀၀၇)........
Saturday, August 4, 2007
ေနွာင္ၾကိဳးမဲ့..အခ်စ္မ်ား..
အခ်စ္ဆိုတာ..ၿမင့္ၿမတ္ခံစားၿခင္း
ပစၥည္းတခု..လို၀ယ္ၿပီး..
အိပ္ထဲထည့္သိ္မ္းထားရန္မဟုတ္။
မင္းအရွိန္နဲ ့မင္းအစြမ္း..
အဟုန္အံ့မခန္းပါတယ္.
မင္းအခ်င္းနဲ ့ကိုယ္..
ထြန္းလင္းပါေစ..
ကိုယ္ေလပန္ ့ပိုး ေပးေန..။
ကိုယ့္အေရာင္နဲ ့ကိုယ့္အဆင္း
လင္းၿခင္း…ဂုဏ္မငယ္..
မင္းကိုမမီၿငား..
ၾကိဳးစား.လိုက္နိဳင္တယ္
မင္းေလးကသာ..အားေပးလွဲ ့ေလ။
ေလာင္းရိပ္ကင္းမဲ့ ၾကင္နာခရီးေဖၚ.
ခ်ဳပ္ကိုင္မဲ့အလ်ွဥ္း
လြတ္လပ္ဘ၀အေဖၚ
ဘ၀ကိုယ္စီ..ေဖးမတြဲေခၚ
ေလးစားဂုဏ္ယူ..ေအာင္ဆုလွမ္းယူ
အေရာင္မတူ ပန္းခ်ီ
ေဆးစပ္ညီညီ..
ဘ၀ဟာ..မင္းနဲ ့မွ..ကိုယ္ၿပည့္စံု။
မသဒၶါ (၈။၅။၂၀၀၇)........
ပိန္းၾကာရြက္ကေလးေပၚကေရတစက္..
မိုး၀ႆာန္ကာလ..ေၾကြက်တဲ့မိုးေရစ..
ေနရာအနွံ ့က်..ဘယ္ေနရာၾကည့္ေစ..
အရပ္ ရွစ္မ်က္နွာမွာ…..ေရ..ေရ..ေရ..
ဒီအေၿခအေန..
ေရရဲ့တန္ဖိုး..မင္းမသိရိုးအမွန္.
လုိခ်င္သမ်ွ..ဘယ္အခ်ိန္မဆို..လိ္ုတရ..
ဘ၀ရဲ့..အတက္ၾကြဆံုးေသာေရွြေရာင္အခ်ိန္။
မိုးေခါင္ေၿခာက္ေသြ ့..ပူၿပင္းလွေသာေႏြ..
ေနရွိန္အေရာင္..အာေခါင္မ်ားေၿခာက္ေသြ ့
ေရလည္းအရွာခက္..တမနက္ရဲ့ေရအသက္..
အခ်ိန္မီမရ..ေသရေတာ့မဲ့အၿဖစ္..
ရူးသြပ္ေတြေ၀...လိုက္ရွာေဖြ
ဘ၀အတြက္အာသာေၿပ
ဘယ္ဆီမွာ လဲ…ေရ..ေရ..ေရ..
ေဟာဒီမွာ..ေရတစက္..
ပိန္းၾကာရြက္ကေလးအလည္.အေပၚမွာ
မင္းအေမာေၿပေစရာ
ကိုယ့္ရဲ့ ေစတနာ.နဲ ့ေမတၱာ..
မိုးရြာစဥ္..ေရြွအခ်ိန္အိမ္မက္မ်ား.
တစ..တစကုန္လြန္သြား..
ေနာင္တရလည္းအပို..ေသာကရလည္းအပို..
ငိုေၾကြးေနလည္းအပို..ပူေဆြးေနလည္းအပို
မနက္ၿဖန္အတြက္စဥ္းစား..အနာဂတ္ကိုတည့္တည့္သြား..
ေနမင္းေပ်ာက္ခဲ့ရင္ေတာင္..လမင္းၾကည္စင္မိုးေပၚမွာရွိ..
ေတာက္ပသည့္..မနက္ခင္းမ်ား..မင္းေပ်ာ္ပါးရေအာင္..
ဒီအညၾတအခ်စ္..ရင္သည္းႏွစ္္..
ပိန္းၾကာရြက္ေလးေပၚက.ေရ..
အေမာေၿပလာ လို ့ေသာက္ပါလွဲ ့..
မင္းခရီးတေထာက္ရဲ့..အနားမွာ
ၾကည္နဳးစရာ..ကိုယ့္ေမတၱာရိပ္သာ။
မသဒၶါ (၈။၄။၂၀၀၇).....
Friday, August 3, 2007
ေဆးေရာင္စံုအိမ္မက္မ်ား..ဖန္ဆင္းသူသို ့
ေဆာင္းတြင္းအိမ္မက္..
ကေယာက္.ကယက္
ေႏြေန ့လည္အိမ္မက္..
ပူေသြ ့ေခ်ာက္လ်ွက္..
အစားလြန္အိမ္မက္.
ၿပဳတ္က်ခဲ့ရ..ေတာင္ထိပ္မွ..
အၿဖဴေရာင္အိမ္မက္..
ၿမဴးေပ်ာ္ရြင္လ်က္..
အနီေရာင္အိမ္မက္..
တက္ၾကြအားတက္
အစိမ္းေရာင္အိမ္မက္..
ေအးၿမလ်ွက္
ၾကည္ၿပာအိမ္မက္..
လြမ္းတသက္.သက္
ခရမ္းၿပာအိမ္မက္..
နိဳးထ.ႏြမ္းလ်လ်ွက္..
အၾကိမ္ၾကိမ္..အခါခါ
ထပ္ထပ္ခါခါ..မက္..
သန္းေခါင္ခ်ိန္..ထထေယာင္လွ်က္..
အၿဖဴေရာင္အိမ္မက္မ်ား.. သူေဆးေရာင္စံုဆိုးခဲ့
တမ္းတ ရက္ဆက္..
နိုးတ၀က္..အိ္ပ္ေရးပ်က္..
တေယာက္ထည္း..လြမ္းရအေနခက္
အိပ္ရာေပၚထက္...ေသြးေတြ.ပ်က္..
မသဒၶါ (၈။၃။၂၀၀၇).....
Thursday, August 2, 2007
ၿဖည့္ရန္လိုေနေသးတဲ့.ကြက္လပ္
မင္းဘ၀ရဲ့..အေမွာင္ထဲ
လမ္းၿပနိုင္္တဲ့ၾကယ္ၿဖဴတပြင့္
ကုိယ္မၿဖစ္ခဲ့ရေပမင့္
လမ္းအလည္မွာ
မွဳန္ရီေ၀မလင္းတလင္း..ၾကယ္ကင္းတဲ့ည
အလင္းမ်ွင္းမ်ွင္းတစနဲ ့ပိုးစုန္းၾကဴး
ကိုယ္ၿဖစ္ဖူးခ်င္တယ္
မင္းဘ၀ရဲ့..ပန္းေကာ္ေဇာထဲ..
အေရာင္စံုပန္းကေလးတပြင့္..
ကုိယ္မၿဖစ္ခဲ့ရေပမင့္
ပင္ပန္္းခ်ိန္မွာ
ထံုရနံ ့မသင္းတသင္း..ၾကည္လင္ေအးၿမ
မင္းနမ္းခ်င္ရင္နမ္းဖုိ ့ အညၾတ ခေရေလးအၿဖစ္
ကိုယ္ၿဖစ္ဖူးခ်င္တယ္..။
မင္းဘ၀ရဲ့..ခ်ိဴၿမေနဆဲ
ပ်ားရည္..တင္လဲတစက္
ကုိယ္မၿဖစ္ခဲ့ရေပမင့္
ကႏၱာအလည္္မွာ
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္..အပန္းေတာ္ေခ်ြးသိပ္စရာ
ေအးၿမၾကည္စင္ေသာ..ေရေအးေအးတခြက္သာ
ကိုယ္ၿဖစ္ပါရေစ။
အေကာင္းဆံုးမၿဖစ္ခဲ့ေသာမင္း..ဘ၀ထဲက
က်န္ရစ္ေသးေသာ..အေကာင္းဆံုးေသာအရာမ်ား
ခံစား..ၿပီး..စံစားယူု
ကိုယ္က..ကြက္လပ္ၿဖည့္လိုသူ
မသဒၶါ (၈။၃။၂၀၀၇).
လိုက္ခဲ့မယ္ လား..အခ်စ္..ကဲ..ေၿပာ..
ေလအလာမွာ..လွဳပ္ခါတဲ့..
ဆည္းလည္းေလးလိုသံသာခ်ိဳ..နား၀မွာ..
စြဲညိလွိဳက္ဖို..သူ စကားသံ
တိုးတိတ္္တိတ္ ..ၿပဳစားခဲ့ၿပီ။.
ေၿမၿပင္ေပၚလွဳပ္ခါတဲ့..
ငလ်ွင္ရိုင္းလို
ဘ၀င္ကို..တုန္ယင္စြာ..
မူးေ၀ေနာက္ကိ်ေစခဲ့ၿပန္
သူ ့အနမ္းေတြ..
ညွိဳ့စားခဲ့ၿပန္ၿပီ
သမုဒၵရာေရ..ဆားငန္ေရ..ေသာက္ေလ..ငတ္မေၿပ
ေမတၱာရည္..ေအးၿမေန..ေက်ာက္စက္ဒီေရ
အၾကင္နာဆိုတာ..ရရွိေလ..ပိုတက္မက္ေစ
ဂရုဏာ..ၿဖဴစင္..ရိုးသားစြာ..ၿဖန္ ့က်က္ခဲ့ရင္
ဘယ္အရာမဆို..လွပေန.ေလာကဗိမၹာန္
တိမ္ေတြေပၚ..၀ဲပ်ံကာတက္မိေတာ့မေယာင္
ေလကိုဆန္..ထက္မိုးယံ..သြားစို့အတူတူ
ၾကင္နာသူ..မင္းနဲ့သာ
အပါးမွာ..အၿမဲတေစ
အာကာၿပင္..မိုးမင္းေတာင္..ဒူးနဲ့တိုက္ခ်င္
ေရဇလာေပၚ..ကူးခတ္ကာ..သမုဒ္ၿပင္ကူးမေယာင္
ေရကိုဆန္..ကူးၾကမယ္..သြားစို့အတူတူူ..
ခင္တြယ္သူ..မင္းကသာ..အနားမွာ..ရွ္ိေစ..
ေရြွပင္လယ္..ဘယ္ေလာက္က်ယ္..ၿဖတ္ေက်ာ္၀ံ့တယ္
မင္းနဲ့သာ..လိုက္ရဲရင္..သြားၾကရေအာင္
မင္းနဲ့သာ..မိုက္ရဲရင္..နြဲစို ့အတူတူ
အခ်စ္တခု နဲ ့ၾကည္ၿဖဴ
လုိက္ခဲ့ေတာ့ မညဴစူ.
မသဒၶါ (၈။၂။၂၀၀၇)..
Wednesday, August 1, 2007
ကိုယ္ ့ကိုကိ္ုယ္..မုန္းတီးၿခင္း
ဒီ ေပ်ာ့ညံ့ညံ့ နွလံုးသား..
သဖန္းပင္ထက္ဖ်ားဘဲ..
ခ်ိတ္ထားဖို့ေကာင္းေတာ့တယ္
ၿဖစ္စရာလား
ထက္ၿမက္တဲ့ဦးေဏွာက္
လွ်ပ္စီးလက္..မိုးၾကိဳးသက္
အခ်စ္ေၾကာင့္လမ္းစလည္းေပ်ာက္
ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ ေမွာင္ရီေ၀
ခ်စ္စရာလား
ကြဲဘူးတဲ့.အသည္း
ေရလို ့ဘဲတြက္မရ
အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္..ဗံုလံုတၿပန္..ငါးပ်ံ..တဆန္
နလံထၿပန္ၿပန္ခ်စ္..အမွတ္လည္းမရွိ္တဲ့အၿဖစ္
အရွက္ၾကိဳးၿပတ္..ထပ္တဖန္
ဘာလိုမ်ား..မနာလုိ၀န္တို
သူ့အရြယ္တူ..အပ်ိဳေတြနဲ ့စကားေၿပာတိုင္း
ရင္မွာ..မိစၧိယလွိဳင္းထန္
လူၾကီးရယ္...ကိုယ္မဆန္နိဳင္
ၿဖစ္သင့္တာ တခု..ၿဖစ္လာတာကတမ်ိဳး
အမ်ားရဲ့ တံေတြးခြက္ထည္း
ေၿပာလဲေၿပာၾကမယ္
ခေလးငယ္မို ့မံု ့ေၾကြး
အခ်ိဳေပး ၾကိဳက္ေသးတယ္..လဲဆိုမလား
ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္
မာယာနဲ ့ေထာင္တယ္ဘဲ..ဆိုေစၿငား
သိတယ္ေလ..ဘုရားစူးရေစ့
က်မ..ဥေဒါင္းမင္းကို..မမွ်ားရပါဘူး
ေဒါင္းမင္းရဲ့ေက်ာ့ကြင္း..အမိခံခဲ့တဲ့သူ
အခ်စ္မ်ားရဲ့..သားေကာင္
ဒီက..ေဒါင္းမေလးတေကာင္
မသဒၶါ (၈။၁။၂၀၀၇)..
ေၾကကြဲ ..ရင္ခြင္
အၾကိဳက္ခ်င္းမတူ.
ဗီဇခ်င္း..မတူ
ၿခားနားလွ..ဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ့မင္းေလ
ကႏၱာရဲ့ ခရီးသည္လူ
ပန္းခင္းလမ္း..ဧည့္သည္လူ
အေရာင္ကြဲဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ ့မင္းေလ
အရြယ္လည္း..မတူ.
အေတြ ့အၾကံဳခ်င္းမတူ.
ၿဖတ္သန္းခဲ့...ဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ ့မင္းေလ
အားအင္လည္းမတူ.
စိတ္ဓါတ္ခ်င္း..မတူ..
ကြဲလြဲခဲ့ ..ဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ ့မင္းေလ
ေဒသလည္းမတူ
လာဖို့လည္း မလြယ္ကူ မ်က္နွာေလးေတြ ့ခ်င္ေတာင္
အိမ္မက္ထည္းပိန္းပိတ္ေမွာင္
အခ်စ္တခုဘဲအားအင္..ရွိေနခဲ့စိတ္အစဥ္
သံသယ..ေ၀တ၀ါး
စိုးထိတ္ထိတ္..သူမယံုၾကည္ခ်င္
ခဲမွန္ဖူးသူ..အသည္းထပ္မကဲြခ်င္
နားလည္မွဳေလး..ထားလွဲ ့ပါ
အခ်စ္စစ္လိုခ်င္ခဲ့ရင္
ၿဖစ္နိုင္တဲ့အေရး...ရာနွဳန္းဂဏန္းက..ေသးေသးကေလး.ထင္
တဖက္သတ္ထဲရွိခဲ့လည္း
ေၾကနပ္သူခ်စ္.ရသူပင္
ေၾကကြဲ..လြမ္းေမာ..ဒီရင္တြင္.
မသဒၶါ (၈။၁။၂၀၀၇).
