ခ်စ္သူ ..မဖတ္ရ။

လူဆိုတာ..
ရွက္တာကို လက္ကာ၀ွက္
ဟန္ေဆာင္ တတ္ၾကတာမ်ိဳး။

ပြင့္လင္းစြာ..ရွိတာကို
ဖြင့္ ရွင္း တဲ့ အခါ..
စိတ္သက္သာျခင္းရွိတာမ်ိဳး။

ငိုခ်င္တဲ့ အခါ
လက္တို ့အသိေပး။
ေပ်ာ္ရြွင္တဲ့ အခါျမဴးတူး
အမူအယာ ဟန္မေဆာင္တတ္ဖူး။

ခံစားနာက်င္ ေၾကကြဲ
အခ်စ္နဲ ့ရင္ဆိုင္ရတဲ့ စစ္ပြဲမွာ
နိဳင္သည္..ရံွဳးသည္ျဖစ္ျဖစ္
အေပ်ာ္လြန္တဲ့ အခါ နိဗၺါန္..
အလြမ္း ႏြံနစ္တဲ့အခါ ငရဲသ႑ာန္..

ရွံဳးနိုမ့္ တဲ့ လူ
ရင္ အဆူကို
ရင္နွင့္အမွ် ခံစားရ
ကန္လန္ ့ကာဖြင့္ခ်ထားတဲ့..အခါ..
ခ်စ္သူ ျမင္ရ.
မင္း စိတ္ႏွစ္ခြ မျဖစ္ေစရဘူး
အခ်စ္စိတ္ မပါ ကင္းမဲ့
သနားတဲ့ ဂရုဏာ မ်က္၀န္းတခုထည္းနဲ ့
မင္း လွွည္ၾကည့္မွာ မခံနိုင္ဘူး။

အေ၀းသို ့သြားေစ..
အသစ္ ရဲ့ ရင္ခြင္ မွာ ေခြ
ေပ်ာ္သလို သာ မင္းေန
ဒီက..လြမ္းကဗ်ာေတြ…
မင္းလာမဖတ္ေစခ်င္.. ခ်စ္သူေရ။

မသဒၶါ (၂။၂၀။၂၀၀၈)