အရည္ေပ်ာ္ေသာ..ဂတိမ်ား

စိတ္အားငယ္.ရင္..
ခ်စ္သူ ့ရင္ခြင္..ေက်ာကပ္မွီခ်င္
သူသာ ကုိယ့္ဘ၀..
သူဟာ..ကိုယ့္ရဲ့ခြန္အားဗလ..
ခ်စ္သူက..ပဓါန.

အရွံဳးေတြ နဲ ့ၾကံဳ..
ေနပူုပူ..ကႏၱာထူထူ
ဆုတ္ကိုင္ထူ မဲ့လက္.
ေသြးသစ္္ေလာင္း..
အႏၱာရယ္ေပါင္း..တစ္ကေ႗
စိမ္ေခၚေစ မမွဳ မဲ့ လက္..
အဲဒါ..ခ်စ္သူ ့အတြက္.

ဘ၀က ဆန္းၾကယ္..
အခ်စ္ဆိုုတာ ဆန္းၾကယ္
ကံ မပါတဲ့အခ်စ္..
ဘယ္ေလာက္ဘဲ ခ်စ္ခ်စ္..
ဘယ္ေလာက္ဘဲ အသဲနင့္နင့္..
တရြာနယ္ တျမိဳ ့ျခား.
ေလေျပေတြ ျခားလိုက္တာနဲ ့
ကတိသစၥာဆို တာ
ေသာင္ျပင္ေပၚက..သဲရဲတိုက္..
လွိဳင္းအပုတ္လိုက္မွာ ေၾကြက်..
မွွီခိုစရာ..ေက်ာျပင္ ေပ်ာက္ရွခဲ့ျပီ။

မသဒၶါ (၂။၂၁။၂၀၀၈)