ပိန္းၾကာရြက္ကေလးေပၚကေရတစက္..

မိုး၀ႆာန္ကာလ..ေၾကြက်တဲ့မိုးေရစ..
ေနရာအနွံ ့က်..ဘယ္ေနရာၾကည့္ေစ..
အရပ္ ရွစ္မ်က္နွာမွာ…..ေရ..ေရ..ေရ..
ဒီအေၿခအေန..
ေရရဲ့တန္ဖိုး..မင္းမသိရိုးအမွန္.
လုိခ်င္သမ်ွ..ဘယ္အခ်ိန္မဆို..လိ္ုတရ..
ဘ၀ရဲ့..အတက္ၾကြဆံုးေသာေရွြေရာင္အခ်ိန္။

မိုးေခါင္ေၿခာက္ေသြ ့..ပူၿပင္းလွေသာေႏြ..
ေနရွိန္အေရာင္..အာေခါင္မ်ားေၿခာက္ေသြ ့
ေရလည္းအရွာခက္..တမနက္ရဲ့ေရအသက္..
အခ်ိန္မီမရ..ေသရေတာ့မဲ့အၿဖစ္..
ရူးသြပ္ေတြေ၀...လိုက္ရွာေဖြ
ဘ၀အတြက္အာသာေၿပ
ဘယ္ဆီမွာ လဲ…ေရ..ေရ..ေရ..

ေဟာဒီမွာ..ေရတစက္..
ပိန္းၾကာရြက္ကေလးအလည္.အေပၚမွာ
မင္းအေမာေၿပေစရာ
ကိုယ့္ရဲ့ ေစတနာ.နဲ ့ေမတၱာ..

မိုးရြာစဥ္..ေရြွအခ်ိန္အိမ္မက္မ်ား.
တစ..တစကုန္လြန္သြား..
ေနာင္တရလည္းအပို..ေသာကရလည္းအပို..
ငိုေၾကြးေနလည္းအပို..ပူေဆြးေနလည္းအပို
မနက္ၿဖန္အတြက္စဥ္းစား..အနာဂတ္ကိုတည့္တည့္သြား..
ေနမင္းေပ်ာက္ခဲ့ရင္ေတာင္..လမင္းၾကည္စင္မိုးေပၚမွာရွိ..
ေတာက္ပသည့္..မနက္ခင္းမ်ား..မင္းေပ်ာ္ပါးရေအာင္..

ဒီအညၾတအခ်စ္..ရင္သည္းႏွစ္္..
ပိန္းၾကာရြက္ေလးေပၚက.ေရ..
အေမာေၿပလာ လို ့ေသာက္ပါလွဲ ့..
မင္းခရီးတေထာက္ရဲ့..အနားမွာ
ၾကည္နဳးစရာ..ကိုယ့္ေမတၱာရိပ္သာ။

မသဒၶါ (၈။၄။၂၀၀၇).....