ဒီပ်ားရည္တစ္စက္
ဒါးသြားၿမိၿမက္ၿမက္ေပၚ
အႏ ၱရာယ္ရွိ..သိ.
သို ့ေသာ္..ၿမည္းခ်င္၏။
ပင္လယ္္ဆားေရ
ေသာက္ေလ.ငတ္မေၿပ.
ခါးငန္ညိညိ..သိ.
သို ့ေသာ္..ေသာက္ခ်င္ဘိ။
ငါးမ်ွားခ်ိတ္ေပၚကအစာ
ၿမွဴဆြယ္ စားလွည့္ လာ
အတြင္းမွာ..ခ်ိတ္ကရွိ.။
သို ့ေသာ္..စားခ်င္မိ။
ဟန္ၿပတဲ့ဲ..ကေဒါင္းကေလး
ေက်ာ့ကြင္းေတာင္..ညိွဳ ့ေယာင္ေဆာင္
အသံေပး.. ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္
သို ့ေသာ္..ၿငိ၀င္ခ်င္။
အခ်စ္ဆိုတာၿမွံဳးတစ္ခု..
ခ်ိဳၿမိန္ၿခင္း ရဲ့ အဆံုး..အခါးသီးဆံုးရွိ၏။
အခ်စ္နဲ့မ်က္လံုး…အမုန္းမ်က္ေစာင္းရွိ၏။
အၾကင္နာေတြသုန္း..နာက်ည္းအမုန္းရွိ၏။
အလွအပအလယ္….ပရိယာယ္မ်ားၾကြယ္၏။
ေရအလ်ွင္ထင္ေသာ္ၿငား..တံလ်ွပ္ၿပင္အတိ။
ၿမွားထားအစာရဲ့ေပၚ.အဆိပ္ရည္တို ဖံုး၏။
ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္..
ေနာင္ၿဖစ္ခါမွ ေနာင္ခါေစ်း..
ခုရွိတဲ့အခ်ိန္ကေလး..ေသြးေအးမသြားခင္..
ခ်စ္..ခ်စ္..ခ်စ္..လိုက္ခ်င္..
ခါးသီးမဲ့ မနက္ၿဖန္ မ်ားစြာအတြက္..
ခ်ိဳၿမိန္မဲ့..တမနက္ခင္း..
အသည္းဘဲ..ရင္းရ ရင္းရ.
ဘ၀ဘဲ.ရင္းရ..ရင္းရ..
ေနာက္က်မွ ခ်ံဳးမဲခ်ဘဲ..ငိုရ..ငိုရ..
က်မေလ….ဒိီအမိုက္မ.သာဘဲ…
ေမာင္ကဲ့ရဲ့ဆိုခ်င္လည္း..ဆိုရက္ေတာ့ ေစ။
မသဒၶါ (၈။၂၀။၂၀၀၇)..
Monday, August 20, 2007
ခ်ိဳၿမိန္ဒုကၡ
Saturday, August 18, 2007
အသံမဲ့..အခ်စ္စကားမ်ား…
ရွဳး….ေၿပာစရာမလိုဘူး…
မင္းရင္ထဲကခ်စ္ၿခင္း..နားလည္သိေန…
ရွဳး….ေမးစရာမလိုဘူး…
ကိုယ္ရဲ့ခ်စ္ၿခင္း..ေရာ့..မင္းခံစားေစ…
ရွဳး….ေပးစရာမလိုဘူး…
မင္းအပါးရွိရင္…ဘ၀အတြက္ၿပီးၿပည့္စံုေစ…
ရွဳး….ႏွိဳင္းစရာမလိုဘူး…
နွိဳင္းတုမဲ့ခ်စ္္ၿခင္း..ဒို ့စိတ္ရင္တြင္းအတူ…
ရွဳး….တုိင္းစရာမလိုဘူး…
ညီမ်ွတဲ့ခ်စ္ထုထည္..ဒို့ကိုယ္စီ..ရွိေန…
မ်က္လံုးေလးမွိတ္ရံု..တကဲ့ရင္သိမ့္ခုန္..
ခ်စ္သမ်ွလြမ္းစာသီ..ကာရံေတးညီညီ..
မေၿပာလည္းသိေန..အၾကင္နာ..ကိုယ္စီ
မေမးလည္းသိေန..ဘယ္ေလာက္ထိလြမ္းတယ္..
စိတ္ၿပဴတင္းေပါက္မ်က္လြွာ..မင္းမ်က္နွာေပၚလာ..
ေတြးမိလိုက္ရင္..တကယ္..မင္းကအနားမွာ.
သံစဥ္မဲ့ေစ..မေၿပာဘဲသ္ိေန..
ဆဌမအာရံု..မင္းနဲ့..ဒို ့အနာဂတ္ရိပ္ပံု..
ရွဳး….တိတ္တိတ္ကေလးေန.
ရွဳး….ဆိတ္ဆိတ္ကေလးေန..
လာေလ..နားေထာင္လွဲ ့..ဒီရင္ခုန္သံ.
ဒါ ဒို ့အတြက္ေတာ့..အေၿဖ..
မသဒၶါ (၈။၁၈။၂၀၀၇)..
Wednesday, August 15, 2007
မုန္တိုင္းလြန္..ေသာ္..
ဒိီ.မိုးဥတုမုန္တိုင္းရာသီ
ပင္လယ္ဆီ..ဗဟိုၿပဳ
အဆင့္(၅)မုန္တိုင္းတစ္ခု.
ဦးတည္ၿပဳလာေန..က်မေနတဲ့ေၿမ.
တနယ္ေၿမၿခားေနရဆဲလူ..
သိပ္စိတ္ပူတတ္တဲ့ခ်စ္သူ..
သူလာေရးခက္ခက္
နာရီမၿပတ္..ဖုန္းဆက္.
က်မတို ့အတြက္..ရတက္ၿဖာတပူပူ..
အၿပင္ဖက္ဆီ..ယိမ္းကေနသည့္အုန္းပင္တန္း
ေၾကာက္ဖက္ဖြယ္..ေသမင္းတမာန္.ေလၿပင္းၾကမ္းၾကမ္း..
မိုင္..၁၀၀ေက်ာ္တဲ့အရွိန္နဲ့ေၿခာက္.
တဆတ္ဆတ္..တုန္ခါေနတဲ့.ၿပဴတင္းေပါက္
ခု..မုန္တိုင္း ေရာက္လာၿပီ..
လြင့္ေၾကြ..မိုးေပါက္..ဇီးသီးကင္းေလာက္
မွဳန္မဲရွစ္ခြင္..၀ႆာန္တိမ္ၿပင္..
ေအးစိမ့္ အိမ္တြင္း.
ေၾကာက္ရြံ ့ၿခင္းနဲ့က်မ..သူ့ ့ကိုသတိရလုိက္တာ။
သူသာ..အနားမွာ..ရွိရင္ေကာင္းမွာ။
သဘာ၀ရဲ့ေဘးရန္..အခ်ိန္မေရြးေသနိုင္တဲ့ ဘ၀.
က်မနဲ ့သူ အခ်ိန္ေတြဆြဲ..မေရြးရဲေသးတဲ့အနာဂတ္..
အသက္ၾကီးလာေတာင္..ႏွစ္သက္ရာရာမေရြးနိုင္ေသး
ဖခင္ေကာင္းနဲ ့ မိခင္ေကာင္း.
အင္း.နံမည္ေလးေတာ့ခပ္ေကာင္းေကာင္း
အသည္းထဲမွာ..အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ရာဇ၀င္ေၾကာင္း..
အခ်စ္..ေနရာက လစ္ဟာေနခဲ့ဇာတ္ေၾကာင္း..
လြမ္းဒ႑ာရီအေဟာင္း..မ်ားစြာ.ရင္ထဲမွာ.
သူခ်စ္တာကို..က်မယံု..
ဖူးစာဆိုတာ..ရွိရင္..ကိုယ္တို ့ဆံု.
အၾကင္နာၿခံဳ..ဘ၀နွစ္ခု လံုကံု..
တူတူေနမယ္..တေန့ေန ့ယံု။
အၿပင္ကမုန္တိုင္း..
ဒို ့ႏွစ္ေယာက္ဘ၀မွာလည္းမုန္တိုင္း
ၾကမၼာရိုင္းေနဆဲခဏ..
အားေပးၾကမယ္..သူနဲ့ ့က်မ..
အေပးအယူမ်ွ.. မုန္တိုင္းၾကားမွ ေန့ရက္ေတြ..
ဘယ္ဆီေ၀းေ၀း..အနီးကေလး ကိုယ္နဲ ့သူ..
ဘ၀ၿခင္းဖလွယ္မဲ့သူ..နားလည္ၿပီး.ၾကင္နာမဲ့သူ
သူဘယ္သူၿဖစ္ၿဖစ္..က်မက.ခ်စ္
က်မဘယ္ပံုၿဖစ္ၿဖစ္..သူ သံေယာဇဥ္ၿဖစ္..
အားေပးကူညီလက္တြဲ..မုန္တိုင္းထဲမွာရဲရဲ..
မၾကာခင္..
မုန္တိုင္းကေက်ာ္ၿဖတ္..ေလၿပင္းလည္းရပ္ေတာ့မယ္..
ေနၿခည္..ၿမဴးတူး..ေလေၿပညွင္းနဲ့မနက္ခင္း
ေကာင္းၿခင္းမ်ားစြာ..အေရာက္ၿပန္လာမဲ့ အခ်ိန္..
ေမွ်ာ္တလင့္လင့္..ေစာင့္ေနဆဲ
အားမငယ္နဲ့ မုန္တိုင္းထဲကခ်စ္သူ..
ၾကင္နာစြာ..က်မလက္ကမ္းမယ္..ယူ..
ၾကည္စင္ေရာင္ၿခည္..၀င့္၀င့္
က်မတို ့ေန ့သစ္.အေပ်ာ္လမ္း
ေမ်ွာ္မွန္း စို ့ ေမာင္နဲ ့အတူတူ
မသဒၶါ (၈။၁၅။၂၀၀၇)..
Tuesday, August 14, 2007
အေၾကြပန္းမို ့..ကိုယ္..အားနာ.
မေကာက္လာပါနဲ ့
ေနပါေစ
ေတာ္ၾကာဆို..ပြင့္ခ်ပ္ေတြ..ႏြမ္းလွ်.အလွၿပယ္။
မနမ္းလာပါနဲ့
ေနပါေစ
ေတာ္ၾကာဆို..သင္းရနံ ့ေတြ.လြင့္စင္ေပ်ာက္ကြယ္။
မသိမ္းထားပါနဲ့..
ေနပါေစ
ေတာ္ၾကာဆို..ေၿခာက္ေသြ ့အက်ည္းတန္။
မၿမတ္နိူးပါနဲ့..
ေနပါေစ..
မင္းအတြက္ဆို..ပန္းဖူးေတြ..အဆင္သင့္ပြင့္ေန။
ေၿမၿပင္ထက္ ကနၳာရလမ္း
ႏြမ္းလ်လ်..ပန္းတပြင့္..အေၾကြ
ခ်စ္သူကို မနမ္းေစ့ခ်င္ေပ.
ပင္ၿမင့္စံ.အလွပန္း..
ေလ်ာ္သင့္ရာ..ထိုက္တန္
မင္းရင္ခြင္၌ပန္..။
ေနေရာင္ၾကဲၾကဲ..
ႏြမ္းယဲ့ယဲ့..ဒီေၾကြပန္းတပြင့္
ေမာင္..နမ္းရန္ မသင့္..
ေၿမ၌..ၾကဲေစ..
စြန္ ့ပစ္ခဲ ့ေတာ့ေလ..။
မသဒၶါ (၈။၁၄။၂၀၀၇)..
Sunday, August 12, 2007
ဆုေတာင္း..မွားခဲ့ၿပီ။
ကိုယ္ခ်စ္ရသူက..အေ၀းမွာ..
ခ်စ္သူနဲ့ေကြကြင္းရဘ၀.မီးထက္မကခံစားၿပီး
ေရြွပင္လယ္ကလည္းဆီး..
ဘယ္လိုမွနီးလို ့မၿဖစ္နိုင္တဲ့ဘ၀..
ေနာင္ဘ၀က်မွအတူတူေနဖို့အေရး..
ကုိယ့္..ဆုေတာင္းကေလး.
ကိုယ့္ကားေရွ့တည့္တည့္..
ၾကီးမားတဲ့ကုန္တင္ကားက ရုတ္တခ်ည္းေပၚလာ..
ကိုယ္မ်က္စိၿပာ..ခႏၶာ..ေလထဲလြင့္စင္..
ဆုေတာင္းေတာ့ၿပည့္ၿပီထင္..
အခု..ရုပ္မဲ့..နာမ္နဲ့ကုိယ္..
လိပ္ၿပာလိုလြင့္၀ဲ..ခ်စ္ရသူအပါးအၿမဲ..
ေနခြင့္လည္းရၿပီ.
ၾကိဳလွဲ ့ပါေတာ့..ခ်စ္သူ ့ရင္ခြင္ဆီ.။
ခ်စ္သူက ကိုယ္ရွိေနတာ မသိ..
ကုိယ့္ကုိလည္းမမွတ္မိ..နာမ္အတိနဲ့ကိုယ္..
သူသြားရာတေကာက္ေကာက္လိုက္.
ဘာဘဲလုပ္လုပ္သူ ့အနား..
စကားေတာ့.ေၿပာမရနိ္ုင္
ဆက္သြယ္ေရးခက္ခက္..
သူမသိ္သား..ပ်က္ကြက္..
အပ်က္အပ်က္..ႏွာေခါင္းေသြးကထြက္..
သူက..ရက္စက္ၿပီ.။
က်မေရွ ့တည့္တည့္..
သူ ့ခ်စ္သူအသစ္ရဲ့ နွဳတ္ခမ္းကိုနမ္း..
ေဒါသလွြမ္းတဲ့က်မ..ဘယ္လိုစိတ္ေကာက္ၿပရမလဲ..
ကိုယ္ထင္ၿပလို့မတတ္တဲ့ က်မ..
ဆုေတာင္းေတာ့ မွားခဲ့ရပါေပါ့..
နာမ္တခုနဲ့ဘ၀..ခုငရဲမွာက်..
လူသားနဲ့၀ိညာဥ္..ေပါင္းဆံုရန္မၿဖစ္..
ခ်စ္သူဆီကခြြါေၿပး..
ခုေတာ့..ဆုေတာင္းလြဲ ကိုယ္ဘ၀ေလး..
ငရဲထဲမွာ…ဆူ..
ငရဲထဲမွာ…ပူ..
ငရဲထဲက…လူ..
မသဒၶါ (၈။၁၂။၂၀၀၇)
အၿမည္းေပးတဲ့..အခ်စ္..
စာအုပ္အဖံုးကိုဘဲ..ၾကည့္..
အတြင္းကစာကိုၿမည္းမၾကည့္က..
ဘယ္္ေလာက္ရွိမလဲ..စာေပရသ.
မင္း..မသိရ နိုင္.။
ဘ၀ဆိုတာ..တန္ဖိုးရွိရွိ..
မင္းအသိစိတ္က္ို..မင္းပိုင္ေအာင္ထား..
လြတ္လပ္ေရးရင္ခြင္..ထဲကဌက္.
ေ၀ဟင္ထက္..တက္မလား..
ပင္လယ္ထဲကပုဇြန္ဆိတ္..
သမုဒ္ၿပင္နက္ထဲလက္ပစ္ကူးမလား..
ၿမိဳးၿမိဳးၿမက္ၿမက္..ဘ၀ရဲ့ပ်ားရည္တစ္စက္..
မက္မက္ေမာေမာ..ခံစားၾကည့္ရေအာင္..
လိမ္ညာကင္းတဲ့ အခ်စ္မ်ား
အေမွာင္ဖံုးတိမ္တိုက္ၾကား..ပုန္းကြယ္မထားနဲ ့
ေလွာင္ခ်ိဳင့္တံခါးတို ့ပိတ္..ငိုေၾကြးတိတ္ဆိတ္မေနနဲ ့
ေဆြးေၿမ့ေနတဲ့နွလံုးသား
သံေခ်းတက္.ေဟာင္းႏြမ္းဆဲအခ်စ္မ်ား..
အေတြးသစ္အစၿပဳ..ေသြးသစ္နဲ့ဘ၀တခု..
တစ္ကေန .အခု ၿပန္စၾကရေအာင္။
မနက္ၿဖန္ရဲ့..နဂါးေငြ ့တန္း..
ၾကယ္တံခြန္လမ္းေတြမွာ..
ေၾကာက္တတ္ရင္..ဒီမွာ..ဒို ့လက္
မင္းဆုတ္ကိုင္တက္ေစ..
ဘ၀ရဲ့..ခ်ိဳၿမိန္တဲ့သစ္သီး..
ေအဒင္မွာ..အခုထိ္ရွိေနဆဲ..
မင္းသြားရဲဖို့ဘဲ..လိုအပ္တယ္
မသဒၶါ (၈။၁၂။၂၀၀၇)..
Saturday, August 11, 2007
က်မကုိသာ.ဒီအတိုင္းထားရစ္ခဲ့..
ဘယ္ေတာ့မွ မၿဖစ္နိုင္ဘူး
သိေနတယ္…
ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္းတခုသာ..ရင္မွာရွိရာ..
ဘယ္ေတာ့မွ မနီးနိုင္ဘူး
သိေနတယ္…
အကြာအေ၀းဟာ..ရင္မွာေ၀းစြာ
ဘယ္ေတာ့မွ သူမခ်စ္နိုင္ဘူး
သိေနတယ္…
ေပးဆပ္ၿခင္းသာ..ရင္တြင္းကလက္ေဆာင္..
ေပးလိုက္တယ္. ကိုယ့္အခ်စ္ေတြ .သူယူသြားတယ္..
သိေနတယ္..
မၾကာခင္ ေမ့သြားမွာ။
ေရးလိုက္တယ္. ကိုယ့္အလြမ္းေတြ .သူရီလိမ့္မယ္..
သိေနတယ္..
ကုိယ္ေတြ ့မွ..သူသိမွာ။
သူခ်စ္တာ.ယံုၾကည္မိတယ္..
သိေနတယ္..
သူငယ္ခ်င္းထက္.တစက္မွမပို။
အေပးနဲ့ အယူ..
ေမတၱာဆိုတာ.. ေမတၱာနဲ့ခ်ဴ..
တံခါးေပါက္ပိတ္ရင္..၀င္လာေရးမလြယ္ကူ
ကိုယ့္အခ်စ္က..ေရဆန္..
အထက္အခဲတို ့မဟူ..ၿဖတ္ေက်ာ္၀ံ့သူ..
သူ ့အခ်စ္က ေရစုန္..
လြယ္ကူစြာ..စီးဆင္း..ဒို ့အတူေပါင္းယူ..
မညီမွ်ရင္..အခ်စ္စစ္၌ပင္..ေပါင္းစည္းဖို ့မလြယ္ကူ
ေၿခလွမ္းေတြ..မေရြ ့ရဲရင္..
ဘ၀မွာ..ေၿပာင္းလဲေရး မၿဖစ္နိ္ူင္..
ထားရစ္ခဲ့ေလ..
ရာဇ၀င္ထဲမွာ..က်မအခ်စ္ေတြ..
ကဗ်ည္းတင္..သက္ေသ..
မသဒၶါ (၈။၁၂။၂၀၀၇)
Friday, August 10, 2007
ဒို့နွစ္ေယာက္..ဘာေၾကာင့္မ်ားခ်စ္..
သူကတိုးတိုးေမးတယ္..
ဘာေၾကာင့္မ်ားက်မသူ ့ကုိ ခ်စ္တယ္..
ဒီအေၿဖေပးဖို ့မလြယ္..စိတ္ခ်ာခ်ာလည္..
ေၿဖခက္တယ္..က်မလည္းသိခ်င္တယ္..
ၾကင္နာတတ္တာကအစ..
နားလည္တတ္တာကအလည္..
က်မကိုဂရုစိုက္တယ္..
ေနွာက္ယွက္မဲ့လူေတြၾကား..
သူကက်မရဲ့ ရုပ္ရွင္မင္းသား
ရုပ္ကေလးအသင့္အတင့္..
ၿငင္းခ်င့္စရာကို..မသင့္
ေယာက်္ားပီပီတည္ၾကည္..
အားကိုးခ်င္ေလာက္ပါသည္။
ခိုင္ၾကည္တဲ့နွလံုးသား..
တိုင္းၿပည့္ခ်စ္တဲ့သား
က်မကေလးစားတာ..
ဒါေတြကနိဒါန္း..ၿဖစ္နိူင္ေခ်မွန္းေၿပာၿပတာ
ယထာဘူတက်စြာ..
အမွန္တကယ္က
အခ်စ္ဆိုတာ..ၿပစရာရုပ္၀တၱဳမရွိ.
ဘာအေရာင္.ဘာအေသြး..ဘာေလးနဲ ့တူ မတူ
ဘာအနံ ့..ဘာအရသာ..ခ်ိဳ..ခါးရယ္..မ ဟူ
လူသား တို ့ခ်စ္ၿခင္း..ေစ်း၀ယ္ၿခင္းမဟုတ္
ၾကင္နာစြာခံစား…ဂရုဏာ မ်ားရဲ့ရသ..
ယုယစြာ..စံစား..ေမတၱာမ်ားရဲ့ ရသ..
အေပးအယူ အညီအမွ်ထား..နားလည္ၿခင္းမ်ား
တၿပားေပးလို ့..တၿပားဖိုးရ..တြက္ခ်က္လို ့မရ
ငါဒါေပးလို ့..ဒါၿပန္ယူ..အတၱကူလို ့မရ။
နူးညံ့တဲ့..ခ်စ္ၿခင္း..နားလည္ၿခင္းရဲ့အစ
စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာ..ယံုၾကည္ၿခင္းနဲ ့ စ
ရုပ္ရည္..အသက္..ဘာအခ်က္မွမလို..
အခ်စ္..၀င္လာရင္..အခ်စ္နဲ ့ၾကိဳ..
မႏွစ္သက္ရင္..ပြင့္လင္းစြာဆို..
ရိုးသားစြာ..နွလံုးသားအလိုကို ဖြင့္ဆို
ဘ၀ အသစ္ကို ထပ္တစ္ၿပန္ ရဲ၀ံ့ စြာစ ..
စစ္မွန္တဲ့ အခ်စ္ကုိ..လိုခ်င္ က.
စစ္မွန္တဲ့ အခ်စ္နဲ ထပ္..မွဘဲ.ရမယ္..
ဒါကိုလည္း.ေမာင္..နားလည္။
မသဒၶါ (၈။၁၁။၂၀၀၇).....
Thursday, August 9, 2007
ေမာင္..ေနမေကာင္းတဲ့ ..အခ်ိန္ဆို
ခေလးေလးလို..သူလာခ်ြဲ..
ေမာင္..ေနမေကာင္းဘူးတဲ့ကြယ္..
ေနပူစပ္ခါးသြား…အပူရွပ္သြားသလား..
ႏွင္းေတာထဲၾကား…အေအးမ်ားပတ္သလား..
တုပ္ေကြးအခ်ိန္ကို..မေလးမစား..
ကဲ..အခုေတာ့..သူဖ်ားၿပီ.။
အစားက်ဂ်ိီးကမ်ား..
ဆရာ၀န္ဆီလည္းသူမသြား..
ေခါင္းကလည္း.သံမဏိထက္မာ..
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ေဆး၀ယ္ေသာက္..
ရြွတ္ရြွတ္ေနာက္ေနာက္နဲ ့ေမာင္..
သိပ္..စိတ္ပူတတ္တဲ့က်မ..
ဒုကၡၿဖစ္ေနရ..
ေ၀းေနၾကတဲ့တခဏ။
ေဆးမေသာက္ခင္..အစာစား
ကားမေမာင္းနိုင္ရင္..အလုပ္မသြားနဲ ့
ညညေစာေစာအိပ္..ေမာင္..
အင္တာနက္ေပၚတက္..
ေကာင္မေလးေတြခ်ိတ္မေနနဲ ့.
သူ.ေခါင္းကိုက္ေနရဲ့..ဆိုၿပီး။
အနားမွာသာ..အတူေန.
မ်က္နွာမငယ္ေစရပါဘူး
ေခ်ြးစိုတဲ့ သူ ့အက်ၤ ီကိုလဲေပး
ေဆးအစါ..အခ်ိန္တန္ေၾကြး..
ေခါင္းကိုက္ရင္နွိပ္ေပးမွာေပ့ါ.
ခ်စ္တာကုိး.ေနာ့.။
အခုေတာ့ တနယ္စိီေ၀း
စိတ္ေလးနဲ ့ဘဲၿပဳစု..
ဖံုးေလးေခၚ အၾကင္နာစကားစု..
ေမာင္ကို ၿပဳစုရတယ္..
သူ..ေနမေကာင္းတဲ့..အခါ..
မလာနိုင္..ခရီးကေ၀း
က်မ ကို.နားလည္ေပးမလား…ေမာင္။
မသဒၶါ (၈။၁၀။၂၀၀၇)
ဘာေတြ..ေမာင္သင္ေပးမလဲ..က်မကို..
ေမတၱာ၀ါဒ
ၿဗဟၼာဇိုရ္တရားအစ လိုက္နာက်င့္ၾကံဖို ့ရာက
ရွင္ဗုဒၶဆီက သင္ၾကားခဲ့တယ္ ။
လိမၼာယဥ္ေက်းဖို့ရာ..
လူ ့က်င့္၀တ္ေတြြလိုက္နာဖို ့ရာ..ဘာေတြက်င့္ၾကံ
ဘဘုန္းၾကီးက..သြြန္သင္မွာၾကားထားတယ္။
စည္းကမ္းနဲ ့ ကလနား
ဘ၀မွာ..ဘယ္လိုေနသြားဖို ့
ဖိုးဖိုးက..မွာၾကားခဲ့ထားတယ္။
ဘ၀ကိုအမွန္ၿမင္..
အဆိုးဆံုးေတြကိုရင္ဆိုင္္ရဲဖို့ ့
ေဖေဖက..လမ္းညြန္ေပးခဲ့တယ္။
မိန္းကေလးပီပီသသ
အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းတတ္ဖို ့က
ေမေမက..လက္ကုန္သင္ၿပခဲ့့တယ္။
သိပၸမခ်န္
အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ အသက္ေမြးပညာတတ္တေယာက္
ဆရာမ်ားက ပ်ိဳးေထာင္္ထားခဲ့တယ္။
အလိမၼာ.ဥာဏ္ပညာထက္ဖို ့
ဇြဲသတၱိမာန္..စိတ္တက္ၾကြေစဖို ့
စာအုပ္စာေပက အေထာက္ကူၿပဳ ခဲ့တယ္ ။
သက္ၾကီးစကား..သက္ငယ္ၾကား
တဆင့္ တဆင့္အၿမင့္ လူေနမွဳ
လူ ့အဖြဲ့အစည္းကသင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။
ခ်စ္ရသူတေယာက္ရယ္..
ကိုယ္္လည္းေလ..
ခင္ပြန္း..ခ်စ္အိမ္သား
အထင္ၾကီးေလးစားပါတယ္။
ဘ၀ရဲ ့ေအာင္ၿမင္မွဳ လွိဳ ့၀ွက္ခ်က္မ်ား
ရွာေဖြ အတူတူ တြဲ
ေပ်ာ္ရြင္ဘြယ္..အနာဂတ္ထဲ
ဘယ္လိုခ်စ္ၾကင္နာ.နားလည္တတ္ေစေရး
က်မကို..သင္ၾကားေပးနိုင္မလား..ေမာင္.။.
မသဒၶါ (၈။၉။၂၀၀၇).....
Wednesday, August 8, 2007
ဖုံးၿပန္ဆက္မယ္.ေၿပာၿပီးေတာ့.ဘာမွန္းလဲမသိဘူး
ဒီမွာ..ဘာလုပ္လုပ္..စိတ္ကိုမေၿဖာင့္.
စိတ္က..သူ ့ဖံုးၿမည္ေတာ့မလား..စိုးတေနွာင့္ေနွာင့္..
ေရခ်ိဳးလည္း.ေရခ်ိဴးခန္းထဲမွာဖံုးေစာင့္
စာဖတ္လည္း..နား၀စြင့္. အာရံုေနွာက္..
တီဗြီ ထဲကဖံုးသံၾကား..ကိုယ့္ဖံုးလား..ေၿပးလို့ေကာက္
ထမင္းစားလည္း..မေၿဖာင့္.
အေတြးမ်ားလည္း..ခပ္ေနာက္ေနာက္.
သူမ်ားေလ..ကိုယ့္ကို စိတ္မ်ားေကာက္..
တညေနလံုး..ဖံုး ေစာင့္
သန္းေခါင္သာစုတ္စုတ္..သူ ့ဖံုးသံက..မတုန္မလွဳပ္..
သူငယ္ခ်င္းေတြဖံုးေခၚေတာင္..အလုပ္မ်ားလို ့ဆိုၿပီး..ေအာ္ထုတ္
သူ ့အတြက္ ကိုယ္ဖံုးလိုင္း..အၿမဲအားေအာင္လို ့
အိပ္ခ်ိန္ေက်ာ္သြားလည္း..ဖံုးက တိတ္ဆိတ္မလွဳပ္
အင္း..သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား…ရွက္လို ့မ်ား..သူမေခၚအား
အေကာင္းဖက္ေတြး..ကိုယ့္ဖာသာ အေၿဖထုတ္..
က်ြဲၿမီးတိုစိတ္ကေလး..က..ေခါင္းေထာင္ထထ..
ရန္မ်ား.လာလုပ္..
သူဘာမ်ား..ၿဖစ္သလည္း
ေတြးမိတိုင္း..ကိုယ္ေလ..ပူပန္းရုပ္..
အိပ္တာေတာင္..စိတ္ကသိပ္မေၿဖာင့္..
စိုးေနွာင့္ဗ်ာေပြ..သူဆီဘဲစိတ္ေရာက္..
မေခၚနိုင္ဘဲ..ေနာက္တခါ..ဂတိေပးတာမ်ိဳး..
မုန္းတယ္တအား..ကိုယ္ေလသပိတ္ေမွာက္..
ေနာက္တခါ..ဖံုးမေခၚနဲ ့..မေၿပာခ်င္ဘူး..
မာမာထန္ထန္ေလး..သူ့ ့ကို..ေဟာက္..
ဒုတ္ေကာက္လာခဲ့..ေကာင္ကေလး
လာေခ်ာ့မလား..ဒီမွာေလ..က်မစိတ္ေကာက္.။
မသဒၶါ (၈။၉။၂၀၀၇).....
သူဘဲေလ..အခ်ိန္ၿပည့္ အနားမွာ..
မ်က္လံုး.. စံုမိွတ္
အိပ္ဖို ့ၾကိဳးစားလည္း
ၿမင္လွ ြာရိပ္ထဲ
သူ မွသူဘဲ ..ေနရာယူ။
နားအစံု..ပိတ္..
တိတ္ဆိတ္ဖို ့ၾကိဳးစားလည္း
ေသာတရံုထဲ
သူ မွသူဘဲ.. ေနရာယူူ။
ရင္တံခါးပိတ္
ပုန္းေရွာင္လိုက္ဖို ့ၾကိဳးစားလည္း
အာရံုငါးပါးထဲ
သူ မွသူဘဲ ..ေနရာယူူ။
ရုးသြပ္ေတြေ၀
အခ်စ္ဆိပ္သင့္
ေနရာမရ
အေၿဖရွာမရ
မေရရာတာက..သူ
မေသခ်ာတာက..သူ
ႏွင္ၿပန္..နွင္လည္း
ညိစြဲ ရင္ခြင္..ဆူးအသြင္..နစ္
တမ္းတရသူ
သိပ္လြမ္းခဲ့ရသူ...
နွလံုးသားထဲက ..ဒီလူ
အေတြးမ်ားထဲက ..ဒီလူ..
အိမ္မက္ထဲက ..ဒီလူ
က်မ..ခ်စ္ရတဲ့လူ
သူ..မွဘဲ..သူ
မသဒၶါ (၈။၈။၂၀၀၇).....
မင္းရွိဘူး...ဒီရင္မွာရူးေန..
ေယာင္ခ်ာခ်ာတေယာက္ထဲ
ခ်စ္သူနဲ့ေ၀းတဲ့ည
အိပ္မရ..စားမေပ်ာ္
အေတြးထဲ..ဆို ့နင့္နင့္
အမွတ္တရရၿဖစ္
စာနာမိၿပီ
ကိႏၷရာေတြ..ေခ်ာင္းၿခားတဲ့တညဆီ.။
အလုပ္မ်ားေနမလား.
သူထမင္းစားေနမလား
ဘာမ်ား..ညာမ်ား
အေတြးကစား..ေနမထိထိုင္္မရဘူး
ဒီက.. အခ်စ္ရူးေန။
မယံုလို ့ေတာ့မဟုတ္ဘူးေမာင္
မိန္းမဆိုတာေတာ့
နဂိုကဗီဇ..သ၀န္တိုမိၾက
ခ်စ္တာကို..ရွင္ရယ္
နားလည္မလား
တၿခံဳကြယ္..တမယ္ေမ့
ၿခံၿပင္ၿမက္ကပိုစိမ္းသေယာင္ေယာင္ သေဘာေခြ ့
အသစ္ေတြ ့.တတ္တဲ့ေယာက်္ား
ေမာင့္ ကိုမ်ား..မထင္ထားေပမဲ့
ေမာင္အေ၀းသြားတဲ့အခ်ိန္
ဒီမွာေလ..
ေနထိပန္းေလးလို..
ႏြမ္းခဲ့ရအၾကိမ္ၾကိမ္.
မသဒၶါ (၈။၈။၂၀၀၇)
ဘုရင္မပါတဲ့..စစ္တုရင္ပြဲ
ဒို ့ဟာေလ..
စစ္တုရင္ပြဲထဲက..ဘုရင္မ..
အသံုးမက်တဲ့..ဘုရင္ဧကရာဇ္ ကို..အသက္ေပး..
ကာကြယ္ဖို ့လက္မေနွးတဲ့..မေဟသီ..
သစၥာရွိတဲ့..ေဒ၀ီ..
ထက္ၿမက္တဲ့…ဧကရီစစ္သည္..
သံခ်ပ္ကာ၀တ္..စစ္ဘုရင္
ဒါးကို၀င့္..အလံကိုလြွင့္ကာလွမ္း..
တလွမ္း..ခ်င္းသာေရြ ့..
မပိုင္တဲ့ရုပ္ေသးဘုရင္
ရန္သူကိုအငုတ္မေခ်ြနိုင္ခ်င္
ထက္ၿမက္တဲ့မိဘုရား..ဒို ့..
ေဒါက္လိုက္ပဲပို ့ပို ့
အလ်ွားလိုက္ဘဲေၿပးေၿပး..
အနီးမွာလည္းစားနိုင္
အေ၀းသုိ ့လည္းသြားနိုင္
ၾကိဳက္သလို ကစားနိုင္
ခ်စ္ၾကင္သူမင္းၾကီး ထံေတာ္ပါး..
အသက္နဲ ့ခႏၶာ စေတးထား..
အခ်စ္၀ိ္ဥာဥ္ကို..ေပးထား.
အနီးနား..ခစား…
ေ၀းစစ္ေၿမၿပင္သို ့စစ္တိုက္သြား
ဘက္စံုရတဲ့..ထိပ္ထား..
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ရဲ့..မိန္းမသား..
မွီခိုစားဖို ့..ေယာက်္ားကိုမလို..
ကိုယ္ကခ်စ္ရမဲ့..ေယာက်္ား..
ကိုယ့္အေပၚ..စစ္မွန္ခ်စ္မဲ့ေယာက်္ားသာလိုအပ္.
လြတ္လပ္ၿခင္းနဲ ့..အၿမင္ရွင္းမွဳ..
တူညိီနားလည္..လုပ္ပိုင္ခြင့္ဘဲလိုတယ္..
သာမွ..စားမဲ့ေယာက်္ား
မ်က္နွာမ်ားမဲ့ဲ့..ေယာက်္ား..
သစၥာမထားမဲ့ ေယာက်္ား
ေဖါက္ၿပန္မွားမဲ့..ေယာက်္ား.
ဒို ့မ်ားမလို..ကန္ေတာ့ဆြမ္းဘဲဆိုမယ္..
ခုေခတ္အတြက္..စစ္တုရင္ကစားနည္းအသစ္..
မသဒၶါ တီထြင္ၿဖစ္ရင္..
တကြက္ထည္းသာေၿပးမဲ့..မင္းၾကီး.
မိဘုရားကာကြယ္မွ..ေဘးရွင္းမဲ့မင္းၾကီး..
ကိုယ္လြတ္ေရွာင္..သားရဲေဘာေၾကာင္တဲ့မင္းၾကီး
မလိုဘူး..ရွင္းထုတ္..
ဘုရင္မပါမဲ့..စစ္တုရင္နည္းသစ္..ထြင္
ဘုရင္မတေယာက္ထဲဘဲ..တိုက္ပြဲ၀င္ခ်င္တယ္။..
မသဒၶါ
( ေကာင္မေလးေတြကအားေပးမေပးမသိပါ။. မသဒၶါ ေခါင္သူၾကီးလုပ္ေနတာကို ေကာင္ကေလးေတြက ေတာ့ဆဲမွာေသခ်ာတယ္..မမေၾကာက္ေၾကာက္)
Sunday, August 5, 2007
ေမာင္ရင္..လာရင္..တံခါး..ပိတ္.ဂ်ိတ္
လူ ့ဘ၀သက္တမ္းဘဲ.တ၀က္ေခါက္ရိုး
က်ိဳးဘဲက်ိဳးေနၿပီ..
အခ်စ္ နဲ ့အမုန္း..
အၿပံဳး နဲ ့ ဗ်ာပါဒ
သမရိုးက်ေတြ..
ဆယ္ေက်ာ္သက္အခ်စ္..ရူးရူးမိုက္မိုက္ ခ်စ္..
နွစ္ဆယ္ေက်ာ္္အခ်စ္..သင့္ေတာ္တာေရြး ခ်စ္..
သံုးဆယ္ေက်ာ္အခ်စ္..ၿပည့္စံုမဲ့သူေတြး ခ်စ္..
ေလး.ငါးဆယ္ေက်ာ္အခ်စ္..ေမတၱာရွိ ုမဲ့သူကိုေတြး ခ်င့္
ဘယ္လိုဘဲခ်စ္ခ်စ္..ပိုခ်စ္သူသာခံစားရဆံုး
အခ်စ္ရွံဳးလို ့ ..ဘ၀ၿပဳန္းခဲ့ဘူးတဲ့သူ
ခါးသက္သက္.ႏွလံုးသား..
ေဆြးေၿမ့ေၾကကြဲ.ႏွလံုးသား
ေၾကာက္ရြံ ့တုန္လွဳပ္.နွလံုးသား..
ဦးေဏွာက္က.ေတြးစဥ္းစားမိတိုင္း
အခ်စ္ကိုမ၀င္ေစခ်င္..တံတိုင္းေတြပိုင္း
အနားမလာေစ့ခ်င္္..သံကြန္ၿခာေတြ၀ိုင္း
လာေသာဧည့္သည္ကို..အၿပံဳးနဲ ညင္းပယ္
မ၀င္လာပါနဲ့..ကိုရင္ရယ္..
ေၾကာက္တတ္သူ..ဒီရင္မွာ..
ပုဇြန္ဆီကေလး..ဆိတ္ဆိတ္..
ေမာင္ရင္လာတဲ့အခါ..တံခါးလွမ္းပိတ္..
ဂ်ိတ္..
မသဒၶါ (၈။၆။၂၀၀၇)
ပင္ဒိုရာရဲ့..ေသတၱာထဲက..ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္း။
ဇာတ္သိမ္း.ေကာင္းမေကာင္းေတာ့..မသိ..
ဇာတ္အစ..ကေတာ့..နြမ္းရိရိနဲ့ စတယ္..
အခ်စ္ ဇာတ္လမ္း.ဟုတ္မဟုတ္.မသိ..
အလြမ္းဇာတ္မို ့..ငိုဖို့သာၿပင္ေခ်။
ခ်စ္ခြင့္ ရွိမရွိ..မေသခ်ာ..
လြမ္းခြင့္ကေတာ့..အရင္လာ..
ေပ်ာ္ရြွင္ခြင့္က..ကန့္လန္ ့ကာေနာက္ပုန္းေနဆဲ..
ငိုေၾကြးခြင့္က..ပြဲထြက္အစေလးတင္..
ၾကင္နာခြင့္က..ရင္ထဲမွာ..တပံုတမ..
နာၾကင္ခြင့္က တီးလံုးနဲ့..က.
စိတ္ကူးယဥ္ ခဏ.ခ်စ္ကမ ၻာအစ..
နိုးထမိမွ..အိမ္မက္..သိရ။
ေစတနာရွိသမွ်..ေ၀ၿဖာ..ခ်စ္ၿပ
နားလည္မွဳ က..လက္ေတြ ့မရ။
ေမတၱာ.ကံုလံု..လံုၿခံဳ သူ ့ဘ၀..
ဥေပကၡာက..ဆုလာဘ္အၿဖစ္ရ။
အေတြးေတြထဲ..တကဲ့အနီးေလး..
လက္ေတြ ့ဘ၀ ကေမ်ွာ္ေလေလေ၀း..
လိုတာမရ..ရတာက်..မလို..
ေလာကဓံက..ထုကာေထာင္း..
အခ်စ္ဆိုတာ..ပံုစံခြက္ထဲေလာင္းေတာင္
တူညီဖို့အေၾကာင္းက..တစက္.မရွိ..
သိထားသည့္နိဂံုး..ခ်စ္ရသူဘဲအရွံဳး..
ဘယ္လိုဘဲ .အမွန္ကိုိသိသိ
ဘယ္လိုဘဲ .ၿဖစ္နိုင္ေခ်ရွိရွိ..
ရင္ထဲမွာ.အခုတိုင္.တစံုတခု..ရွိ
ေနာက္ဆံုးက်န္သည့္..
ပင္ဒိုရာရဲ့..ေသတၱာထဲက.
ဒီ..ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္းကေလး..ေသးမွ်င္မွ်င္..
မသဒၶါ (၈။၆။၂၀၀၇)........
Saturday, August 4, 2007
ေနွာင္ၾကိဳးမဲ့..အခ်စ္မ်ား..
အခ်စ္ဆိုတာ..ၿမင့္ၿမတ္ခံစားၿခင္း
ပစၥည္းတခု..လို၀ယ္ၿပီး..
အိပ္ထဲထည့္သိ္မ္းထားရန္မဟုတ္။
မင္းအရွိန္နဲ ့မင္းအစြမ္း..
အဟုန္အံ့မခန္းပါတယ္.
မင္းအခ်င္းနဲ ့ကိုယ္..
ထြန္းလင္းပါေစ..
ကိုယ္ေလပန္ ့ပိုး ေပးေန..။
ကိုယ့္အေရာင္နဲ ့ကိုယ့္အဆင္း
လင္းၿခင္း…ဂုဏ္မငယ္..
မင္းကိုမမီၿငား..
ၾကိဳးစား.လိုက္နိဳင္တယ္
မင္းေလးကသာ..အားေပးလွဲ ့ေလ။
ေလာင္းရိပ္ကင္းမဲ့ ၾကင္နာခရီးေဖၚ.
ခ်ဳပ္ကိုင္မဲ့အလ်ွဥ္း
လြတ္လပ္ဘ၀အေဖၚ
ဘ၀ကိုယ္စီ..ေဖးမတြဲေခၚ
ေလးစားဂုဏ္ယူ..ေအာင္ဆုလွမ္းယူ
အေရာင္မတူ ပန္းခ်ီ
ေဆးစပ္ညီညီ..
ဘ၀ဟာ..မင္းနဲ ့မွ..ကိုယ္ၿပည့္စံု။
မသဒၶါ (၈။၅။၂၀၀၇)........
ပိန္းၾကာရြက္ကေလးေပၚကေရတစက္..
မိုး၀ႆာန္ကာလ..ေၾကြက်တဲ့မိုးေရစ..
ေနရာအနွံ ့က်..ဘယ္ေနရာၾကည့္ေစ..
အရပ္ ရွစ္မ်က္နွာမွာ…..ေရ..ေရ..ေရ..
ဒီအေၿခအေန..
ေရရဲ့တန္ဖိုး..မင္းမသိရိုးအမွန္.
လုိခ်င္သမ်ွ..ဘယ္အခ်ိန္မဆို..လိ္ုတရ..
ဘ၀ရဲ့..အတက္ၾကြဆံုးေသာေရွြေရာင္အခ်ိန္။
မိုးေခါင္ေၿခာက္ေသြ ့..ပူၿပင္းလွေသာေႏြ..
ေနရွိန္အေရာင္..အာေခါင္မ်ားေၿခာက္ေသြ ့
ေရလည္းအရွာခက္..တမနက္ရဲ့ေရအသက္..
အခ်ိန္မီမရ..ေသရေတာ့မဲ့အၿဖစ္..
ရူးသြပ္ေတြေ၀...လိုက္ရွာေဖြ
ဘ၀အတြက္အာသာေၿပ
ဘယ္ဆီမွာ လဲ…ေရ..ေရ..ေရ..
ေဟာဒီမွာ..ေရတစက္..
ပိန္းၾကာရြက္ကေလးအလည္.အေပၚမွာ
မင္းအေမာေၿပေစရာ
ကိုယ့္ရဲ့ ေစတနာ.နဲ ့ေမတၱာ..
မိုးရြာစဥ္..ေရြွအခ်ိန္အိမ္မက္မ်ား.
တစ..တစကုန္လြန္သြား..
ေနာင္တရလည္းအပို..ေသာကရလည္းအပို..
ငိုေၾကြးေနလည္းအပို..ပူေဆြးေနလည္းအပို
မနက္ၿဖန္အတြက္စဥ္းစား..အနာဂတ္ကိုတည့္တည့္သြား..
ေနမင္းေပ်ာက္ခဲ့ရင္ေတာင္..လမင္းၾကည္စင္မိုးေပၚမွာရွိ..
ေတာက္ပသည့္..မနက္ခင္းမ်ား..မင္းေပ်ာ္ပါးရေအာင္..
ဒီအညၾတအခ်စ္..ရင္သည္းႏွစ္္..
ပိန္းၾကာရြက္ေလးေပၚက.ေရ..
အေမာေၿပလာ လို ့ေသာက္ပါလွဲ ့..
မင္းခရီးတေထာက္ရဲ့..အနားမွာ
ၾကည္နဳးစရာ..ကိုယ့္ေမတၱာရိပ္သာ။
မသဒၶါ (၈။၄။၂၀၀၇).....
Friday, August 3, 2007
ေဆးေရာင္စံုအိမ္မက္မ်ား..ဖန္ဆင္းသူသို ့
ေဆာင္းတြင္းအိမ္မက္..
ကေယာက္.ကယက္
ေႏြေန ့လည္အိမ္မက္..
ပူေသြ ့ေခ်ာက္လ်ွက္..
အစားလြန္အိမ္မက္.
ၿပဳတ္က်ခဲ့ရ..ေတာင္ထိပ္မွ..
အၿဖဴေရာင္အိမ္မက္..
ၿမဴးေပ်ာ္ရြင္လ်က္..
အနီေရာင္အိမ္မက္..
တက္ၾကြအားတက္
အစိမ္းေရာင္အိမ္မက္..
ေအးၿမလ်ွက္
ၾကည္ၿပာအိမ္မက္..
လြမ္းတသက္.သက္
ခရမ္းၿပာအိမ္မက္..
နိဳးထ.ႏြမ္းလ်လ်ွက္..
အၾကိမ္ၾကိမ္..အခါခါ
ထပ္ထပ္ခါခါ..မက္..
သန္းေခါင္ခ်ိန္..ထထေယာင္လွ်က္..
အၿဖဴေရာင္အိမ္မက္မ်ား.. သူေဆးေရာင္စံုဆိုးခဲ့
တမ္းတ ရက္ဆက္..
နိုးတ၀က္..အိ္ပ္ေရးပ်က္..
တေယာက္ထည္း..လြမ္းရအေနခက္
အိပ္ရာေပၚထက္...ေသြးေတြ.ပ်က္..
မသဒၶါ (၈။၃။၂၀၀၇).....
Thursday, August 2, 2007
ၿဖည့္ရန္လိုေနေသးတဲ့.ကြက္လပ္
မင္းဘ၀ရဲ့..အေမွာင္ထဲ
လမ္းၿပနိုင္္တဲ့ၾကယ္ၿဖဴတပြင့္
ကုိယ္မၿဖစ္ခဲ့ရေပမင့္
လမ္းအလည္မွာ
မွဳန္ရီေ၀မလင္းတလင္း..ၾကယ္ကင္းတဲ့ည
အလင္းမ်ွင္းမ်ွင္းတစနဲ ့ပိုးစုန္းၾကဴး
ကိုယ္ၿဖစ္ဖူးခ်င္တယ္
မင္းဘ၀ရဲ့..ပန္းေကာ္ေဇာထဲ..
အေရာင္စံုပန္းကေလးတပြင့္..
ကုိယ္မၿဖစ္ခဲ့ရေပမင့္
ပင္ပန္္းခ်ိန္မွာ
ထံုရနံ ့မသင္းတသင္း..ၾကည္လင္ေအးၿမ
မင္းနမ္းခ်င္ရင္နမ္းဖုိ ့ အညၾတ ခေရေလးအၿဖစ္
ကိုယ္ၿဖစ္ဖူးခ်င္တယ္..။
မင္းဘ၀ရဲ့..ခ်ိဴၿမေနဆဲ
ပ်ားရည္..တင္လဲတစက္
ကုိယ္မၿဖစ္ခဲ့ရေပမင့္
ကႏၱာအလည္္မွာ
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္..အပန္းေတာ္ေခ်ြးသိပ္စရာ
ေအးၿမၾကည္စင္ေသာ..ေရေအးေအးတခြက္သာ
ကိုယ္ၿဖစ္ပါရေစ။
အေကာင္းဆံုးမၿဖစ္ခဲ့ေသာမင္း..ဘ၀ထဲက
က်န္ရစ္ေသးေသာ..အေကာင္းဆံုးေသာအရာမ်ား
ခံစား..ၿပီး..စံစားယူု
ကိုယ္က..ကြက္လပ္ၿဖည့္လိုသူ
မသဒၶါ (၈။၃။၂၀၀၇).
လိုက္ခဲ့မယ္ လား..အခ်စ္..ကဲ..ေၿပာ..
ေလအလာမွာ..လွဳပ္ခါတဲ့..
ဆည္းလည္းေလးလိုသံသာခ်ိဳ..နား၀မွာ..
စြဲညိလွိဳက္ဖို..သူ စကားသံ
တိုးတိတ္္တိတ္ ..ၿပဳစားခဲ့ၿပီ။.
ေၿမၿပင္ေပၚလွဳပ္ခါတဲ့..
ငလ်ွင္ရိုင္းလို
ဘ၀င္ကို..တုန္ယင္စြာ..
မူးေ၀ေနာက္ကိ်ေစခဲ့ၿပန္
သူ ့အနမ္းေတြ..
ညွိဳ့စားခဲ့ၿပန္ၿပီ
သမုဒၵရာေရ..ဆားငန္ေရ..ေသာက္ေလ..ငတ္မေၿပ
ေမတၱာရည္..ေအးၿမေန..ေက်ာက္စက္ဒီေရ
အၾကင္နာဆိုတာ..ရရွိေလ..ပိုတက္မက္ေစ
ဂရုဏာ..ၿဖဴစင္..ရိုးသားစြာ..ၿဖန္ ့က်က္ခဲ့ရင္
ဘယ္အရာမဆို..လွပေန.ေလာကဗိမၹာန္
တိမ္ေတြေပၚ..၀ဲပ်ံကာတက္မိေတာ့မေယာင္
ေလကိုဆန္..ထက္မိုးယံ..သြားစို့အတူတူ
ၾကင္နာသူ..မင္းနဲ့သာ
အပါးမွာ..အၿမဲတေစ
အာကာၿပင္..မိုးမင္းေတာင္..ဒူးနဲ့တိုက္ခ်င္
ေရဇလာေပၚ..ကူးခတ္ကာ..သမုဒ္ၿပင္ကူးမေယာင္
ေရကိုဆန္..ကူးၾကမယ္..သြားစို့အတူတူူ..
ခင္တြယ္သူ..မင္းကသာ..အနားမွာ..ရွ္ိေစ..
ေရြွပင္လယ္..ဘယ္ေလာက္က်ယ္..ၿဖတ္ေက်ာ္၀ံ့တယ္
မင္းနဲ့သာ..လိုက္ရဲရင္..သြားၾကရေအာင္
မင္းနဲ့သာ..မိုက္ရဲရင္..နြဲစို ့အတူတူ
အခ်စ္တခု နဲ ့ၾကည္ၿဖဴ
လုိက္ခဲ့ေတာ့ မညဴစူ.
မသဒၶါ (၈။၂။၂၀၀၇)..
Wednesday, August 1, 2007
ကိုယ္ ့ကိုကိ္ုယ္..မုန္းတီးၿခင္း
ဒီ ေပ်ာ့ညံ့ညံ့ နွလံုးသား..
သဖန္းပင္ထက္ဖ်ားဘဲ..
ခ်ိတ္ထားဖို့ေကာင္းေတာ့တယ္
ၿဖစ္စရာလား
ထက္ၿမက္တဲ့ဦးေဏွာက္
လွ်ပ္စီးလက္..မိုးၾကိဳးသက္
အခ်စ္ေၾကာင့္လမ္းစလည္းေပ်ာက္
ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ ေမွာင္ရီေ၀
ခ်စ္စရာလား
ကြဲဘူးတဲ့.အသည္း
ေရလို ့ဘဲတြက္မရ
အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္..ဗံုလံုတၿပန္..ငါးပ်ံ..တဆန္
နလံထၿပန္ၿပန္ခ်စ္..အမွတ္လည္းမရွိ္တဲ့အၿဖစ္
အရွက္ၾကိဳးၿပတ္..ထပ္တဖန္
ဘာလိုမ်ား..မနာလုိ၀န္တို
သူ့အရြယ္တူ..အပ်ိဳေတြနဲ ့စကားေၿပာတိုင္း
ရင္မွာ..မိစၧိယလွိဳင္းထန္
လူၾကီးရယ္...ကိုယ္မဆန္နိဳင္
ၿဖစ္သင့္တာ တခု..ၿဖစ္လာတာကတမ်ိဳး
အမ်ားရဲ့ တံေတြးခြက္ထည္း
ေၿပာလဲေၿပာၾကမယ္
ခေလးငယ္မို ့မံု ့ေၾကြး
အခ်ိဳေပး ၾကိဳက္ေသးတယ္..လဲဆိုမလား
ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္
မာယာနဲ ့ေထာင္တယ္ဘဲ..ဆိုေစၿငား
သိတယ္ေလ..ဘုရားစူးရေစ့
က်မ..ဥေဒါင္းမင္းကို..မမွ်ားရပါဘူး
ေဒါင္းမင္းရဲ့ေက်ာ့ကြင္း..အမိခံခဲ့တဲ့သူ
အခ်စ္မ်ားရဲ့..သားေကာင္
ဒီက..ေဒါင္းမေလးတေကာင္
မသဒၶါ (၈။၁။၂၀၀၇)..
ေၾကကြဲ ..ရင္ခြင္
အၾကိဳက္ခ်င္းမတူ.
ဗီဇခ်င္း..မတူ
ၿခားနားလွ..ဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ့မင္းေလ
ကႏၱာရဲ့ ခရီးသည္လူ
ပန္းခင္းလမ္း..ဧည့္သည္လူ
အေရာင္ကြဲဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ ့မင္းေလ
အရြယ္လည္း..မတူ.
အေတြ ့အၾကံဳခ်င္းမတူ.
ၿဖတ္သန္းခဲ့...ဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ ့မင္းေလ
အားအင္လည္းမတူ.
စိတ္ဓါတ္ခ်င္း..မတူ..
ကြဲလြဲခဲ့ ..ဘ၀ေတြ..ကိုယ္နဲ ့မင္းေလ
ေဒသလည္းမတူ
လာဖို့လည္း မလြယ္ကူ မ်က္နွာေလးေတြ ့ခ်င္ေတာင္
အိမ္မက္ထည္းပိန္းပိတ္ေမွာင္
အခ်စ္တခုဘဲအားအင္..ရွိေနခဲ့စိတ္အစဥ္
သံသယ..ေ၀တ၀ါး
စိုးထိတ္ထိတ္..သူမယံုၾကည္ခ်င္
ခဲမွန္ဖူးသူ..အသည္းထပ္မကဲြခ်င္
နားလည္မွဳေလး..ထားလွဲ ့ပါ
အခ်စ္စစ္လိုခ်င္ခဲ့ရင္
ၿဖစ္နိုင္တဲ့အေရး...ရာနွဳန္းဂဏန္းက..ေသးေသးကေလး.ထင္
တဖက္သတ္ထဲရွိခဲ့လည္း
ေၾကနပ္သူခ်စ္.ရသူပင္
ေၾကကြဲ..လြမ္းေမာ..ဒီရင္တြင္.
မသဒၶါ (၈။၁။၂၀၀၇).
Tuesday, July 31, 2007
ရာသီေတြၿခားနား..နယ္ေၿမေတြစည္းသားထားသည့္တိုင္
ၿပဴတင္းေပါက္တံခါးအၿပင္က
က်ေနတဲ့ႏွင္းၿဖဴ ၿဖဴ..ၿမဴ
ေအးစက္ကလူ..ညွင္းရက္
က်ီစယ္သက္သက္
လြမ္းရက္ဆက္တို ့ကေဋ
ခ်စ္သူက..တေၿမၿခားမွာေန.။
သူေနတဲ့..အီေကြတာနားကက်ြန္းကေလး
မိုးၿမင့္ ၿပာၿပာလဲ့..လိွဳင္းၿဖဴနဲ ့ေသာင္ယံနေဘး
ကိုယ္ဆီရည္မွန္း
ပင္လယ္ထဲေမ်ွာခ်တဲ့..ခ်စ္မီးအိမ္
သူလည္းေလ..လြမ္းသတိရခ်ိ္န္
က်ယ္ေၿပာတဲ့ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကမ ၻာ..အစြန္း ႏွစ္ဖက္ဆီမွာ
အေရွ ့ဖ်ားနဲ့..အေနာက္ၿခမ္း
ခပ္လွမ္းလွမ္း..မမီ ့တမီ
မတူညီၿပီ..ဥတုရာသီ
ကိုယ့္ဆီမွာက..နွင္း
သူဆီမွာ...ေႏြ..ေလညွင္း
ကိုယ္ေအးေနခ်ိန္..သူကေႏြးတရွိန္ရိွန္
မတူညီ..တေၿမစီေ၀း
စစ္ေရးလိုဘဲ..အခ်စ္ေရးလည္းခက္တယ္။
အင္တာနက္နဲ ့စာေတြေရး
ဖုန္းကေလးထဲကခ်စ္ေနေပး
ဆံုရေရးခက္ခက္..ၾကံဳေရးခက္ခက္
ညညဘဲ
အိမ္မက္ေတြမက္တယ္
နည္းခဲ့တဲ့ ..
ဒီကံၾကမၼာေလးငယ္ငယ္
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ..ဒို ့ဆံုနီး ပါ့မယ္။
မသဒၶါ (၇။၃၁။၂၀၀၇)..
သိတဲ့သူရွိရင္..အေၿဖေပးၾကပါ
ကိုယ္ခ်စ္ေနတာ..သူရိပ္မိတယ္..
သူခ်စ္တယ္ေတာ့..တခါမွမေၿပာပါ
ကိုယ္ဆိုးေနတာ..သူသိတယ္
ခြင့္လြတ္ဖို ့ကို သူ ဘယ္ေတာ့မွ မညူစူ
ကိုယ္အရုပ္ဆိုးတာ..သူလည္းသိတယ္
ဘာၿဖစ္လို့သူမရွာ..တၿခားမိ္န္းခေလးေတြ
ကိုယ္နဲ ့ဘဲ ဖုန္းအၾကာၾကီးေၿပာတယ္
စာေရးတယ္ကိုယ္ ့ ဆီ ဘဲ မွန္မွန္
ကိုယ့္ကို အၿမဲအကာအကြယ္ေပးတယ္
ဂရုစိုက္တဲ့ေနရာ..သူမ်ားေတြထက္ပိို
စိတ္ပူတတ္တယ္..ကိုယ္ေနမေကာင္းရင္
ႏွစ္သိမ့္တယ္..ကိုယ္စ္ိတ္ညစ္ရင္
ဘာစားခ်င္လည္း..သူ၀ယ္ေက်ြးခ်င္
ဟင္းခ်က္တတ္တယ္..စကားစေၿပာတယ္
တၿခားလူကိုခင္မင္..သ၀န္တိုတတ္တာ
ကိုယ္စိတ္ေကာက္ရင္..ၿပာၿပာသလဲေခ်ာ့တယ္
သူဘာလုပ္တယ္..ေၿပာၿပတတ္တယ္
အၿပင္သြားရင္.ေၿပာတယ္..ဘယ္အခ်ိန္ၿပန္ေရာက္မွာ
ရီစရာစကားဆို..သူေၿပာၿပတယ္
ကိုယ္မွားတဲ့အခါ..အမွန္ၿပင္ေပးတယ္
ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္ခ်င္..သူခြင့္ၿပဳတယ္
နားလည္ညွာတာ..ယုယတတ္သူ
ကိုယ္နားမလည္တဲ့အခါ..စာရွင္းၿပတယ္။
ကိုယ္စာဖတ္ခ်င္..စာအုပ္ရွာေပးတယ္
ကိုယ္အလုပ္ေတြ..သူကူလုပ္ေပးတယ္..
ကုိယ္္ဂ်ီက်ရင္..ေခ်ာ့တယ္..စိတ္ရွည္
အားလံုးထက္စာ..ဒို ့အတူတူတြဲ..မကြာ
ေလးစားခ်စ္ခင္..သူမ်ားေတြထက္ခင္
အားလံုးရိပ္မိေန..ကိုယ္နဲ ့သူ..မခြဲနိုင္
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသာ..ရည္းစားမၿဖစ္ေသးတာ
၀ါသနာတူ..ဘ၀တူ..ေသြးေသာက္ေဖၚတူတူ
ေနာက္ေၿပာင္ေလွာင္ေစ..စိတ္မေကာက္တတ္သူ
ေတြးေတြးတိုင္းေခါင္းမူးတယ္..သူနဲ့ကိုယ္
သူငယ္ခ်င္းထက္ပုိ..ဘာမ်ားလိုလို
ရည္းစားမဟုတ္..တရားလည္းမ၀င္
ခ်စ္သူလည္း..မမည္ခ်င္..တမ်ိဳးၾကီးပဲေနာ္
တေန ့မေတြ ့ရရင္..နံုးရိရိ..မေပ်ာ္ရြွင္
ေၿဖၾကစမ္းပါ..သိခဲ့ရင္အေၿဖကို
ရည္းစားမရွိဘူးသူ..အေၿဖ.မသိတာတကယ္
သူငယ္ခ်င္းသက္သက္ ဘဲဆိုမလား
သူငယ္ခ်င္းထက္.မက.ဘူးလား
သူခ်စ္ေနတာ..က်မ..လား
သူ ့ရည္းစား..ကက်မ.လား
ဒို ့တေတြ..ခ်စ္သူေတြလား
လား...လား...ေပါင္းမ်ား
ဒီအေၿဖမ်ား..ရဖို ့တကယ္..အေရးၾကီး
က်မ ရင္မီးေတြ ၿငိမ္းရေအာင္
အေၿဖမွန္ေလးကိုသိပါရေစ..ေမာင္။
မသဒၶါ (၇။၃၀။၂၀၀၇)...
Monday, July 30, 2007
ေနေရာင္ၿခည္တန္းကေလးက..”ေမာင္”
တိမ္ၾကားထဲက ေနေရာင္ၿခည္.
ေဖာက္ထြင္းက်သက္..ေၿမၿပင္ဆီ
ေအးစက္စက္...ေဆာင္းနွင္းရည္ရည္
ၿပိဳပ်က္..ေနြးေထြးေလၿပီ.။
မနက္ခင္းေစာေစာ..ႏွင္းေ၀သီ
ရင္တြင္းေအးစက္..လြမ္းေငြ ့မွဳန္တရီ
ေဆြးတသက္သက္..ေဖာ္ကြဲတကိုယ္ရည္
စိုလဲ့ လဲ့..မ်က္ရည္..ေ၀ရီ
လြမ္းခဲ့ရသည္..ေ၀းတေၿမ..ဒါလီ။
ရင္တြင္းၿဖစ္တဲ့..လြမ္းပန္းခ်ိီ
မွဳန္မွိဳင္းတိုးတိတ္..မင္းမရွိခ်ိန္ဆီ
ေတြးရခက္..ဘယ္ေတာ့နီးမည္။
ေတြ ့ရမဲ့ ရက္..လက္ေရတြက္မည္
လိုက္ေလ..ေ၀းေလ..နီးဖို ့ရယ္.ဘယ္မမွီ။
မေမွ်ာ္လင့္..တံခါးေခါက္..အေရာက္ၿပန္လာၿပီ..။
အိမ္မက္လား..၀ိုးတ၀ါးမသဲကြဲ..ရင္ခုန္သည္
ရုတ္တရက္ေတြ ့ရ..ခ်စ္ရသူဆီ
ရင္တြင္းေအးၿမ..ေပ်ာ္ရြွင္ၾကည္
တိမ္ၾကားထဲက ေနေရာင္ၿခည္
ေဖါက္ထြင္းလွပ..ေန့သစ္ပန္းခ်ီ
ပိုက္ေထြးယုယ..သူရင္ခြင္ဆီ
ေမာပန္းေမ့ေပ်ာက္..ၿပည့္စံုခဲ့ၿပီ
အခ်စ္အားသစ္စ..မနက္ခင္းတခုဆီ။
မသဒၶါ (၇။၃၁။၂၀၀၇)
မင္းအတြက္..သက္သက္..ကိုယ္..
စိတ္ညစ္တဲ့အခါ..ရင္ခြင္ထဲလာ..
ေခ်ာ့သိပ္မယ္....အပူအပင္ကင္းေစ။
ေဒါသအမ်က္ေတြေတာက္ေလာင္ေန
ဒီကိုလာ..
ေခ်ြးသိပ္ေၿဖ..အနမ္းနဲ ့ညင္သာ
အားငယ္ခဲ့ရင္
လွမ္းလက္.ဆုတ္ကိုင္..
ခို္င္မာလက္ေတြ..မယိမ္းမယိုင္ေစေအာင္။
ၿပႆနာ.ရွိရင္
လွမ္းလို ့ေခၚ..ကူညိီပါရေစ..
အဆင္သင့္..ဒီမွာ..။
အားေပးလ်ွက္ပါ
ဘာမဆိုရင္ဆိုင္..
ေယာက်္ားၿမတ္ဆို..ၾကယ္တံခြန္ဆြတ္နို္င္။
မင္းတိုးတက္ေစ..ဂုဏ္ယူေန
ေထာက္ပန့္ ့ေဖးကူ
ကိုယ္ေလွခါးတခုအၿဖစ္..သေဘာၿဖဴ။
နင္းတက္..အၿမင့္သို ့့..မင္းလိုရာေစ
ေၿမၿပင္..အနိုမ့္လူ..အခ်စ္စစ္သက္ေသ။
မသဒၶါ (၇။၃၀။၂၀၀၇)..
ဒို ့မ်ားအတြက္..ဒီေန့နဲ ့မနက္ၿဖန္။ပစၥဳပၸန္နဲ ့အနာဂတ္
သူ ့ရင္ခြင္ေခါင္းကေလး..၀ွက္..
အသည္းမ်ားထိတ္ထိတ္..အေနခက္..
ေခ်ြးသိပ္ေပြ ့ဖက္..သူ ့လက္..
နွဳတ္ခမ္းသို ့အနမ္းကေလး..သက္..
ရင္ခုန္သံ..ဒိတ္ဒိတ္..ရွက္ရွက္..
ပူေသာကအားလံုး..ၿပိဳပ်က္..
ၾကည္လင္အနာဂတ္စမဲ့ ေန ့ရက္..
ဒို ့ႏွစ္ဦးသားလံုးအတြက္..အိမ္မက္..။
ေပ်ာ္စရာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္..အသစ္..
တြယ္တာေနွာင္ၾကိဳးက နစ္..
ၾကာၾကာေလ..တိုးရစ္..
နားလည္ၾကင္နာမဲ့..အခ်စ္..
ပါရမီကူညီၿဖည့္ဖက္..အၿဖစ္
ခိုင္မာ..ၾကိဳးနွစ္လြန္း..က်စ္
နွစ္ဦးသားညိီမွ်..ဒိီအခ်စ္..
ထာ၀စဥ္ဖူးစ…သစ္။
မသဒၶါ (၇။၃၀။၂၀၀၇)..
ခ်စ္ရပါေသာ..သူနွင့္ အမွတ္တရေန ့စြဲကေလးတခုသို ့
Sunday, July 29, 2007
မင္းကအတြင္းမွာ.ေရာက္နွင့္ေန...
အသဲကြဲဘူးခဲ့..ခါးသက္သက္အရသာ
ေၾကာက္ရြံ ့မိေနဆဲ..ယုန္သူငယ္
တထိတ္ထိတ္..ရင္ထဲ
ငါ..ဘယ္ေတာ့မ်ားက်ားရဲ့အစာ.။
ဘ၀လမ္းထဲ
ေတြ ့ခဲ့တဲ့..ဧည္သည္လူ
၀င္သူလာဖို ့..တံခါးေခါက္တိုင္း
က်ြံ ့ူလာဖို ့ဟန္ၿပင္ေလ တိုင္း
အသည္းတံခါးကုိ.ဖ်တ္ကနဲပ္ိတ္
တိတ္တဆိတ္..အတြင္းထည္းေန
တေယာက္ထည္း..ေတြေ၀
ခဲမွန္ဘူးတဲ့..စာသူငယ္ရဲ့ အေၿဖ.။
မင္းတေယာက္ကိုၿမင္...ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္
မင္းအသံကိုၾကား..အသက္ရွဴေတြမွားၿပီ
မင္းစာေတြဖတ္..
ဒို ့အခ်စ္ကိုေသေအာင္ မသတ္နိုင္
ေနာက္ဆံုးသိခိုက္
နယ္က်ြံ ့ထပ္မိုက္ခ်င္တဲ့..နွလံုးသား
ေၾကာက္ရြံ ုေၿခာက္ခ်ားစြာ..တံခါးလွမ္းအပိတ္
ေမ်ွာ္လင့္တာ
ူက်န္ေနမယ္..အၿပင္ဘက္ဆီ
ေလေၿပေလးေတြထည္း
သူ့့ ့ေလသံကေလးတိုးတိုး
ညည အိပ္မရ
အေတြးထည္း..စိုးမိ္ုး
တမ္းတ.အိမ္မက္ေတြထည္း..တိုးသ်ိွဳး
သူ့ ့အနမ္းကေလးမ်ားနဲ့ ့
ညညထထ..တေရးနိုး
သိလိုက္တယ္
မင္းက..ေရာက္နွင့္ခဲ့ၿပီ..အတြင္းထဲမွာေန
နက္ရွိဳင္းတဲ့
ကိုယ့္ႏွလံုးသားရဲ့ေအာက္ေၿခ။
ခ်စ္မိခဲ့ၿပီ...သူေရ.
(မသဒၶါ ) ရ။၂၉။၂၀၀ရ..
သန္းေခါင္ထက္..နက္တဲ့ည..ဒို ့ဘ၀ရဲ့ အစ
လဲမွိဳ ့ပြင့္ေလးလို..
ေလေၿပမွာလြင့္ေမ်ာ
စိတ္ကူးယဥ္တတ္ေသာ
အခ်စ္ကေလးတခု
ရင္ထဲမွာစုေန။
ေဗဒါပင္ေလးလို
ေရစုန္မွာဟိုဒီေမ်ာ
တြယ္ရာမဲ့ေနေသာ
အခ်စ္ကေလးတခု..ရင္ထဲမွာစုေန။
ပုရစ္ဖူးကေလးလို
အားမာန္၀င့္ေမာ
စိမ္းရြက္ေ၀ေသာ
အခ်စ္ကေလးတခု..ရင္ထဲမွာစုေန။
ႏွင္းရည္စို ့ႏွင္းဆီငံု
မိုးေသာက္မဲ့အာရံု
ထံုေ၀မွဳန္ေသာ
အခ်စ္ကေလးတခု..ရင္ထဲမွာစုေန။
စမ္းေခ်ာင္းေလးတစင္း
လမင္းေလး.တစ္ရာ
ေဆာင္းၿမဴ အ္ိမ္မက္ၿပာၿပာ
ၾကယ္တာရာေတြ. စံုတဲ့ည
မိုးၿပာၿပာ..ဖန္အုပ္ေဆာင္းေအာက္နားမွ
ရင္ခုန္သံ..မၾကားတၾကား
ခ်စ္သူရဲ့...အနားမွာ
အနာဂတ္ေတြ..ေရွြရည္၀င့္၀င့္
ခ်စ္သူရဲ့..အၾကည့္ရိုင္းတပြင့္
မပြင့္တပြင့္..ခ်စ္သံစဥ္
မၾကားတၾကား..သက္ပင့္ရွိဳက္လ်ွင္
မိုးေပၚမွာ..ခုနွစ္စဥ္ၾကယ္ေတြ..ငိုက္
ကုိယ္ခိုးရာ..လုိက္တဲ့ည။
မသဒၶါ (၇။၂၃ ။၂၀၀၇
မင္းသက္တမ္းရဲ့ေနာက္ဆံုးခုႏွစ္နွစ္.လာေနလွည့္ေလ.ဒို ့နဲ ့အခ်စ္။
အခုေနအခ်ိန္..
မင္းဆီမွာ..စြမ္းအားမ်ားစြာရွိ
ဂုဏ္နဲ ့မာန..တဏွာနဲ ့ရာဂ
ေငြေၾကးနဲ ့ပကာသန
ရာထူးနဲ ့၀ိေသသအရြယ္ရဲ့ အလွအပ
ဘ၀ဟာ..ေအာင္လံ..တလြင့္လြင့္
ေနညိဳခ်ိန္ မက်ေရာက္ေသးခင္
လုပ္ေနသမ်ွ..အားလံုးတင့္တယ္
ေရွြ မွင္ေရးစစနဲ ့..မင္းရဲ့ဘ၀
က္ိုယ္လိုအညၾတအတြက္အခ်ိန္မက်ေသး
မိန္းမလွေလးေတြနဲ ့..ေပ်ာ္ပါးနွင့္ဦးေနာ္.။
အေနာက္တိုင္းရဲ့စကားပံုအရ
ခုနွစ္နွစ္စာဘဲ..အခ်စ္သည္းလွတဲ့ဘ၀
ရတာမလို..လိုေတာ့မရရ
ၿပီးလည္း ညီးေငြ ့တတ္တာ
လူ ့သဘာ၀ပူေနြးစြာ..ခ်စ္တတ္ေလ့ရိွ္ၾက
ခုနွစ္နွစ္ဆိုတဲ့ ကာလ.ဒီလိုတကယ္မွန္ရင္ေလ
မင္းရဲ့အခ်စ္..အခုမယူၿဖစ္
မင္းအသက္ၾကီးလာမွ ခ်စ္ခ်င္တယ္။
ဒီေလာက္ထိ မင္းကို..ကိုယ္ခ်စ္တယ္။
အားအင္နဲ ့မင္းလက္ေတြအစား
အားေပ်ာ့အကူအညီလိုမဲ့..မင္းလက္ကေလး
ၾကင္နာစြာ..ကိုယ္ပုိက္ေထြးခ်င္။
သန္မာၿမန္ဆန္မဲ့ မင္းေၿခေထာက္အစား
ယိမ္းယိုင္ေပ်ာ့ေခြ...ထိုင္ေန
မင္းတြန္းလွည္းေလးဘဲ.ကိုယ္တြန္းေပးခ်င္.။
ေဆးရံုကုတင္ေပၚ..ၿပဳစုသူေ၀း
လဲေလ်ွာင္းေနတဲ့
ခနၶာကိုယ္ေလး
အညစ္အေၾကးၿပဳစု..ကိုယ္ယုယခ်င္။
မာနလြွမ္းမဲ့ မင္းေလသံအစား
တုန္ရီအားနြဲ ့တဲ့အသံကေလး
နဖူးေပၚ..အနမ္းေလးေပး
အားေပးနားဆင္္ေပးခ်င္
အိပ္မရညေပါင္းမ်ားစြာ.ၾကံဳကာေတြ ့
ေပ်ာ္ေမြ ့စြာမင္းအိပ္နိုင္ေရး
အိပ္ရာ၀င္ပံုၿပင္ေလးမ်ား
ကိုယ္ေၿပာၿပခ်င္။
ေနရီရီ..ေငြတိမ္ေတာက္
ကမ္းေသာင္ၿပင္ေပၚ..တေခါက္
မင္းလက္ကိုတြဲ..လမ္းေလ်ွာက္ေပးခ်င္။
စိတ္မၾကည္သာ..မင္းေအာ္ေငါက္
အၿပံဳးမပ်က္မင္းအနားအေရာက္္
ေဆးေပးမီးယူခ်င္
အခုအခ်ိန္ မင္းေနရာက..တနယ္အေ၀း
မိန္းခေလးေတြ..ေတြ ့ကရာမဆိုင္း
အရူးမီး၀ိုင္းခ်ိန္..ေဟာဒီမွာက်မ
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းရဲ့အစ
စိတ္ရွည္လွစြာ..ေစာင့္လို ့ေန
အခ်စ္လိုခ်င္..လွမ္းေခၚေလ..။
ပန္းေၾကြလို..ေၾကြလာမဲ့တေန ့
ေၿမေပၚကေလ..က်မလာေကာက္ ပါရေစ
ဂရုဏာရင္ခြင္အရိပ္ေအာက္.ေမွးတေခါက္
လာနားခို.ေလ
မင္းဒီဘ၀ထဲက ခြါတဲ့တေန ့
ေခါင္းတလားထဲက..အိပ္စက္မင္းကို
အသာနမ္း..နွင္းဆီကမ္း
အမွ်ေပး..နဳတ္ဆက္
မင္းေကာင္းရာဘံုသို ့ေရာက္ေစ။
မင္းရဲ့ၿပာမွဳန္မ်ား ပင္လယ္မွာၿဖန္ ့ၾကဲ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရေအာင္
စစ္မွန္မဲ့အခ်စ္..မင္းမေသခင္ခံစားၿဖစ္ေအာင္..
အခ်စ္ဦးနဲ ့လြဲခဲ့ရတဲ့..ဘ၀
အခ်စ္ေနွာင္းေတာ့ၿပန္ရခ်င္။
ၾကင္နာစြာေစာင့္စား..က်မဒီမွာပါ..ေမာင္..
အခုအခ်ိန္..က်မအခ်စ္အေၾကာင္းေၿပာၿပ
ေမာင္..ဟားတိုက္စရာဟာသ..ရယ္ေမာေနပါ့မယ္.။
အခ်ိန္တန္..ေမာင့္ဘ၀ရဲ့ေနာက္ဆံုးခုနွစ္နွစ္
က်မ..လာေခၚရစ္ပါမယ္.။
ေမာင္ဘ၀အတြက္္
အခ်စ္စစ္နဲ ့ေပ်ာ္ကာရွြင္
က်မအခ်စ္ ဂႏၶ၀င္
ေမာင့္ဘ၀ ေအးခ်မ္းေစဖို ့က်မ..အာမခံတယ္ရွင္။
မသဒၶါ (၇။၂၂။၂၀၀၇)
ၿပည့္စံုတိုင္း..ေပ်ာ္ရွြင္တာမဟုတ္.
ငယ္စဥ္ခေလးဘ၀..ေတြ ့ခဲ့ရ
ၿမိဳ့ပတ္ရထားေပၚက မ်က္မၿမင္လင္မယား
အခုသြား သတိရတယ္။
မ်က္ကန္းသူကလင္..
လက္ဆြဲေခၚဖက္ၾကင္ယာခင္
မယ္ဒိုလင္ကေလးတလံုး..
စည္း၀ါးခ်က္လိုက္မဲ့ ခင္ဖုန္း
ရထားတြဲေတြထည္း.ဟိုဒီေလ်ွာက္
သဒၶါ ေၾကးေလးေတြ..ေကာက္
ေနပူ မိုးရြာလည္း..မေၾကာက္
ေရာက္ရာတေလ်ွာက္..
သီခ်င္းခ်ိဳတူတူဆို
၀မ္းေက်ာင္းၾကတဲ့...
တူႏွစ္ကိုယ္
ခ်စ္ခင္စြာေ၀မ်ွစား..
ရသမွ်ေငြသား
ေရာင့္ရဲထားတဲ့ဘ၀
ဆင္းရဲၾကလည္း..ပိုခ်စ္ခင္
ေဆးစပ္လွွတဲ့ ..ပန္းခ်ီတခ်ပ္..အသြင္။
အတၱရဲ့ ကုိယ္..မာနနဲ ့ကုိယ္
ပညာလုံလံု..ၾကင္ယာစံုခဲ့
သခ်ၤာအတြက္ေကာင္းတဲ့..အိမ္ေတာင္ေရး
အဆင္းပါမလား..အခ်င္းပါမလား
ေငြေၾကး..ပါမလား..ဂုဏ္ကေလး..ပါမလား
အၿမီးေလး..ပါမလား...ဂ်ိဳကေလး..ထြားမလား
အိမ္ကား..ပါမလား..မတရားတာ..လုပ္ရဲလား
လူရုပ္ၿပ..ေကာင္းမလား..အေဖၚအဖားနဲ ့ေတာင္းတတ္မလား
လား..လား..လား..ေပါင္းမ်ားစြာ
ေစ်းတြက္နဲ ့လက္ခ်ဳိုးတြက္..
ပံုေသနည္းနဲ ့ထည့္ကာတြက္
ကယ္ကူေလတာနဲ ့တြက္..ကြန္ၿပဳတာနဲ ့ခ်က
ၿပည့္စံုလွပမဲ့.အိမ္ေထာင္ေရး
လပ္ေနတဲ့.အခ်စ္ကေလး..ကအေရးမဟုတ္။
အခ်ိန္ေတြၾကာ..အခ်စ္္မဲ့အိမ္ေထာင္ေရး
ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးမ်ားနဲ့ႏြမ္းလ်လ်
ေရြွြေငြဆိုတာ.ဘယ္ေနရာအသံုးက်
ေပ်ာ္ေစဖို ့က်.မစြမ္းသာ..
ေရွြေလွာင္ခ်ိဳင့္မွာ..မ်က္ရည္နဲ့ ့နစ္
လူၿဖစ္ရက်ိဳးလည္း..မနပ္
ကိုယ့္ဘ၀ကုိ..ကုိယ္သတ္မိခဲ့ၿပီ.။
အခုေနမွာ.ရွိသမ်ွ စည္းစိမ္ကိုေပး
ေပ်ာ္ရွြင္စြာ..စစ္မွန္မဲ့ အခ်စ္
ရင္ခုန္စြာ..ကိုယ္က်ိဳးမပါမဲ့အခ်စ္
တူညီစြာ..ညီမ်ွမဲ့အခ်စ္
နားလည္စြာၾကင္နာမဲ့အခ်စ္
၀ယ္ရရင္ေတာင္..ခု ၀ယ္လိုက္ခ်င္ေသး
အမွားေရးထားတဲ့ ရာဇ၀င္
အမွန္ကိုျပင္ဆင္ခ်င္
ဘယ္လို..လွပၿဖဳစင္ေအာင္
ေလ်ွာ္ဖြပ္္ရမလဲ..ေတြး..ေတြး
ေခ်ာက္အိပ္မက္ညေတြ..အိပ္ေရးပ်က္ေပါင္းမ်ားလွၿပီ။
မသဒၶါ (၇။၂၂။၂၀၀၇)
ေရြ ့လ်ား...မိုးတိမ္..
ေလအတိုက္ ေ၀့၀ိုက္လြန္ ့လုူး
တိမ္တိုက္ ညိဳ...မိုးပန္းခ်ီဦးရြာမေယာင္..
မိုးသားအေ၀းသို ့လြင့္ပါးသြားေစ။
မိုးကို...ၾကိဳလင့္..
ၿမက္ခင္းသစ္သား
ေအာ္ၿမည္ဟစ္ေၾကြး..
ဖားငယ္ကေလးမ်ားရြာက်မဲ့..မိုးစက္ေတြၾကား
ၿပယ္သြားတဲ့ မိုးသားေတာင္ထု..
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ..တစစီ...
ေပ်ာက္ပ်က္စၿပဳ..ရက္စက္သည့္...မိုးတိမ္ဥဥ..။
မိုးၿဖဴမစဲ..မ္ိုး မည္းမရြာ.မီးခိုးမဆံုး..
မိုးလည္းမဆံုးလ်ွပ္ပန္းရိပ္ဖံုး..
ေတာင္ကခ်ဳန္း.လည္းေလေပြရူးေႏွာက္..
တိမ္တို ့ေပ်ာက္ၿပီ.အခ်စ္မိုးေၿပး...
ရြာေရးခက္ခက္..ေႏွာင့္ေနွးရက္သည္..
သူဘယ္ဆီ..
ေၾကကြဲ..ေ၀ရီ..မ်က္ရည္သီ..
အခ်စ္မိုးရည္..ဘယ္ေတာ့ရြာမည္.
ေစာင့္စားေမ်ွာ္လင့္..နွစ္ၾကာရစ္..
ပူၿပင္းရင္ေတြ..မီးကႏၱာေနြ..။.
မသဒၶါ (၇။၂၂။၂၀၀၇).....
နိဗၺာန္ဘံုမွ ..ၾကိဳဆိုၿခင္း
အခ်စ္ေရ..လက္ကမ္းလို ့ၾကိဳပါရေစ
ကိုယ္နဲ ့လာေနမလား..
မင္းနဲ ့သာဆို သိပ္သိပ္ေပ်ာ္..သီခ်င္းေလးေတြတေၾကာ္ေၾကာ္
နိဗၺာန္လို ့ေခၚလို ရ..မင္းကိုေပ်ာ္ေအာင္ထားပါ့မယ္.
ရီစရာပံုၿပင္ေတြေၿပာ..မင္းေပ်ာ္ေစဖို ့
ေအးေနရင္..ရင္မွာေထြး..မင္းေလးေႏြးဖို ့
ပင္ပန္းရင္..အသာနမ္း. အပန္းေတာ္ေၿဖေစဖို ့့
မင္းအိပ္မေပ်ာ္ရင္..ဆံစေတြပြတ္သတ္..
ခေလးေလးလိုမင္း အိပ္ေပ်ာ္တတ္ေအာင္.
လေရာင္ဆမ္း ညေတြထဲ..
ကမ္းစပ္ေပၚ နွစ္ေယာက္..ဒို ့လမ္းေလ်ွာက္ရေအာင္
သဲစိုစို..ထိေတြ ့ ပလာေၿခဖ၀ါးရဲ့အရသာ..မင္းခံစားဘူးပါသလား
ေအးပင္လယ္ေလညွင္းနဲ့..ထီးေဆာင္းေနတဲ့လအလွ..
ပုရစ္ကေလးေတြေအာ္တဲ့ ည တိတ္တဆိတ္ ခံစားၾကည့္ရေအာင္..
လွိဳင္းပုတ္သံ စည္းခ်က္ၾကား..ရင္ခုန္သံမ်ားနဲ့သီခ်င္းဆို..
မလင္းတလင္း မီးပံုေလးနံေဘး မင္းမ်က္နွာေရးေရးက္ို ေငးၾကည့္..
ဘ၀သည္ၿပည့္စံု.ကံုလံု…ကဲ..မင္း.ယံုလိုက္
စိမ္းလန္းတဲ့ေတာတန္းေတြထဲ..ေတာင္တက္သြားၾကမယ္..
ေခ်ြးကေလးေရးေရး..မင္းနဖူးေလးက ရင္ခုန္စရာ..
ညင္သာေရစီးေခ်ာင္း.. ေလွသြားစီးရေအာင္..
ငါးေလးေတြကိုအစာေက်ြး..မင္းေပ်ာ္တာေလးကိုယ္ၾကည့္ခ်င္
မင္းမသိေသးတဲ့ ဘ၀မ်ားစြာ.ကုိ ၿဖတ္သန္း
ဒ႑ာရီ ဆန္တဲ့ကိုယ့္ပံုၿပင္..ေရွ ြနားေတာ္ဆင္ေစ..
ႏွင္းေငြ ့မနက္ခင္းမွာအတူေၿပး..က်န္းမာေရးအတြက္မင္းနဲ ့တူတူ
မသ္ိေသးတဲ့.ဘ၀ရဲ့ ပေဟဠိမ်ား..နားလည္မွဳအသ္ိ
အေၿဖ တူတူည္ိွရဲလား..ပန္းတိုင္သြားမဲ့လမ္းမွာ
ေသခ်ာတယ္ကိုယ္ဘ၀..ေပ်ာ္ဖို ့အစ..မင္းရွိမွၿဖစ္မွာ.
ၿပည့္ညလ ေတြဖန္တီး..မင္းနဲ့ သာအတူနီးရင္.
သက္ေတာင့္သက္တာ အ၀တ္အစား..ပကာသနမ်ားမရွိ..
စားပြဲခံုေပၚက အခ်ိန္တန္ အစာ
ၿခံေနာက္ေဖးထြက္လတ္ဆတ္သီးရြက္
အသက္ေတာ့ဆက္န္ိုုင္မွာပါ.
ေရွ ြေငြမရွိ..ပကတိ္စင္ၾကယ္.ေအးၿမေစမဲ့ ဘ၀တခု
မင္းေပ်ာ္ေမြ ့မွဳ ..တသက္ပိုင္ေစ..ပါရမီၿဖည့္ပါရေစ
အိမ္မက္ထဲကေရွ ြမင္းသား..ေခ်ာ္ေတာေငါ့ ဘယ္ေရာက္သြားေနမွန္းမသိေပမဲ့
မင္းအိမ္မက္ရဲ့ နတ္သမီးတပါး..ကိုယ္မ်ားၿဖစ္နိုင္မလား.
ဆားနံ ့ပါတဲ့ပင္လယ္ေလေၿပညွင္း
လတ္ဆတ္ရွင္းသန့္တဲ့ ေနေရာင္ၿခည္နု..မိုးေၿပးတိမ္စုစုေအာက္က
သက္တန္ ့ရဲ့ၿမ္ိဳ ့ေတာ္..လာေနဖို ့ကိုယ္ေခၚ
အခုမလာနိုင္ေသး..မင္းဘ၀ရဲ့ ေနာက္ဆံုးေန ့ေလးေတြမ်ား
စိတ္လက္ၾကည္သာေပါ့ပါး..သက္ေတာင့္သက္တာထား
ဒီမွာ..က်မနဲ ့လာေနပါလား …ေမာင္။..
မသဒၶါ (၇။၈။၂၀၀၇)
ဒီကမ္းစပ္ေသာင္ၿပင္ေပၚေငး..ကိုယ္ေလ..ေရသူမေလးခ်စ္သူ..
မင္းတဲ့ဆံုတဲ့ည..အၾကည့္ေလးတစ္စ.
ရင္ထဲမွွာလွိဳက္ ထပ္မမိုက္ခ်င္ေပမဲ့..
စူးက်န္ရစ္တာ…တစံုတခု.. ရင္ထဲမွာ..
မၾကီးမငယ္…..အရြယ္လတ္.
မလတ္ဆတ္ေတာ့တဲ့ ႏွလံုးသားနဲ့ဘ၀
မုန္တိုင္းေတာ့…ထပ္စၿပီ..
အခ်စ္ဆိုတာ.ဒါလား.
ေမ့ထားတဲ့ ပန္းသီးရဲ့ ခ်ိဳရသ..
ဒါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္မ်ား
တမ္းတၿပန္လည္ခံစား..
ေလာင္ညိီးရင္မွာ..မီး ဗ်ာပါဒါ
မင္းနဲ ့ကိုယ္..အရြယ္ၿခား
ကြဲၿပားတဲ့..ဘ၀ရဲ့ အေရာင္..
ေခ်စားကာ ညွိလို့မရတဲ့ အပိုင္းဂဏန္းနဲ့ပုစ ၦာ.
မ်ဥ္းၿပိဳင္ ႏွစ္စဥ္းရဲ့ေၿပးရာလမ္း..တူညီမွဳက..ေသးမ်ွင္တဲ့ အခ်စ္တစ.
ဘ၀စဖို ့အေရး..သတၱိေလးမဖ်စ္ညစ္က်ယ္..
ေတြးရင္ ရင္ေမာတယ္.
ကိုယ္ေနရာအေနာက္..သူေနတာအေရွ ့
အလယ္မွာသမုဒ္ၿပင္ၿခား ..မိုင္ေတြၿခားကမ္းမၿမင္.
လြဲခဲ့ၿပီ..ခ်စ္သူ ့ရင္ခြင္..
ခ်စ္သူဆီေၿပးေတြ ့ဖ္ို ့..ပ်ံဖို ့ေတာင္ပန္ ကိုယ္မရွ္ိ..
ခ်စ္သူ သိဖို္ို ့ စာစီေရး…ကာရံေလးေတာင္ကိုယ္မနိုင္..
ခ်စ္သူကမသိေသး.နံုနဲ ့နဲ ့အခ်စ္ကခုဘဲ ရင္ ထဲပိုင္
ရိုးစင္းစြာသာ..လြမ္းတသသ..ရင္မွာ..ႏြမ္းဟိုက္လ်လ်
ခ်စ္သူ ရင္တိုးေ၀ွ ့ဖို ့အေရး ေလၿပည္ေလးဘဲ..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္..
ခ်စ္သူ ဆံပင္ေလးကို နမ္းရွိဳက္..ေနၿခည္ေလးဘဲ..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္..
ခ်စ္သူ မ်က္နွာကိုခဏ.ခဏ ခိုးၾကည့္..ေမွာင္ရီ ၾကယ္တပြင့္ဘဲ..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္.
ခ်စ္သူ ဆီအေရာက္ အေၿပးနွင္..လွိဳင္းၾကက္ခြပ္ကေလးပင္..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္..
ခ်စ္သူ နမ္းရွိဳက္ဖို ့..ထံု စို ့စို ့ရနံ ့ပန္းကေလးဘဲ..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္..
ခ်စ္သူ အာသာေၿပေရး..ေရေအးေအးတခြက္ဘဲဲ..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္
ခ်စ္သူ အတြက္အလင္းတန္းေပး ..ဆမ္းလေရာင္နုေလးဘဲ..ၿဖစ္လိုက္ခ်င္..
ၿဖစ္ခ်င္တာတပံုတမ..စိတ္ကူးယဥ္ရူးေနရေပမဲ့
လက္ေတြ ့ဘ၀ထဲ..စြမ္းအားနည္းတဲ့သူ..
သဲၿပင္ေပၚမွာ..စာစီေရး..ခ်စ္သူရွိရာ..ရည္ရြယ္္ေငး
ကုန္းေသာင္ကမ္း နဲ့..ေရွ ြပင္လယ္..အေ၀း..
ကိုယ္ေလ..မင္းကို..ေရသူမေလးလိုေမ်ွာ္……
မသဒၶါ (၇။၈။၂၀၀၇)
ေတာင္ပန္က်ိဳးတဲ့ဇရက္..ခံတြင္းမပ်က္တဲ့ေၾကာင္
အပ်ံသင္စဌက္..အမိုက္မ…
ေ၀ဟင္ေပၚကၿပဳတ္ေၾကြခ
ေတာင္ပန္မ်ား..က်ိဳးေၾကပ်က္....
ေၿမၿပင္သက္တဲ့…ဇရက္ ငယ္ငယ္..
ဥပုဥ့္ေစာင့္ေနတဲ့..ေၾကာင္သူငယ္ေလး
ခံတြင္းမပ်က္ေရး..ၾကိဳးစားသီလ
ပါရမီ.ၿပည့္၀စြာ..ေႏြးေထြးစြာေစာင့္ေရွာက္
ဌက္ကေလး..အနာေပ်ာက္ထိတိုင္
ေမတၱာကအရင္းခံ..ေစတနာမွန္တဲ့ခဏ
အမ်ိဳးဘဲၿခားၿခား..အရြယ္ဘဲညီမညီ
အလွ ြာဘဲကြာကြာ..သဘာ၀ခ်င္းတူမတူ..
နွလံုးသားအယူ..ၿဖဴစင္တဲ့ခဏ..
သူေတာ္ေကာင္းလြလြ..ေပါင္းဖက္.
မိတ္ေဆြဖက္..ၿဖစ္ခဲ့တာမဆန္းၾကယ္
အခ်ိန္တန္ဒဏ္ရာေတြေပ်ာက္..
ဆက္ရက္ေလး..ေ၀ဟင္ေပၚ ၿပန္ေရာက္ေအာင္..
အားေပးကူညီခဲ့…
ၿဖဳစင္နွလံုးသားနဲ ့..ခ်စ္ေသာ..ေၾကာင္ေလးရယ္..
ဇရက္မေလး..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မသဒၶါ (၆။၂၁။၂၀၀၇)
မိုးသည္းမ်ားနဲ ့အၿပိဳင္
ငယ္ငယ္က..မိုးသည္းခ်ိန္
အတူတူေဆာ့..ေလ်ွာက္ေၿပး
ေၿမာင္းေလးအစပ္ကေန..
စကၠဴေလွေလးေတြလြွတ္..
ဒို ့တေတြရဲ့..ငခ်ြတ္..အရြယ္.
နည္းနည္းေလးအသက္ရ..
ရင္ခုန္တတ္တဲ့အခ်ိန္က်..
မလံုတလံုထီးေလးတေခ်ာင္းထဲ..မရဲတရဲ..
အနီးကပ္နိုင္ဆံုးပူးကပ္..
မိုးမည္းတို ့မသည္းတသည္းအခ်ိန္.
ခုမ်ားမွာ..ဒို ့တေတြအေ၀း..
ကမ ၻာတဖက္စြန္းရဲ့ တဖက္တေနရာ..
ႏွိပ္စက္မိုးသားမ်ား
ၿပဳတ္ေၾကြက်မယ္..ၿမင္လိုက္တိုင္း
ခုန္ႏြမ္းလ်ွ..ဒီရင္ခြင္
အမွတ္ထင္ထင္..သိပ္လြမ္းရတယ္..ေကာင္ေလးရယ္.
မသဒၶါ (၆။၁၇။၂၀၀၇)
ပစၥဳပၸန္ထဲ ကမိန္းမသား..မင္းမ်ားေၾကာက္သြားမလား
စိန္ေခၚရင္..တိမ္ေတြေပၚအထိလိုက္ရဲသလား..
မေပ်ာ့ညံ့တဲ့..မိန္းမသား..
အေႏွာင္လြတ္တဲ့.. မိန္းမသား.
ခရီးလမ္းအတူတူသြားဖို ့..
ေယာက်္ားေကာင္း..တေယာက္အလိုရိွ္ေန..
ေပ်ာ့ည့ံညံ့..ႏြမ္းဖတ္ဖတ္ေယာက်္ားမ်ိဳး
စိတ္ကူးထဲမွာ..ေတာင္အလိုမရွိ..
ရုပ္သား..ကအေရးမၾကီး
တည္ၾကည္တဲ့သစၥာ..
ရိုးသား..မာနနဲ ့..စိတ္ခြန္အား
ၿပည့္၀..အရည္အခ်င္းရွိသူတေယာက္ေယာက္.အလိုရွိ..
အခ်က္ၿပည့္စံုသူရွိရင္..လက္ညိွဳးေထာင္ပါ။
ေတြေ၀..ပ်င္းရိ..အခြံဘဲရွိ
အေပၚယံသာၾကည့္သည့္ေယာက်္ား
ေယာင္လို ့မ်ားလာစရာမလို..
အရည္အတြက္ထက္စာရင္..အၿမဲသာလြန္ေစမဲ့အရည္အခ်င္း
သတၱိၾကီးမဲ့..ေယာက်္ား...ရဲရင့္ၿမင့္မားနွလံုးသား..
စဥ္းစားၾကည့္ပါ..သင္မ်ားၿဖစ္ေနမလား?
ေခတ္ေတြကေၿပာင္း..
အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ့..ရာဇ၀င္ေၾကာင္းမွာ..
ငိုရဖို ့..အားငယ္ဖို ့ဆိုတာေတြ..ေဘးဖယ္..
ရဲရင့္..အၿမင္ၾကြယ္လာတဲ့..တခဏ.
ပုရိသ၀ါဒ…စိုးမိုးၿခင္းတရား..
မွန္ေကာ..မွန္ကန္န္ိုင္ပါေတာ့မလား.။
အရိပ္ခိုမွဳ..စိတ္ထားကင္း..
မခ်ဳပ္ကိုင္..ၾကိဳးမဆြဲမည့္အေဖၚ
ဆံုးၿဖတ္ရဲသည့္အေဖၚ..
ကိုယ္ပိုင္အေရာင္နဲ့ အေဖၚ..
တာ၀န္ယူရဲ့မဲ့..အေဖၚ..ဒီမွာေလ..က်မ
ကဲ! ..ဘယ္သူလာေခၚ..ရဲမလဲ.?
လြတ္လပ္မွဳေတာ့..မက္ေမာ..
ၾကင္နာတတ္ေသာ..ၿမတ္နိုးတတ္ေသာ..
နားလည္တတ္ေသာ..စာနာတတ္ေသာ.
ၾကည္ၿဖဴတတ္ေသာ…မေဖါက္ၿပန္တတ္ေသာ
မ်ွတတ္ေသာ..အိမ္မက္ထဲကေရြွ မင္းသားေလး
ပန္းကံုးေပးဖို ့ရာ…မင္းဘယ္သူလဲ..ဒီကို..လာ
မုန္ ့ၿပားသလက္..တရွက္စီေ၀
ပန္းသီးဆိုလည္း..တ၀က္ခြဲ
၅၀ ရာနွံဳးထက္..ဘယ္ေတာ့မွ..မေရာ့
သူမသာ..ကိုယ္မသာ..ယေန ့ေခတ္အိမ္ေထာင္ေရး..
ပုရိသရဲ့..စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္ေရး..
မင္းသိပ္ေတြးမေနနဲ ့ေတာ့ကြယ္..
မသဒၶါ (၆။၁၄။၂၀၀၇)
အေလွာ္ေကာင္းရင္တခ်က္..အေဖၚေကာင္းရင္တသက္..
အိမ္ေထာင္ေရးဘ၀ဆိုတာ…
လွည္းကုိ ဆြဲၾကတဲ့..ႏြားနွစ္ေကာင္အလား..
အတူတူၿပိဳင္ေၿပး..ေၿခေရးညီဖို ့ေတာ့လိုမယ္..
တဖက္ဖက္ကကပ္ဆြဲ..
လိုရာလည္းမေရာက္..လွည္းတိမ္းေမွာက္တတ္တယ္.
ေၿပးလမ္း မွာေၿဖာင့္ေၿဖာင့္ေၿပး..
စည္းခ်က္သံ..ၿခဴလံုုးသံေလး မ်ားတခ်ြင္ခ်ြင္္
မခိုကပ္ခ်င္..တဲ့စိတ္ဓါတ္..
မရပ္တမ္း ၾကိဳးစား..ပန္းတိုင္မ်ား..ဆီသို ့
အိမ္ေထာင္ေရးဘ၀ဆိုတာ…
ေရလမ္းေပၚက..ေလွငယ္ရဲ့ေလွထိုးသားမ်ား
မၿငဴစူေလွာ္ခတ္..တက္ေရးညီတတ္ဖို ့့ဘဲလိုတယ္..
တဖက္ဖက္ကေလွထိုးသား အေလွာ္မွား.မိခဲ့ရင္
အေရွ ့ကိုေလွမေရာက္..ေလွေမွာက္တတ္တယ္..
ေရလမ္းေပၚ.. ေၿဖာင့္ေအာင္ေလွာ္ထား..
ေရခင္းတက္ေရးသံမ်ားနဲ့အညိီ..တက္ၿမဲၿမံၿမံကိုင္.
ဇြဲခိုင္ခိုင္..သာေလွာ္ခတ္ထား…ပန္းတိုင္မ်ားဆီသို ့
ညီညြတ္ၿခင္းသည္သာ..အဓိကအင္အား
အသင္းအဖြဲ ့ရဲ့လုပ္ရပ္..ေရသာမခိုခ်င္တဲ့စိတ္ဓါတ္
ဟိုလူနားရင္..ဒီလူခတ္… ဟိုလူေမာရင္..ဒီလူကူ
ဘ၀အေဖၚ အသြင္တူတူ....သေဘာၿဖဴၾကစတမ္း
ညီညာညာ..မခြဲမခြာ လွမ္းၾကစို ့ရဲ့..
ေၿဖာင့္တန္းေနမဲ့..ေလွလမ္းေဖြးေဖြး
ပန္းတိုင္က…လက္တကမ္းေလးအလိုမွာ.။..
မသဒၶါ (၆။၁၃။၂၀၀၇)
သစ္တာေဟာင္းတာၿပႆနာမဟုတ္..အေရးၾကီးတာက..ဗ်ဴဟာ
ႏွစ္က္ုိယ္တူခ်စ္ခဲ့ၾက..အိမ္ေထာင္ေရးရဲ့ဘ၀.. လြတ္လပ္တာ..လူတိုင္းကၾကိဳက္
ၾကိဳးတုတ္ထားလို ့မရ..ေကာ္ကပ္ထားလို ့မရ
လက္ထိပ္ခတ္ထားလို ့မရ
ညိွလိုက္ၾကစို ့လား..ကြဲဖို ့မစ ၾကခင္
ယံုၾကည္မွဳရဲ့ခြန္အားဌက္..
ေမတၱာသံလြင္ခက္က္ိုကိုက္ခ်ိီရင္း
မနာလိုတိမ္ည္ိဳထုကိုထြင္းေဖာက္..
သစၥာနိဗၺါန္သို ့အေရာက္ပ်ံသန္းေန
လူသားရဲ့သဘာ၀..ရသာစံုကိုမက္ေမာၾက..
ခ်ိဳမလား..ခ်ဥ္မလား..စပ္မလား..ခါးမလား.
က်ားရယ္..မရယ္မဟုတ္..
လူမၿမင္..တိုင္ကေလးကြယ္ရံု ၿခား
ေဖါက္ၿပားတတ္ၾကတဲ့သဘာ၀..
ေသာက္ေလေလငတ္လို ့ရယ္မေၿပ..
ပဲ့စင္ကလွဳပ္..လိွဳင္းကပုတ္..
ေလွၾကီးေပၚမွာေလွငယ္တင္
လူမသိရင္..ဘာမဆိုလုပ္ရဲ..
ဒါကိုသစၥာမရွိဘူး.. ဆိုရင္တရားပါ့မလား.
သဘာ၀တရားဘဲၿဖစ္နိ္ုင္တယ္။
အသစ္ကိုၿမင္..ၿမီးခ်င္တာလူ ့သဘာ၀.
စမ္းၾကည့္..အသံုးတည့္သူရွ္ိ..
မွန္းခ်က္နဲ ့မကိုက္သူလည္းရွ္ိ
အသည္းကြဲ..နွစ္ေယာက္လံုးဆံုးသြားသူလည္းရွိ.
မ၀ံ့မရဲ..သြားရည္က်ေနသူေတြလည္းအၿပည့္.
လူအမ်ိဳးမ်ိဴးစိတ္အေထြေထြ..အၾကိဳက္မတူေခ်.
ေဟ့…ဒို ့ေတြက အၾကီး..
ထင္ေပၚလို ့စင္ေတာ္ေကာက္..
အခ်စ္ဆံုးမို ့ေရြွပြဲေတာ္တက္.
ပန္းကံုးအတူတူစြပ္ဖက္
စာခ်ဳပ္ထည္းကမယား.
ဥစၥာသိမ္းခြင့္ရေသာ့ကိုင္ဇနီး..
အားလံုးထက္ခ်ိဳတဲ့သစ္သီး
နံမည္ေလးေတာ့ၾကီးတယ္...
အသစ္ကိုၿမင္..ေမာင္စမ္းခ်င္ရင္စမ္းၾကည့္.
ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးစမ္းသတ္ခံရဲ..
က်မဒီေလာက္သတၱိမနည္းဘူးေမာင္..
ဂုဏ္ရည္တူ..အသစ္ကေလးက..သူမသာေလးေကာင္းရံုနဲ ့
ခ်စ္ေနတဲ့ဇနီးေကာင္းကိုဖယ္.
ေမာင္ဒီေလာက္မမိုက္ရဲပါဘူး
ေကာင္းတူဆိုးဖက္..ႏြားညီေနာင္လိုရုန္းခဲ့ရ..
မယ္မဒၵီလိုမိန္းမ.
အၾကင္နာမွာ က်မိုးေလာက္ၾကီး..ေမာင့္အသစ္နဲ ့ကြာ
ကိုယ့္ေမတၱာဘယ္မပ်က္ပါဘူး
အသစ္ေတြလိုဘဲ.အဆန္းတီထြင္..
အၾကင္နာစြက္ခဲ့ရင္..
အိမ္ကေမာင္ကိုလူေခ်ာ..အသစ္ကိုဘယ္ေရြးနိုင္ပါလိမ့္..
အသစ္ေတြ.ဘယ္သို ့ေကာင္းေကာင္း..
အေဟာင္းကိုဘဲသူတို ့မပယ္ရဲ.
ဒို ့မယားၾကီးေတြ..နည္းဗ်ဳဟာေတြတတ္ဖို ့ဘဲလိုတယ္.
ပ်ိဳတို ့ေမာင္ၾကီး..
စားက်က္ေဟာင္းထည္းမွာဘဲေယာင္တလည္လည္...
မသဒၶါ
လက္ဖက္ရည္..အတူေသာက္ၾကသူမ်ား..
မေတြ ့ရတာ..ၾကာခဲ့ၿပီ..
ေနေကာင္းရဲ့လား..
စိတ္ပူတယ္..
အားလုံးကိုသတိရလိုက္တာ..
ေတြ ့ရတဲ့ ေမာင္နွမေတြ..
ဒီအခ်ိန္ဆို..အားလံုးဘဲလြမ္းေနမွာ..
မေတြ ့ခဲ့တဲ့..ရက္ကေလးေတြ..
သူလို..ကိုယ္လို..ေနရခက္…ႏြမ္းလ်ေခြ
ဒီေနရာ…ဆံုေနက်..ေန ့ရက္ေတြ..
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္..
မသဒၶါ(၆။၁။၂၀၀၇)
(လြမ္းမိေသာ..လက္ဖက္ရည္အတူေသာက္..ေမာင္နွမမ်ားသို ့)..
မင္းရာမရဲ့…က်ံဳး၀ါးခ်က္.
အခ်စ္နဲ ့စစ္ပြဲ..မတရားတာဘာမွမရွိ..
ႏွလံုးသားရဲ့ ..အလိုကိုၿဖည့္..
ေပ်ာ္ေမြ ့ၾကည္ဖို ့က..အေရးၾကီးတယ္.
ရိုးသားစြာနဲ ့..စစ္တိုက္ခဲ့ၾကသလို..
နိုးၾကားစြာနဲ ့..အခ်စ္အတြက္မိုက္ခဲ့ၾကရတယ္
အေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ဘ၀..ညံ့ခ်က္ကတကြက္မွမပါ
အမ်ားထက္သာရတဲ့..အနိဳင္လူ..
ပန္းကံုးကိုယူမွာေပါ့
မနာလိုမရွိၾကနဲ ့ေဟ့..
မင္းကိုၾကိုက္ရင္..မင္းကိုေရြးမယ္..
ကိုယ့္ ကိုၾကိဳက္ရင္..ကိုယ္ကိုေရြးခ်ယ္..
ကာယကံရွင္..သေဘာထား..
သိပ္တရားတယ္..ေမာင္..
မင္းနဲ ့ကိုယ္ဟာ..
စည္း၀ိုင္းထဲက..ၿပိဳင္ဖက္အခ်င္းခ်င္း
လိမ္ညာကင္းစြာ..ေလးတင္ပြဲကိုႏြဲ..
ပထမေနရာစြဲက်..မင္းရာမတဲ့..ကိုယ္..
တေခ်ာင္ကြယ္ကိုသြား..သီတာ့ မ်ားခိုးမယ္..မၾကံလိုက္နဲ ့
မီးဟုန္းဟုန္းတင္ေစမဲ့..သိန္းဂုိရ္….
မင္းဘ၀ၿပိဳသြားမယ္မွတ္…
မသဒၶါ ( ၅။၃၁။၂၀၀၇)
အဆိပ္မိပန္းသီး.. ေနေလာင္ၿပီးပန္းပြင့္.. ဒို့အခ်စ္..
ခ်စ္သူသာအနားရွိ.... .မိုးလံုးၿပည့္ေအာင္အၿပံဳးမ်ားနဲ့
နွဴတ္ခမ္းခ်င္းလာေတြ့ထိ...လ်ွပ္စစ္လိုဆြဲငင္ညိွခဲ့
ပ်ားရည္ခ်ိဳအခ်ိန္မ်ား. .အခုထိ္ေတာင္ရင္ထဲရွိရဲ့
ဘ၀ဆိုတာ ၀ိုင္ခ်ိဳတခြက္...ေသာက္ေလေလငတ္မေၿပနဲ့..
ရစ္မူးကာရိီေ၀မိ...ေ၀ဟင္ေပၚပ်ံကာၾကည့္
မင္းကေလးဟာ ကုိယ့္အတြက္
ပန္းကတၱီပါ..ေဆာင္းညအိမ္မက္..
အိပ္ေရးေတြခါခါပ်က္....ယမ္းေယာင္ထခဏခဏစမ္းမိ
မင္းကအနားမွာမရွိေတာ့..ရင္တြင္းပလာကြက္လပ္တခုေပါ့
လန့္ေယာင္ကာနိုးထတေယာက္ထဲ..အခ်စ္ဘယ္မွာေပ်ာက္ရွေနလဲ
၀ိုးတ၀ါးၿမဴပါးပါးည..ၾကယ္ေရာင္ၿပယ္မလင္းတဲ့လ
မင္းကေလရက္စက္သြားေတာ့..မိုးသားေတြၿပိုက်ခဲ့ေပါ့
ေၾကြခဲ့ၿပီေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား...ေပါက္ၿပဲေနနွလံုးသား..
နာၾကင္စြာညီးထြား...ေၿမၿပင္ေပၚကလူသား
အသဲထဲကအဆိပ္လုူးမွ်ား..သုဘဒၵါရဲ့အမုန္းတရား..
ေမာပန္းကာ..အသက္ရွဴက်ပ္
ေနာက္ဆံုူးမွာ..ကိုယ့္ႏွလံုးသားရပ္ေပါ့
ရက္စက္တယ္...မင္းအခ်စ္နဲ့ေ၀း..ငါ ေဆြးခဲ့ၿပီေဟ့။
ငါ့သူငယ္ခ်င္း နင္ေကာင္မေလး
ဘယ္လိုဟာ ဘာဘာညာညာမသ္ိခဲ့
ခေလးေတြက္ိုေပ်ာ္ရြင္စြာ..အတူတူ...တူတူပုန္းခဲ့
မုန္ ့ရွိရင္အတူတူစား.. အိမ္စာတူတူဂဏန္းတြက္
၀မ္းနည္းရင္အတူတူဘဲ..ေပ်ာ္ရင္လဲတူတူဘဲ..
တနွစ္တခါ..ေမြးေန့တိုင္း အရပ္ေတြတုိင္း..ဘယ္သူအရင္ၾကီးမလဲ..
ဆယ္စုေတြၾကာရွည္ေညာင္း.. အၿမင္ကေလးေၿပာင္းလြဲ
ၾကည့္ေနက်မင္းအၿပံုး..ရင္မွာေနွာင္တြယ္လြမ္းမိရဲံ့
ရေနက် မင္းရနံ့ေလး.....ပန္းရန့့ံထက္ေတာင္ေမြွးပ်ံ့ခဲ့.
လွလွလာ.. မနက္ခင္းႏွင္းဆီ....
သူမ်ားဦးမွာ ကိုယ္စိုးမိၿပီ..
ေၿပာဖို့လဲမရဲတရဲ...ခ်စ္မိတာလဲအသဲအမဲ..
ဘယ္လိုကိုယ္ေၿပာရပါ့....စာကိုစီ..အေရေပ်ာ္ပ်က္က်..
အေဖနဲ့အေမ ... ေလွာင္ရီၿပံဳးၾက
သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ့က်..ေၿပာင္ေလွာင္စခံထိရ..
တေလာကလံုးရိပ္မိလဲ..မသ္ိေသးတာ.မင္းတေယာက္ထဲဘဲ
ကိုယ္သိၿပီအခုမွ...ဦးဘညြန့္ရဲ့ခ်စ္ဒုကၡ
ဂုဏ္ယူၿပီး...ခ်စ္ေနပါလားေမာင္...
ဒီတကယ္တမ္းခ်စ္လို့ ေပါင္းတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
အေပၚပမ္းခ်စ္လို့ ေပါင္းတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
အိမ္ေထာင္ဘက္ၿဖစ္လာၿကရင္
အေပးအယူ.ညွိညွိနွိဳင္းနိွဳင္း
ဘေဘာပိုင္းမွ်တ..ညီၾကဖို့ေတာ့လိုတယ္။
ေၿခနွစ္ဖက္စု..ခ်ည္ၿပီး
နွစ္ေယာက္သားေၿပးၾကရတဲ့ဘ၀
တေယာက္ေဖာက္ရင္…နွစ္ေယာက္စလံုးေမွာက္ရက္လဲ
ညီညြတ္မွသာ..ေအာင္ၿမင္မဳွရ
ၿပိဳင္တူ စစတမ္း ..စည္းခ်က္ညီညီ
လာ...၀မ္း...တူး...သရီး... ေၿပးၾကမည္၊
ယံုၾကည္လို့သာ လက္တြဲခဲ့တာမို ့
ဘယ္သူသာလို့..ဘယ္သူနာမွာမတြက္
မင္းလုပ္နိုင္တဲ့အရာ..မင္းကလုပ္..
က္ုိယ္တတ္နိုင္တဲ့အရာ..ကိုယ္ကလုပ္
လိုေနတဲ့အရာ..ေတြ ့မိသူကၿဖည့္္သြား..
လိင္လဲ မခြဲၿခား ..လင္နဲ ့မယား မခြဲၿခား
ရလာမဲ့ အသီးလည္းတူတူဆြတ္လို့စား
အသိတရားနဲ့သာလွဳပ္ရွား..
ဘာမာနေတြမွ..မ်ားေနၾကဖို့မလို။
ေၿပာင္းလဲသြားတဲ့ေခတ္ထဲ..
မိန္းခေလးမ်ားလည္းပညာသင္
ပခံုးခ်င္းယွဥ္တိုက္..
ေယာက်္ားမ်ားနဲ့ဥာဏ္တူလာစဥ္အခိုက္
မနာလို မရွိလိုက္ပါနဲ့ေမာင္
က်မဟာေမာင့္အပါး..ၾကင္နာတဲ့ဇနီးသားပါဘဲ
အၿပင္ဂုဏ္သိကၡာ မွာက်မဘယ္သူၿဖစ္ၿဖစ္
ေမာင့္အိပ္ရာထက္ေပၚကဇနီး အၿမင္ၾကီးၿပီး.
က်မအေပၚဂုဏ္ယူ..သေဘာၿဖဴပါေမာင္ရယ္။
ဦးဘယ္သူနဲ့ဇနီး..လိပ္တတ္တဲ့ဖိတ္စာမ်ား
ေဒၚဘယ္သူနဲ့ခင္ပြန္းလို ့.တေၿဖးေၿဖးေၿပာင္းသြားလည္း
က်မအေပၚ..ေမာင္အခ်ိဳးမေၿပာင္း..
ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းမို ့..ခင္တြယ္ေစခ်င္
တကယ္ဆိုရင္..
က်မနဲ့ေမာင္. အလင္းေဆာင္မဳွ ကြာၿခား
ေသာ္တာလသား နဲ့ တာရာၾကယ္
လမ္းၿပနယ္ထည္းမွာ..အတူတူ
ေမာင့္စြမ္းေမာင့္အင္..က်မဂုဏ္ယူလွ်င္..
က်မရ့ဲစြမ္းအား..ေမာင္လည္းအားေပးေစခ်င္.
အရင္လိုဘဲၾကင္နာ
ဂုဏ္ယူၿပီးခ်စ္ေနပါေစခ်င္။
မသဒၵါ (၄။၈။၂၀၀၇)
အားအင္လက္မ်ားနွင့္အိမ္ရွင္မမ်ားသို့ ဂုဏ္ၿပဳပါသည္
Saturday, July 28, 2007
ပန္းပ်ိဳးတဲ့အေမ့လက္..သမီးအတြက္လက္ေဆာင္
ကိုးလလြယ္..ဆယ္လ ဖြား ရင္ပိုက္ေထြးကာထား
မွက္ၿခင္မသန္း..မပင္မပန္းရ
ေန ့ညၿပဳစု..သမိီးဘ၀တခုၿဖစ္ေအာင္
စြမ္းေဆာင္ၾကိဳးစား
အင္အားမ်ားနဲ့..မာတာမိခင္ေက်းဇူးရွင္
ပ်ားရည္လိုခ်ိဳေစဖို့.. နို့ရည္တစက္
ခေလးငယ္..အသက္ဆက္ဖို့အေရး
ၾကိုက္လွေပမဲ့ .ေရွာင္ခဲ့ရ
ပူေလာင္စပ္ခါး..ေမတၱာမ်ားနဲ့လြွမ္းၿခံဳ
သမီးကို..လံုၿခံဳေစခဲ့
ဂရုဏာရဲ့မိခင္… ေမ့ေက်းဇူးရွင္
ငယ္စဥ္ပုခက္တြင္း..ၾကားရတဲ့ေခ်ာ့ေတးသီခ်င္း
ရင္ၾကည္ေအးၿမ..အိပ္စက္ခဲ့ရ
ၿငိမ္္းခ်မ္းငယ္အိမ္မက္...ယေန့တိုင္မက္ေနေစ
ေက်းဇူးအထူးပါေမေမ
ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ့…ခ်စ္သမီး
အိမ္စာၿပီးေစေရး..ေခ်ာ့ေခ်ာ့ခဲ့ရ
လြယ္လွတဲ့..အရာမဟုတ္
ကိုယ့္အလွည့္က်.ကိုယ္မလုပ္နိုင္ခဲ့
ခႏီ ၳစနဲ့ၿပည့္စံုေန..ဦးတင္ပါတယ္..အေမ
ညအိပ္ရာ၀င္တိုင္း..ပံုေၿပာဖို ့ဂ်ီတိုက္
အေမအိပ္ေနရင္..ေတာင္လွဳပ္နွိဳး
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့..ခ်စ္သမီး
အေမသာ..ခြင့္လြတ္နိုင္ခဲ့
အၾကင္နာနဲ့မိခင္္..ေမ့ေက်းဇူးရွင္
ကံုလံုလံုၿခံဳခဲ့..သူမရဲ့မိဘ၀တ္ငါးပါး
ကိုယ့္က်..ဘယ္နွစ္ပါးၿပည့္နုိင္ပါ့
သားသမီး၀တ္..ငါးပါးေတာင္မၿပည့္နိုင္ေသး
စိတ္လက္ေတာင္..ေလးတယ္
သမီးကေန..သားမက္
သားမက္ကေန.ေၿမး
ေၿမးကေန..အိမ္ကေခြးကေလးအထိ
၀တၱရားေတြ..ထမ္း
မေမာပမ္းတဲ့…အိုမိခင္
အနစ္နာခံၿပဳစု..ဘ၀ကိုရင္း
ေပးဆပ္ၿခင္းသာ..ပကတိ
အိုးေကာင္းေတြြ…ဖုတ္ခဲ့တဲ့အေမ
ဒါးထက္ေအာင္..ေသြးေပးခဲ့တဲ့အေမ
ပန္းေစ့ေကာင္းေတြ..ပ်ိဳးခ်ေပးတဲ့ အေမ
က်မေလ…အခု
အေမ့ဥယ်ာဥ္ထဲက..ပန္းေကာင္းတစ္ပြင့္
တက္ေနေရာင္ၿခည္ဦး..ေလေၿပၿမဴူးမွာ
ေမာ္ၾကြားစြင့္ေန
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..အေမ
မသဒၶါ (၅။၁၂။၂၀၀၇)
အေမမ်ားသို့..ဂုဏ္ၿပဳလ်က္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မ်ားယေန့တိုင္
ၿမဴခိုးေတြေ၀ၿပီ..
ေဆာင္း..ယြန္းတဲ့ေဟမာန္ဆီ
မနက္ခင္းေရာင္ၿခည္…
မိွန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ၿပာရီရီ
နွင္းပြင့္တို့ေ၀ေနၿပီ။…
ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္္ေတာင္စြယ္…ဆီ
လြမ္းရတဲ့ ငယ္ေဖၚသည္..ဘယ္မွာရွာမရၿပီ။
ငယ္ငယ္တုန္းကကစားေဖၚ…
အတုူူတူူေက်ာင္းသြားတဲ့ အေဖၚ
အစဥ္သာစဲြလန္းမိတဲ့….က်ေနာ္
တၿပည္တရြာေ၀း လည္း…မေမ့ၿပီေနာ္။
အိမ္မက္ထဲလဲ..ထထေယာင္ေအာ္..
အခ်စ္..ဘယ္မွာလဲ…ေနာ္။
တုူူတူူပုန္းတမ္းကစားတ့ဲ့..အေဖၚ…
ေဖြရွာတမ္းတ…မွန္းဆေမ်ွာ္.
ဘယ္မွာမ်ားလဲ… ခ်စ္တဲ့အေဖၚ
ကံဆံု မဲ့ေန့..တေန့ေတ့ြဖို့ေမ်ွာ္..
ေပ်ာ္ရွြင္ရမဲ့...ဆုလာဘ္..အေဖာ္
မင္း... ဘယ္မွာလဲ.. အေဖၚ
ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္း…တို့ထားခဲ့သည္။
ၿပန္ဆံုရမဲ့ ရက္တရက္္ .. ဆီ..
ရင္မွာ တနင့္နင့္…လြမ္းမ်က္ရည္။
ေဖၚကြာေ၀းတို့...ေဆြးမိၿပီ။
ၾကင္နာရဆံုးေသာ...မင္းတေယာက္ဆီ
တေန့ေန့...ၿပန္ဆံုေတြ့မည္။
မသဒၶါ...
ႏြမ္းလ်လ်လြမ္းသည္..အမိေၿမရဲ့ ေနြအတာဆီ
ေ၀ဟင္မိုးမဲညို...ေအးစိမ့္စိမ့္၀န္းက်င္တခို..
သၾကၤန္မိုးသဲတို့ၿပိဳ...
ေၿမသင္းရနံ့…..သင္းခ်ိဳခ်ိဳ
မနက္ၿဖန္..အာရုဏ္ဦး
ပိေတာက္ဖူုးငံုစို္
ေလေၿပထဲယိမ္းကေနသလို..
နွစ္သစ္ကူးၿပီ..သၾကၤန္...အၾကိဳ
၀ါရည္မွဳန္..ေရြွငံုပြင့္အလွ.. ရနံ့ေမြွး ခ်ိဳခ်ိဳ
တပင္လံုး…ေရြွရည္ဖံုးကာပိေတာက္္ေတြပြင့္ျပီ...
ေနြကိုၾကိဳ
ေနြေနေအာက္မွာ.ေပ်ာ္ရြွင္ၿမဳးခဲ့..ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးအပ်ိဴ
ေရစဥ္ၿဖာ အၾကင္နာေလာင္းတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလး ကုိ
အမွတ္တယ လြမ္းတယ္ ဒီသၾကၤန္္အခါ ဆို
မုန့္လံုးေရေပၚထဲက ၿငဳတ္သီးဘယ္လိုစပ္ပေစ.
အံုးမည္းရည္..ကြက္ကြက္ၾကားေပ..ေလွာင္ေၿပာင္ၿပီးရီေစ..
စိတ္ဆိုးေပါင္..ေမာင္ရင္းေယာင္းမ..ေပ်ာ္နြဲၾကနွစ္ဦးေရ
ဗမာ့ရိုးရာ ...အတာေနြ.
သၾကၤန္အလွ သၾကၤန္အက
သၾကၤန္သံခ်ပ္ကို ..ေ၀းေနခဲ့ေတာင္..
ၿပန္ခ်င္တဲ့စိတ္မ်ား..အိမ္မက္ထဲလည္းေယာင္..
မေၿပာတတ္သာေတာင္
က်လြမ္းမ်က္ရည္..မိုးတိမ္ေတာင္
မသဒၶါ..
မင္းၾကီးတာကို…လံုေအာင္ထား
မယားလူလု..အူနုၾကမ္းညွပ္
ဆံတပင္တင္း..ခ်စ္ၿခင္းမယား
အူတိုတဲ့စကားမ်ား..ေယာက္်ားမ်ားအတြက္ဘဲလား
လင္သားမ်က္နွာကိုအ၇ိပ္တၾကည့္ၾကည့္
အိမ္ဦးနတ္လိုရုိေသတဲ့ဇနီးရဲ့ဘ၀
အူတိုစရာမ်ား..မရွိရဘူးတဲ့လားရွင္..
အခုေခတ္မွာလင္ေရာ..မယားပါဒူးတူေဘာင္ဘက္အလုပ္လုပ္
ဘယ္သူမွမနာ.. ဘယ္သူမွမသာ.
ခံစားခ်က္အတူတူ.အခြင့္အေရးအတူတူ
ခ်စ္ၾကတာလည္းအတူတူ
ဒီေရွြသမင္..ဘယ္ကထြက္..မင္းၾကီးတာဖက္ကထြက္ရင္ေတာ့
ကိုယ္စည္းမွ..ကိုယ္လံုေအာင္မနိုင္တဲ့မင္းဖုရား..
ဆံတပင္တင္္းမွာလည္း..မသနားနိုင္.
မင္းတ၇ားကိုေတာင္ တရားတက္ၿပီးဆိုင္
မွန္ကန္သူသာ.တရားနိုင္ၾကစတမ္း…
ေဟ့..သိတယ္မဟုတ္လား….ဒို့ကမိဖုရားၾကမ္း။
မိန္းမကိုေလွာင္ခ်ိဳမ့္အထဲပိတ္..
အေၿမွာင္ဆီတိတ္တိတ္လည္မဲ့ေယာက်္ား
ဘာအတင္ၾကီးစရာမွမရွိ၊ ဥပေဒဟာသစၥာမ႑ိဳင္
နန္းေတာ္တိုင္.ထံုးတားမိ္တဲ့ဘုရင့္လက္ညွိုး..ၿပတ္ခဲ့ရိုးထံုးစံရွိ
မ်က္နွာမလိုက္ရတဲ့ အခ်စ္ရဲ့ ဥပေဒ
ကိုယ့္တာေလးမွလံုေအာင္မပိတ္နုိင္တဲ့မင္းၾကီးကို
မိဖုရားက တရားၿပိဳင္ကာစြဲ..
ေနာက္ေနာင္မွာ.. ရွင္အူမတိုရဲေအာင္။
မသဒၶါ
ခြပ္ကြင္းထဲက တိုက္ၾကက္..နွစ္ေကာင္...
အခ်စ္နဲ့အရင္းမစခဲ့....
ပိုက္ဆံ..အခ်ပ္မ်ားရဲ့..ညိွဴ့့ ငင္အား..
အရည္ေပ်ာ္ၿပိဴက်..ေယာက်္ားရဲ့မာန္မာန..
ကိုယ္ အသာရဖို့ပဲ အေရးၾကီးေန..
ရင္တြင္းထဲက.ကာရံ မဲ့..
ကိုယ္မခ်စ္သူရဲ့..ဘုန္းေတာ္ဘြဲ ့ကို
သူၾကည္သာေအာင္..ထပ္ခါ ထပ္ခါ
ဇြတ္မွိတ္ကာ..အတင္းရြတ္ဆို..
ကိုယ္က်က္တူေရြးကေလး..လို
ေရြွမွဳန္ၾကဲနဲ့ဖုံး..ဟန္ေဆာင္ေကာင္းဆံုးသရူပ္...
ၾကိဳးဆြဲရုပ္ကေလး ..အလား..
ထားရာေနေစရာသြား...ေငြဓန..
ဂုဏ္ပကာသနၾကားက်ြန္ေတာ္
လူသားတစ္ေယာက္..ဘ၀အသက္ေပ်ာက္ေန
ဘယ္သူပဲေသေသ..ကိုယ့္ငေတမာဖို ့ကပိုအေရးၾကီး
ဂဏန္းၾကီးၾကီး နဲ့..ဘဏ္စာရင္း..
လူနဲ့ ရင္းၿပီးယူ..က်ြန္ေတာ္...ပိုင္းလံုးလူ
ခြပ္ကြင္းထဲက တိုက္ၾကက္မ်ားတစ္္ေကာင္..
ေၿခကစားရင္ .တစ္္ေကာင္.ကၿမင္..
သူကလည္း ကိုယ္ နာမည္ကိုအသံုးခ်။
ကိုယ္ က လည္း သုူ့ေငြကိုသံုးရ...
အဟာ့...သိပ္အခ်ိဳးက်တယ္ထင္ခဲ့ရ..
ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါး..
ကိုယ္ အားေနွာင့္ယွက္ခဲ့
ဆံုး၇ံွဳးသြားတဲ့..စည္းစိမ္မ်ား
ေရစုန္မွာ..ေၿမာက်..အားလံုး သခၤါရ..
ဇရာလဲက်ခဲ့ၿပီ။
ေနာက္ဆံုး၇လာဒ္က..ခြပ္ခ်က္ပ်င္း..
တိုက္ၾကက္မင္းရဲ့..ဂလဲ့စား
ကိုယ္ ငမိုက္သားတစ္ေယာက္..
စည္း၀ိုင္းထဲမွာ.ငို...ဘ၀ေတြၿပိဴခဲ့ရ..
အတၱသမားတဲ့...က်ေနာ္..
မသဒါၶ ......
မယ္ေထြးအသား ကခါးပါတယ္္..
၀ဲ မလာနဲ့ ေရွြစြန္ ညို....
မခ်ိဳတဲ့ မယ္ေထြးရဲ့ အသား ....
ခါး လွပါတယ္ဆို...
အနားသို့ မလာပါနဲ့ ေရွြစြန္ ညို....
မယ္ေထြး မပါ ဒို့ ခ်ည္းသာပါ ဆို..
ေ၀းရာကို သာ... သြား ကာ အစာ ရွာ..
ဒီ မွာမရွိပါ ..မင္း အတြက္ေနရာ
ေခ်ာင္းငယ္ေရ ေတြ လည္း..
စမ္း က ေပ်ာက္..
ၿမစ္ငယ္ေရေတြ ကလည္း.. ခမ္း ကာ ေၿခာက္..
သမုဒၵ၇ာေရေတြ က လည္း.. ေနာက္..
အပူမရွာ လိုတဲ့..မယ္ေထြးကေလး
ဟိုးေနာက္ဆံုး မွာ.. ပုန္း ကြယ္ေနေသး..
အသည္းေလးလည္းမကြဲခ်င္ပါ...
ဒီက နွမေလး..
ေ၀းေ၀းဆီေမာင္းကာနွင္ထုတ္ ခဲ့..
ရက္စက္တယ္လို့.. အထင္ ပဲလြဲလြဲ
ေရွြစြန္ ညိုရယ္ နင္..ဘယ္ေလာက္ပဲ...၀ဲ၀ဲ
မယ္ေထြး မပါ ....ဒို့ ခ်ည္းသာပါဘဲ.
မသဒါၶ
သေဘာၿဖဴရင္..…. အားလံုးဟာ..အတူတူ
ေရဆိုတ့ဲ…အရာ…
ဘယ္ကဘဲ လာလာ..
အရသာမွာအတူတူ ပါပဲ…
ေရဆာတဲ့ အာသာကိုေပ်ာက္..
၀မ္းေၿမာက္မွူ ကို ၿဖစ္ေစ..
မိုးေပၚကရြာရြာ…
ေၿမၾကီးထဲက ဘဲ လာလာ
ၿမစ္ ထဲ က ဘဲ စီးဆင္း စီးဆင္း
ေရခ်င္း မွာေတာ့ အတူတူပါ ပဲ..
အညစ္ၿမဴ ကို..ေဆးေၾကာ
အၿဖဴ သေဘာကို ေရာက္ နိုင္ေစတယ္
အခ်စ္ ဆို တဲ့အရာ…ဘယ္ကဘဲ လာလာ..
အရသာမွာအတူတူ ပါပဲ…
ၾကီး တယ္ ငယ္ တယ္ မခြဲၿခား…
အၾကင္နာမ်ားဘဲ.လိုအပ္ပါတယ္
အသားရယ္ပဲၿဖဴ ၿဖဴ…
အယူပဲ လြဲလြဲဲ
ဘယ္ အရပ္ ကဘဲ လာလာ
အခ်စ္ မွာေတာ့ အတူတူပါ ပဲ..
ဘ၀လမ္းမွာ အတူတူ တြဲ..
သေဘာၿဖဴ ဖို့ ဘဲ လိုအပ္တယ္
မသဒါၶ
ေတြးမိတိုင္းမေမ့..ခ်စ္သူအတြက္ ခ်စ္သူမ်ားေန့
ရွင္းသန့္တဲ့ အခ်စ္မ်က္ႏွာကေလးကို ေစ့ေစ့ေငး
ၾကည္လင္ေရာင္အနီေသြး..၀ိုင္ခ်ုဳိကတစ္ခြက္..
တမ္းတမိ..ဘ၀အတြက္..
အခ်စ္နဲ့ဆက္..အသက္ရွင္ေစ။
ၾကည္မ်က္၀န္းနဲ ခ်ိဳမ်က္နွာထား.
ရွက္အၿပံဳးကေလးမ်ား မစြင့္တစြင့္.
ဗာလင္တိုင္း နွင္းဆီပြင့္ေတြၾကားမွာ
လွ၇က္အားပါေပ့့ ..သက္လ်ွာ
ေနြးေထြးတဲ့..လက္မ်ား..
သြယ္ယွက္ေပြ ့ကာ..ဖက္
အၾကင္နာေရစဥ္.တစ္စက္နဲ့..
အနာဂတ္တံခါးေပါက္..အဖြင့္
သတၱိစြမ္းအင္မဟာ.တိုးပြား..
ခ်စ္သူရ့ဲရင္ခြင္ၾကား..မွာ။
ၾကည္ၿပာရီရီ...ခ်စ္အိမ္မက္ညကေလး
ဇာၿခည္ေသြး..လြင့္လြင့္..
ေဆာင္းနွင္းေငြ ့ၿမဴကန့္လန့္လာ
ဂစ္တာတီးရင္း သီခ်င္းဆိုၾက..
ေလာင္ေနတဲ့ မီးထင္းပံု ကေလးရဲ့.နံေဘး
မေရးတေရးေလး..မင္းရဲ့ အၾကည့္
ခုထိေလ. ရင္ခုန္မိေနဆဲ..
၂၀၀၆ ရဲ့ ဗာလင္တိုင္းည.
ရင္မွာ..မေန့က..လိုလို..
ဒီႏွစ္ခါလည္း..လာလည္ေစလို။
မသဒၶါ
ခ်စ္သူမ်ားေန့၇ဲ့ည.. တေၿမ့ေၿမ. သတိ၇
နွင္းဆီနီီနီက...တစ္ပြင့္
ခ်စ္စရာ ၀က္၀ံရုပ္ကေလးကတစ္ေကာင္
အရသာခ်ိဳခါးခါး.. ေခ်ာကလက္
ခ်စ္သူအတြက္ လက္ေဆာင္
ခ်စ္သူမ်ားရဲ့ေန့မွာ
ၾကည္လင္ေစခ်င္တာ မင္းရဲ့မ်က္နွာ
ကိုယ္ေပ်ာ္ကာအေရာက္လာခဲ့ေသာ္လည္း
မင္းနံေဘးမွာ..ဒူးေထာက္ေနသူတေယာက္
လက္စြပ္ေပၚ ကစိန္ေရာင္ ေတာက္ေတာက္
ေငြေပါေပါငနဲသားေနာက္
ကိုယ့္ခ်စ္သူတေယာက္ ပါသြါးခဲ့ၿပီ
သူ...ရက္ စက္ သည္
ကိုယ့္နွင္းဆီနီီနီရနံ့မ်ား
တမာလို ခါး သက္ခဲ့
ေခ်ာကလက္ကေလးခ်ိဳခ်ိဳ
စိန္လက္စြပ္ေလာက္ေတာ့ ဘယ္မခ်ိဳ
ေၾကြမ်က္ရည္ ၀ိုင္းခဲ့ရ
ဗာလင္တိုင္းရဲ့... ည..တစ္ည
မသဒါၶ
Tuesday, July 10, 2007
စိတ္ကူး..ယဥ္ဘ၀ထဲက ထြက္ခဲ့ဖို ့ မင္း အခ်ိန္တန္..
ေဟ့..သူငယ္ခ်င္း..
ဘ၀မွာ….မင္းဘာကိုေမ်ွာ္လင့္ေနတာလဲ.
အိမ္မက္ထဲက..နတ္သမီးေလးလား..
ေစာင့္ေလ..ေသတဲ့အထိသာေစာင့္
ေၿခဦးေပါက္..မင္းအနား..ေရာက္လာ..မလာ...
ေဟ့..သူငယ္ခ်င္း..
ဘ၀မွာ….မင္းဘာကိုေမ်ွာ္လင့္ေနတာလဲ.
ဒ႑ာရီထဲက.. ေရွ ြမင္းသမီးေလးလား..
ေစာင့္ေလ..ေသတဲ့အထိသာေစာင့္
စိတ္ကူးေပါက္…မင္းထံပါး…ေရာက္လာ..မလာ...
ေဟ့..သူငယ္ခ်င္း..
ဘ၀မွာ….မင္းဘာေတြ..စိတ္ကူးယဥ္ေနတာလဲ
ခ်မ္းသာမွဳအတိၿပီး..ေလာင္မီးတညီးညီးနဲ ့ေပ်ာ္ရွ ြင္မွဳလား
ေရာင္ရဲ မွဳအတိၿပီးတဲ့ ..ေပ်ာ္ရြြင္စရာ.ေအးခ်မ္းမွဳလား..
ေရွ ြဘံုေပၚ ေလွာင္ခ်ိဳင့္စံ..အေတာင္ပန္မခိုင္တဲ့ဘ၀..
လြတ္လပ္စြာ.ေ၀ဟင္ထဲဆန္..သိန္းဌက္ရန္ေရွာင္ရတဲ့ဘ၀..
ဘယ္အရာ ကေပ်ာ္ရွြင္ေစနိုင္တာ..
ေသခ်ာစဥ္းစား..မင္းလိုခ်င္ရာ။
ကံဆိုတာ..မၿမင္နိဳင္တဲ့အရာ..
မသိနိုင္ပါ ဘယ္အခါမ်ား
ေရာက္လာလာ မလာလာ...
မင္းဘ၀..မင္းေဆာက္တည္ရာ
၀ီရိယ..သာ..အဓိကပါဘဲ
မၿမင္တဲ့ ကံကိုရင္း.ဆူးပံုေပၚဘဲနင္းခ်င္နင္္း။
၀ိီရိယ.အားသန္..ဆူး ဒီၿခံဳကို အၿမစ္ကလွန္..
မေရရာတဲ့ ..မနက္ၿဖန္
မၿဖစ္လာမွာကို..ေမ်ွာ္တလင့္လင့္
မင္းအခ်ိန္ေတြ..အလဟသ.ေလထဲ လြင့္ေနမဲ့အစား
ၿဖစ္နိုင္ေခ်..အခြင့္အလန္း..
ေဟာ..လက္တကမ္းကေလးတင္..
မင္း ၾကည့္ရွဳ ၿမင္နိုင္ေစ။
နတ္သမီးေလာက္ မလွ
မင္းသမီးေလာက္ မၾကြယ္၀လည္း
အခ်င္းမေသးတဲ့..မိန္းခေလးေတြ..တပံုတမ..
ေအာ္..ဇံေရြးေနရင္
မင္းေလ..ေနာက္က်ေနေတာ့မယ္..
မွိတ္မ်က္လံုးကေလးမ်ား.. ဖြင့္ကာၾကည့္
ၿပည့္၀ေသာ..မယ္မဒၵီကဲ့သို ့..ခ်စ္သူ..
မင္းရဲ ့အနီးဆံုးမွာ..သူ...ဘယ္သူ..
မသဒၶါ (၇။၂၀။၂၀၀၇)..
ရွာပံုေတာ္..မင္းသားၾကီးသို ့
