ပူုျပင္းတဲ့ ေန..
ေခ်ာင္းေတြခမ္း..ပုဇြန္မ်ားေသ
ပတ္ၾကားအက္ေျမ.
သစ္ရြက္ေျခာက္ေျမေၾကြ
ရွိန္ေတေဇာ..
ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ သေဘာ။
ေန၏ အလင္း.
ေန၏ အခ်င္း
ေန၏ အဆင္း
သက္ရွိလူေလာကတြင္း
မရွိမျဖစ္..ရွိမွ ..ေလာကလွပ တင့္တယ္..
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ..
လူ့့ေဘာင္နယ္မွာ
၅၂၈ နဲ ့.၁၅၀၀..
အခ်စ္စစ္ နဲ ့ရာဂ၊ ကိေလသာ.
မရွိမျဖစ္..ေသာက္ေလ ငတ္မေျပ
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ဆားငန္ေရ။
အလင္းေရာင္ ေမွာင္မဲ..
ေနၾကတ္သြားတဲ့..ကမၻာ..
မတြယ္တာ ေရွာင္ေျပး။
အခ်စ္ေတြ ၾကတ္တဲ့အခါ။
ကမၻာက မီးေမွာင္..
အခ်စ္ ဆိုတာက ဘ၀ရဲ့..”ေထာင္.”
မသဒၶါ (၂။၂၁။၂၀၀၈)
Thursday, February 21, 2008
ေနၾကတ္ျခင္း
Posted by
Ma Thadar ( မသဒၶါ )
at
4:58 AM
Labels: လြမ္းၾကင္ဌက္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment