ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
ခ်စ္သူက မခ်စ္တဲ့ အခါ.
ဘာမွ လုပ္မရဘူး။
အျမဲတမ္း..သူ့အလိုက်
ေနရဖို ့ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေပမဲ့
ေအးစက္တဲ့ သူ ့ူႏွလံုးသား
ကိုယ္နံမည္က
ပိုင္ရွင္တတ္္ထားတာဘဲရွိတယ္.
အေပ်ာ္ ဆိုတာ..
ကိုယ္ကိုကိုယ္ လိမ္လည္။
အလိုမက်လည္း ျပံဳးေနရ
ရင္ထဲက မီးစ.
အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္က် ဖန္တီးမရ.
ေဖ်ာက္ဖ်က္ မရ။
ဘယ္ေလာက္ဘဲ ခ်စ္ခ်စ္.
ဘယ္ေလာက္ဘဲ သည္းခံ
အလ်ွားအနံ မရွိတဲ့ အခ်စ္.
အသြားအျပန္ ပါ မရွိခဲ့တဲ့ အခါ.
တကယ္စစ္မွန္ ခဲ့တဲ့ ေမတၱာ..
တန္ဖိုးထားသူရယ္ မရွိ
စာနာတတ္သူရယ္ မရွိ
ေရတိမ္မွာ နစ္ခဲ့ျပီ၊
မသဒၶါ( ၂။၂၈။၂၀၀၇)
Sunday, January 27, 2008
ျပန္မလာတဲ့ ပဲ့တင္သံ
Posted by Ma Thadar ( မသဒၶါ ) at 5:39 PM
Labels: ရင္တြင္းရွိဳက္သံ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment