ဘယ္လိုဟာ ဘာဘာညာညာမသ္ိခဲ့
ခေလးေတြက္ိုေပ်ာ္ရြင္စြာ..အတူတူ...တူတူပုန္းခဲ့
မုန္ ့ရွိရင္အတူတူစား.. အိမ္စာတူတူဂဏန္းတြက္
၀မ္းနည္းရင္အတူတူဘဲ..ေပ်ာ္ရင္လဲတူတူဘဲ..
တနွစ္တခါ..ေမြးေန့တိုင္း အရပ္ေတြတုိင္း..ဘယ္သူအရင္ၾကီးမလဲ..
ဆယ္စုေတြၾကာရွည္ေညာင္း.. အၿမင္ကေလးေၿပာင္းလြဲ
ၾကည့္ေနက်မင္းအၿပံုး..ရင္မွာေနွာင္တြယ္လြမ္းမိရဲံ့
ရေနက် မင္းရနံ့ေလး.....ပန္းရန့့ံထက္ေတာင္ေမြွးပ်ံ့ခဲ့.
လွလွလာ.. မနက္ခင္းႏွင္းဆီ....
သူမ်ားဦးမွာ ကိုယ္စိုးမိၿပီ..
ေၿပာဖို့လဲမရဲတရဲ...ခ်စ္မိတာလဲအသဲအမဲ..
ဘယ္လိုကိုယ္ေၿပာရပါ့....စာကိုစီ..အေရေပ်ာ္ပ်က္က်..
အေဖနဲ့အေမ ... ေလွာင္ရီၿပံဳးၾက
သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ့က်..ေၿပာင္ေလွာင္စခံထိရ..
တေလာကလံုးရိပ္မိလဲ..မသ္ိေသးတာ.မင္းတေယာက္ထဲဘဲ
ကိုယ္သိၿပီအခုမွ...ဦးဘညြန့္ရဲ့ခ်စ္ဒုကၡ
Sunday, July 29, 2007
ငါ့သူငယ္ခ်င္း နင္ေကာင္မေလး
နင္နဲ့ငါငယ္စဥ္တံုးက..အခ်စ္ဆိုတာ
မသဒၶါ
Posted by Thadar (မသဒၶါ ) at 12:26 AM
Labels: Love. Romance
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment